MY UNEXPECTED WIFE (BossSeries#3)

CHAPTER 4

PARANG nagyelo ang paligid na nagpatigil sa akma kong pag-alis. Slow motion pa akong humarap ulit sa kinaruruonan nila. Nakita kong nagtataka ang mukha ni Manang Beth habang nakataas kilay naman ang babaeng nagngangalang Cassy at inirapan ako.

"Sabihin mo lang na ayaw mo akong tumira dito! Gusto ko rin namang umuwi sa amin!" Padabog niyang sinangga ang braso ko bago umalis pabalik sa kwarto ko. Nakangangang napasunod naman ang tingin ko sa kanya.

"M-Manang, sigurado po ba kayo? S-Siya talaga ang asawa ko?"

"Opo, Sir. Medyo parang bata nga po ang kilos at mukha niya. Pero nakatapos na po siya ng kolehiyo at nagtatrabaho na. Hinatid siya dito ng parents niya kaninang tanghali."

I had brain freeze. Kahit hindi naman ako kumain o uminom ng malamig. Nakaalis na ang mayordoma at parang tuod naman akong naiwan sa kinatatayuan ko. Paulit-ulit na naririnig ko sa isipin ang mga salitang binitawan ni Nay Merna. Hindi talaga ako makapaniwala na siya na nga ang asawa ko. Mabigat ang mga paang bumalik ako sa kwarto para sundan ang bata este ang babae.

Pinaglalaruan ba ako ng tadhana? Bakit puro unexpected lage ang nangyayari sa buhay ko ngayon?

Pagkapasok ko sa kwarto ay nakita ko siyang nakaupo sa sofa habang naka-cross ang mga braso sa may bandang dibdib niya. Nakabusangot ang kanyang mukha na para bang hindi siya pinayagang maglaro sa labas ng bahay. Tsk. You can't blame me for thinking that she's just a minor... more on a kid! Look at her acting like one.

"Pasensya na." Tumabi ako sa kanya pero umusog naman siya palayo sa akin. Huminga ako ng malalim para pataasin ang pasensya ko.

"C-Cassy," tawag ko sa pangalan niya. Pero hindi niya ako nilingon at kinakarer ang pag-iwas ng tingin. Putragis naman! Ano ba 'tong pinasok ko? Babysitting?

"I'm so sorry. Just forget what happened earlier. Hindi ko kasi inaasahan na ganito pa kabata ang napangasawa ko," mahinahon kong sabi kahit gusto ko na siyang sapakin. Ang hirap namang suyoin ng babaeng ito.

"Excuse me, I'm not a kid. I'm twenty-one years old!" irap niya sa akin.

"Ohh, really?"

"Oo nga!" sigaw niya na parang batang nagta-tantrums. She's irritating yet funny. She's annoying yet cute. Napahalakhak tuloy ako. Nanlilisik ang mga matang tiningnan niya naman ako.

"I thought you're eight years old," I chuckled. I can't stop myself from teasing her. I just found out that her expressions and gestures looks... adorable.

"Anong sinabi mo?!"

"Pang eight years old 'yang isip at ugali mo," I grinned. Naningkit naman ang mga mata niya sa inis. What childlike movement she will do next? Napangisi ako sa mga nakakatawang naisip ko.

"Sinong eight years old?"

I was taken aback when she pushed me back down to the sofa as she suddenly moved closer to me. Her face and mine is just an inch apart from each other. At isang maling galaw lang...

May mangyayaring pwede kong magustohan.

"Are you going to kiss me?" I bravely asked. Sinalubong ko ang tapang ng tingin niya sa kabila ng kakaibang nararamdaman ko ngayon. We're like doing a staring contest but no one wanted to lose. Our position is indeed awkward even if we are married now. Why not? We're just on our second meeting but she's already on top of me while I'm under her.

Actually, this is unexpectedly nice. But it would be the best if we reverse our position. I am a man afterall.

"O-Of course not! In your dreams." Mabilis siyang bumangon at lumipat ng upo sa kama ko. "Stop teasing me. It's not funny anymore," maktol niya na hindi na makatingin sa akin.

"I almost got tricked with your courage, Cassy." Mahina akong napatawa at bumangon na rin mula sa pagkakahiga sa sofa. Tumayo ako at naglakad papuntang closet ko.

"I said, stop teasing me," mariing sabi niya. Nilingon ko siya at nakita ko ang seryosong mukha niya. She still looks like a kitten to me though.

"Fine! I will. Saan mo pala nilagay ang mga gamit mo?" I intentionally changed the topic while picking something to wear. I will bring it to the bathroom dahil hindi ko na magagawa pang magbihis sa kwarto ko.

"I still didn't unpacked it," she pouted.

"Why?" I smiled because of her unending cuteness. Sinasadya niya bang magpacute o talagang natural na galaw niya lang 'yan? I should beware of her. Kailangan ko siyang kilalanin ng mabuti. Ayokong mabilis na tumanda dahil sa stress sa kompanya at dumagdag pa ang babaeng ito.

"I don't know where to put them."

"You should have asked Manang Beth for help. Hindi naman marami ang mga damit ko dito. Marami pang space na malalagyan mo."

"A-Are we really going toー" tumigil siya sa pagsasalita at hindi itinuloy ang tanong niya. Nilingon ko siya at nakita ko ang hindi mapakaling expression niya.

"Stay in the same room and sleep together?" I finished her question.

"Y-Yes?"

"We have guest rooms. But Dad will kill me if naabutan niya tayong hindi nagsasama," naiinis na naman ako nang maisip ang ama ko. "Right. We need to talk about our arrangement and settle an agreement," seryosong sabi ko sa kanya. "Hindi pa natin kilala ang isa't isa. And it's kind of hard to adjust."

"I understand," she maturely nodded. Marunong naman pala siyang magseryoso. Binigyan niua pa ako ng sakit ng ulo at ng... basta. Kung hindi niya sana pinairal ang pagka-childish niya, kanina pa sana kami nagkausap ng matino.

"Just to remind you, Cassy. I accepted the arranged marriage proposal for the sake of my Dad's order and for our company. I can't promise you that I can deal with this crap wholeheartedly. So better early than sorry, don't take this arranged relationship personally."