Maagang nagising si Justin dahil ngayon ang araw nang pasasalamat nang Sitio Mapurok at kailangan din niyang maghanda para sa pagsalubong at ceremonya. Tinungo niya ang balon kung saan siya maliligo, kahit malamig dahil sa makapal na hamog ay pinilit niya pa ring maligo, at sa di inaasahang pagkakataon.. dumating si Anton na may dalang tuwalya.
“sir. Nakalimutan niyo ang tuwalya ninyo..sabay na ho tayo maligo”
“oh sige... “
“handa na po ba kayo sa seremonya?”
“bahala na.. first time ko kasi..”
“sir. bakit ho pumayag kayong dito nalang?” walang alinlangan pagtatanong ni Anton
“hindi ko nga rin alam Anton.. basta ang nararamdaman ko ay magiging masaya ako dito”
“sana nga sir”
Agad na hinubad ni Anton ang damit niya at walang itinirang saplot as kaniyang katawan kaya naman bumungad tuloy ang kaniyang kabuuan sa harapan ni Justin. Nagulat si Justin dahil tila wala talgang hiya hiya ang binatang ito at sa harapan pa niya nag hubo, tuloy ay nakaramdam siya nang pagkahiya. Hindi mapakali si Justin sa kinatatayuan at tila hindi siya kumportable sa itsura nilang dalawa, kaya agad niyang tinanong si Anton.
“wala bang makakakita sa itsura natin Anton?”
“likod bahay po ito at walang taong dumaraan po dito”
“ah ganun ba?”
“bakit niyo naman po naitanong? Ah sir.. hubarin niyo na po ang suot short at lalabahan kuna po yan?
“ah..salamat ang bait mo naman.. ako nalang maglalabanito”
Napaka kisig nang katawan ni Anton bagamat moreno ang kulay ay may makinis naman siyang kutis at ang cute nitong mga nipples ay tila nakaka gigil kagatkagatin. Sa kabila nang lamig ay tumataas ang init nang katawan ni Justin dahil at tinatamaan siya sa alindog ng katawan ni Anton. Panay hawak ito sa kaniyang at hinihimas himas ng mabula nitong kamay ang kaniyang ari na kahit tulog ay halatang may katabaan ito. Pumipiyok si Justin sa tuwing tumatama ang kaniyang mata sa karagada ni Anton at hindi niya mapigilan ang sarili niyang malilikot na imahinasyon. Hindi rin sya nag patalo nang kakisigan at hinubad niya rin ang boxer at tumambad sa harapn ni Anton ang buong kakisigan ni sir. Justin, ang mga bilugang muscle nito at ang abs na tila perpektong hinulma sa kaniyang katawan agad na inabot ni Justin ang sabon at unti unti nitong pinasadahan ang sariling katawan.
“pakisabon nga nang likod ko anton,.. di ko maabot..”
“ah.. eh.. sige po..”
Sino nga ba ang hindi mahahalina sa katawan ni Justin, kahit siguro matanda at malabo na ang mga mata ay lilinaw ito mabubuhayan nang dugo. Bigla nalamang naramdaman ni Justin ang pagpisil ng kamay ni Anton sa kaniyang puwetan, ngunit hinayaan niya lang ang makukulit na kamay nang binata na maglaro sa kaniyang katawan.
Kling! Klang! Kling! Klang!
Tunog iyon nang kampana at hudyat na malapit nang magsimula ang seremonya at pasasalamat, kaya naman dali dali si Justin na maligo at nagbihis upang makapaghanda na nang mas maaga. Sa pagdating niya sa seremonya ang inaakala niya isang misa ang idadaaos ngunit isa palang katutubong sagradong serimonya para sa bisita at espesyal na panauhin, sa pagkakataong iyon espesyal sa kanila ang pagdating nang bagon guro walang iba kundi si Justin. Tila naka tadhana na sa kaniya ang magsuot nang katutubong pananamit, sa mangha nang lahat ay tila isang dugong maharlika kung tingnan si Justin suot ang espesyal na damit na yari sa pinagsama samang hibla nang pinya at abacca, sa kaniyang tindig ay nagmukha siyang isan datu sa isang napakalayong isla. Hindi niya inakala na isa palang makabagong tribu ang Sitio Mapurok, ang uri nang pamumuhay ay hindi narin nalalayo sa mga kapatagan ngunit ang kultura ay sagana pa rin sa kanilang mga ninuno.
Lahat nang mga magulang at mga binata’t dalaga ay pumwesto nakapalibot sa isang nag aapoy na siga, naka upo ang mga ito at tila taimtim na nagdarasal sa kanilang ampong para sa katahimkan, kasaganaan at kalusugan nang buong tribu. Pagkatapos nang pagdarasal ay sumayaw ang mga dalaga’t binata sa palibot nang siga sa saliw nang mga tambul, kulintang at tambuli na nakakaaliw naman pakinggan para kay Justin. Sa siga ay mayroong isang baboy ramo na iniihaw habang ang mga kabataan ay patuloy sa kanilang ritwal. Sumunod ay ang pag akay sa kaniya papunta sa isang sagradong templo, tila isang parada ang sumunod sa kaniya at sinasabayan ito nang pag awit nang isang lengahawe na hindi niya alam kung saan ito nagmula. Sa loob nang templo ay pinausukan siya nang napakabangong insenso, kaya nagmistulan siyang tinapa sa loob, kahit nauubo ubo siya sa tindi nang usok ay tahimik pa rin siya at tinitiis kung ano pa ang natitirang serimonya. Ang lahat ay nagpasalamat kay Justin at bawat miembro nang pamilya ay nag bigay nang isang mumunting regalo para sa kaniya at dito nagtapos ang ritwal.
Sumunod ay ang mga palaro sa mga binata, ang paghuli sa baboy ramo sa isang maputik na arena. Mabilis at malakas ang baboy ramu kaya tiyak na mahirap itong mahuli, dalawampung mga binata ang kalahok at kasali na doon si Justin at si Anton.
“ano sir Justin kaya mo ba?”
“sige... oo naman.. paunahan tayo”
“kapag ako ang nakahuli maari po bang humiling sa inyo nang pabor?”
“sige.. walang problema,..at kung ako ang manalo ako naman ang hihingi nang pabor”
“opo.. kasunduan yan ha”
Klang!! Hudyat nang pagsimula nang palaro.
Kanya kanyang diskarte kung paano huhulihin ang baboy ramu, hindi lang ang paghuli sa baboy ramu ang kinakailangan gawin kundi ang pagtulak sa kapwa kalaban upang mapatalsik ito sa arena. Mabigat ang labanan kaya kailangan nang bilis, lakas at talino upang manalo, halata sa mukha ni Justin na siya ay nahihirapan, siempre wala nito sa siyudad. Sa huling labanan ay si Justin at Anton nalamang ang natitirang nakatayo at kailangan nilang magbuno para itumba ang isa sa kanila. Nageenjoy nang lubos si Justin sa mga pagdiriwang na ito, dahil mapagbigay ito ay nagkunwaring nanghihina na at ibinigay nalamang ang pagkaktaon para kay Anton at Nanalo nga si Anton.
“pano ba yan sir. Justin ako ang nanalo”
“wala akong magagawa,.. eh magaling ka eh..teka ano ba hihilingin mo?”
“saka na ho Sir. Justin alam ko naman na hindi ka tatanggi dahil nangako ka sakin”
“kinakabahan ako sa hiling na yan ha..”
At sabay silang nagtawan.. at ang mga sumunod ay ang masaganang kainan.
