Dağhan'la son konuşmalarının üzerinden 2 gün geçmişti. Seval Dağhan'a olan duygularının yeterince farkına varmıştı. Ama çok garipti. Ona aşık değildi, lakin seviyordu. Onu kaybetmekten o kadar korkuyordu ki asla ona gerçeği anlatmamaya karar vermişti. Kendi odasında oturmuş bunları düşünürken birden telefonu çaldı.
-Alo
-Benim sevgilim ne alemdeymiş?
-Sevgilin? :) Sen aradın ya daha iyi oldu.
-İyi bari hep iyi ol. Hadi hazırlan bugün seninle buluşalım.
-Olur kayalıklarda mı?
-Hayır sen gel ben seni çok güzel yemyeşil bir parka götüreceğim.
-Park mı? Ne yapacağız salıncağa mı bineceğiz?
-Bilmem binersen sallarım seni. Yani çok güzel bir yer orası.Yemyeşil.Derler ya yeşil insanı rahatlatır diye...
-Yani uyalım doktor tavsiyesine hazırlanıyım ben
-Tamam evinin biraz ilerisinde bekleyeceğim. Malum daha hazır değilim Amca Karan darbesine :)
-Tamam.
................................
-Ayy var ya çok güzelmiş burası.
-Aynı senin gibi
-:) diyosun?
-Seni Seviyorum Seval. Seni çok seviyorum. Her zaman da seveceğim. Doğrularınla da yanlışlarınla da sen benimsin.
Ne denebilirdi ki. Seval hiç birşey demeden Dağhan'a sarıldı.Gözleri dolmuştu. Kendisini o kadar suçlu hissediyordu ki , Dağhan onun hem ödülü hemde cezasıydı.
-Ağlıyor musun sen?
-H.Hayır.
-Gözlerindekiler de su değil mi? :)
-Gerçekten birşey yok.
-Seval Bana birşey söyle.Kendimi özel hissedeceğim birşey?
-Nasıl?
-Seval ben hep seni seveceğim ama sende sev beni. Sanki aramızda büyük bir duvar var gibi uzak durma benden .
-Dağhan. Ben zorlanıyorum . Çok zorlanıyorum . Ben sevdiğim adamın ölümüyle çok sarsıldım. Benim merhemim hep kalbimdeki yaralarım oldu . Beni sadece sen anlayabilirsin. Alışacağım senin o güzel gülüşüne alışacağım.
-Anlıyorum seni . Peki anlatırmısın?
-Emin ol anlatacağım ama başka bir zaman . Immm beni sallar mısın? Sallarım demiştin bak?
-Tamam tatlı belam hadi gel.
Çok güzel bir gün yaşamışlardı. Saatler geçmişti. Ama Seval ve Dağhan için dünya durmuş gibiydi. Tabii ki akşam olunca eve dönüş vakti de gelmişti.
-Ve güzel gün burada biter. Gidelim mi Dağhan? Malum yarın restoranı açacağız.
-Tamam gidelim tatlı belam.Ben seni bırakayım.
........................
Evin biraz ilerisinde durmuşlardı. Seval inmek için kapı kolunu açmıştı ki Dağhan'a bakıp tekrar kapattı.Tekrar yerine geçip Dağhan'a doğru yaklaştı. Dudağının kenarına ufak ve masul bir öpücük kondurdu. Dağhan henüz bu şoku anlatamamışken Seval'in dudaklarından hep duymak istediği o sözü işitti.
-Seni Seviyorum Dağhan.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIK GÜNEŞ
Детектив / ТриллерAnnesi doğumda ölmüş ,Babasını bir trafik magandası yüzünden 18 yaşında gözleri önünde kaybetmiş bir kız. İstanbul'un kuytu bir semtinde 2 arkadaşı ile zor bir yaşam sürerken Ansızın kararan güneşleri.... Kim olduğunu bilmediği bir kişiden her...