Bölüm 17

17.9K 1K 15
                                    

Ağlamak bizi güçsüz göstersede etrafa, biz ağladıktan sonra daha bir güçlü olurduk aslında yani en azından ben öyleydim iki yıldır günümün çoğu ağlamakla geçmişti çoğu zaman acımdan ağladım,yüreğim cayır cayır yanarken ağlamamakta imkansızdı, hiç gülmemiştim gülme kavramı mimiklerimden bıçakla kesilip atılmıştı sanki, sadece Bora'nın anılarını Merih'e anlattığımda gülümsediğimi hatırlıyordum sonradan ilk kez Bora dışında Merih güldürmüştü beni o arabadaki halleri Arda'nın küfrü için özür dilediğinde bile küfür etmesiydi beni güldüren, bugün ise Can beni gülümsetmiş hatta kahkaha atmama neden olmuştu.

Can beni bıraktığında Merih'e bir kez bakıp içeriye atmıştım kendimi nedendir bilinmez benden nefret ettiğini yüzüme haykırdığından beri onunla aynı ortamda kalmak istemiyordum zaten yeterince beni görmek zorunda kalıyordu hatta nefret ettiği kişiyle aynı odada kalıyordu bu onun içinde çok zor olmalıydı. Ama ben ondan nefret etmiyordum ben kimseden nefret etmezdim ne hakla edebilirdim ki?

Onlar sadece benim gibi acizdi bu hayatta belli bir müddet kalıp vaktimiz dolduğunda zaten terkedecektik bu dünyayı, bu kısa zamanda neden başkalarına nefret besleyerek kalbimizi kirletecektik ki?

Merih'in arabası yolları ağlatarak gittiğinde geriye hiç bir şey kalmamıştı bende kısa bir duş alarak yatağa geçmiştim çok yorgundum ve uyumak istiyordum sahi ne zaman huzurlu bir uykuya bırakmıştım kendimi? En son ne zaman sabaha kadar deliksiz bir uyku çekmiştim? Bazen tekrar sarhoş olarak uyumak istiyordum çünkü en son o zaman deliksiz uyumuştum tabi sabah kalktığımda bana sıkıca sarılan bir Merih'le başımın ağrısını beklemiyordum deliksiz bir uyku çekecek olsamda uyandığımda başımın ağrısını çekemeyeceğim için bu fikrimi tamamen rafa kaldırıyordum.

Ara ara uyanıp tekrar uykuya dalarak akşamı etmiştim fakat hâlâ uykum vardı bir ara Merve elinde yemek dolu tepsiyle gelerek zorla yememi sağladıktan sonra ilaçlarımı vererek gitmişti şimdi gece yarısı olmuştu ve ben uyumayı bekliyordum uykum olduğu için gözlerim acısada uyuyamıyordum bir türlü!
Kapı açıldığında tepki vermedim hemen sonrasında burnuma o güzel koku doldu güzel kokunun yanındada alkol kokusu tabi. Merih üstüne eşofmanını giyerek yatağın diğer tarafına çöktüğünde gözlerim faltaşı gibi açılmıştı ben daha kendime gelerek ona dönemeden belimi sıkıca sararak kaslı göğsüne sırtımı yapıştırmıştı burnunu saçlarıma daldırdığında kıpırdandım şuan kaşık şeklindeydik ve ben rahatsız olmuştum kaşlarım çatıldığında kıpırdanmaya devam ettim o ise "Kıpırdama" dedi boğuk sesle ılık nefesi saç diplerime sızarken karnıma sarılan kollarını tuttum.
"Ne yapıyorsun Merih bırak beni" diyerek karşı çıktığımda yüzünü saçlarıma daha çok gömerek kollarını sanki mümkünmüş gibi daha da sıklaştırdı "Koltuk sırtımı ağrıtıyor ve uykum var şimdi kapa çeneni uyu" biraz daha uğraştan sonra bırakmayacağını anladığımda pes ederek derin bir nefes alıp verdim tabi bu arada burnuma dolan Merih'in kendine has kokusu burnumu sızlatsada ciğerlerim mest olmuştu sonuçta daha öncede beraber uyumuştuk yani ben o zaman sarhoş olsamda!!

O gece garip bir şekilde sabaha kadar deliksiz bir şekilde uyumuştum ne ara ara uyanmıştım ne de huzursuzlanmıştım alkolle karışık olsada o koku burnuma doldukça huzur depolamıştım aslında neden benimle uyuduğunu bilmiyordum belkide gerçekten koltukta yatmaktan sıkılmıştı ya da beli ağrımıştı bilmiyordum ama bana neden sarıldığı merak konusuydu yatağın bir köşesine ben kıvrılsam bir köşesinede o kıvrılsa pekala rahat bir şekilde  uyuyabilirdik çünkü yatak oldukça büyüktü.

Sabah uyandığımda Merih hâlâ uyuyordu yüzü saçlarımdaydı kolları ise yine beni sıkı sıkıya sarmıştı zorlansamda doğrulmayı başarabilmiştim biraz kıpırdandığımda kollarını gevşeterek bana kolaylık sağladı bende hemen çıkarak dolaptan kıyafetlerimi aldıktan sonra banyoya girmiştim elimi yüzümü yıkayıp dişlerimi fırçaladıktan sonra siyah dar kotumu krem gömleğimi ve kiremit rengi kazağımı üstüme geçirdim. Saçlarımı tarayarak içeri girdiğimde Merih'e baktım huzursuz bir şekilde kaşlarını çatmış uyuyordu kollarında bu sefer yastığım vardı. Hadi ama! Ne oluyordu Merih'e!! Benden nefret eden Merih'e??!!

ђü๓ค (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin