KARANLIK GÜNEŞ

BEKLEYECEĞİM

  O günün ardından tam 1 hafta geçmişti. Seval henüz gerçeği kimseye anlatamamıştı. Amcasının yüzüne bakamıyor, Dağhan'dan ölümüne kaçıyordu. Sanki Dağhan'ın gözleri Seval'i yargılıyordu. Doğru ve yanlış içiçe ve karmakarışıktı . Seval sabah erkenden uyanmış öylece düşünüyordu. Odasından çıktığı an vicdanı kanıyordu. Babaannesinin sesiyle irkildi.

-Seval ! Seval Neredesin.

-Buradayım babaanne ne oldu?

-Onu sen açıkla . Bu fotoğraflar ne?

Seval eline fotoğrafları aldığında şaşkınlıktan donakalmıştı. Dağhan'la olan yakın resimleri vardı. Yani Dağhan'ın onu öptüğü anın resimleri. Çok utanmıştı Seval.Şimdi Dağhan beni öptü diyemezdi ki. Suçu Dağhan'a atmak onu kötülemek istemiyordu.

- Bu resimleri amcam gördü mü?

-Evet gördü.Açık söyleyeyim aşırı sinirlendi.Madem böyle birşey var önce bizimle en azından benimle konuşmalıydın Seval. Bu resimlerin bize ulaşması çok kötü. Ya başka birileri de görseydi. 

-Çok utanıyorum. Ama kimse görmedi. Yani görmemiştir. Amcama ben ne diyeceğim şimdi babaanne?

-Sen deme normal davran şimdi anlat herşeyi. Amcan zaten bunu Dağhan'la konuşacak .

-Ne! Babaanne öyle konuşmasa?

-Sen anlat şu meseleyi Dağhan'ı da ara amcanla konuşsun en azından adını koyalım ayıptır böyle köy yerinde...

-Tamam.Anlatacağım.

 Dağhan ile aralarında geçenleri doğru yanlış anlatmıştı Seval .Bazen utanıyor bazense hüzünleniyordu.

-Kızım sen Dağhan'ı ara niyeti ciddiyse amcanla konuşsun. Bak bende Halil'le konuşayım.

-Tamam babaanne. Ben dışarı çıkayım da yüzyüze şey edeyim .Konuşayım.

-Tamam geç kalma

 Üzerini giyinip hazırlanırken özel numaradan bir mesaj gelir.

      ' Bu da sana hediyem olsun . Ama bedeli de var unutma Küçük Mahkum.' Cevapsız

       ......................... SANCAK KARAKOLU.............

Asker- Teğmen'im Seval Karan müsaitseniz sizinle görüşmek istiyor.

-Tabi tabi gelsin . Müsaitim gelsin.

   Seval biraz utangaç biraz kızarık odaya girmişti.

-Merhaba ben fazla vaktini almayacağım

-Vaktim var .Bir şey mi oldu?

-Nereden başlasam ki. Ben bodozlama konuya giriyorum. Biz 1 hafta önce kayalıklardayken işte yakın olduğumuz anlar... ya işte bizim resimlerimizi birisi çekmiş ve amcama yollamış. Tabi onlarda yanlış anladılar.

-Yanlış?

-Tek odaklandığın yer orası mı? Ben nasıl bir durumdayım farkında mısın? 

-Ne gibi. Seval , bak istersen amcanla konuşbilirim. 

-Bende onun için geldim. Amcam seninle konuşmak istiyor. 

-Ne gibi ?

.-Dağhan! Ben onlara birden beni öptüğünü demedim ya. İşte gelsin konuşalım dedi.

-Tamam kabul . Ama herşeyi doğru bir şekilde anlatacağım.

-Nasıl . ?

-Seni deli gibi sevdiğimi ama nedenini bilmediğim bir şekilde benden kaçtığını anlatacağım. 

-Aklımı karıştırma.

-Ben seni seviyorum Seval. Ya neden ayrıyız bilmiyorum ama hiç mi şans vermeyeceksin bana? Ne bileyim deneyelim bir bakalım?

-Bu.. Bu çok farklı bir durum. Yani denersem biliyorum vazgeçemem . 

-Vazgeçme o zaman!!!! Ne saklıyorsan anlat bana 

-Dağhan ben birşey saklamıyorum . Buraya da haber vermek için geldim . Sen onunla konuşmazsan o seninle konuşur. İyi günler kendine dikkat et.

 Seval arkasından seslenen Dağhan'ı duymadan çıkmıştı. Nasıl onu sevebilmişti ki . Bu intihar gibi birşeydi.

          ................................

- Alo

-Halil Bey ben Dağhan rahatsız etmiyorum umarım.

-Yok hayır oğlum bişey mi oldu?

-Eğer müsaitseniz bir konuşalım.

-Olur ama 1 saat sonra anca

-Tamam sorun değil. 

-O zaman bize gelirsin bahçede konuşuruz zaten Seval dışarda .

-Seval..Hıı tamam iyi günler.

-İyi günler.

      ......................................

Halil- Hoşgeldin Dağhan oğlum. Nasılsın?

-İyiyim fazla vaktim yok ta. Ben direkt konuya gireyim.

-Dinliyorum seni.

-Sanırım birkaç resim ulaşmış elinize.

-Bak oğlum bu köy yerinde terstir bunlar . ..

-Halil Bey ben Seval'i çok seviyorum. 

-O resimlerden anladım zaten .Benim sana güvenim sonsuzdur .Güvenirim sana  . Benim Seval'imi kurtardın . Bize çok yardımcı olmuşluğun vardır. Ama eğer niyetin ciddiyse?

-Benim niyetim ciddi.Lakin  Seval için durum farklı.Benden kaçıyor. Yani ikimizde duygularımızın farkındayız neden bilmiyorum .Onu sevmeme izin vermiyor.

-Dağhan, Seval annesiz büyüdü . Hep anne sevgisinden mahrum kaldı. Babasını 18 yaşında bir trafik kazasında babasını kaybetti. Hayata yalnız tutundu. İşte yanımıza gelmedi. Orada okumak istedi. O da olmadı . Seval sevmeyi beceremez. Ona sevmeyi sen öğreteceksin. Sabredeceksin. Hem senin yaraların  kabuk tutacak hem de Seval seni tanıyacak. Yoksa senin gibi birinin damadım olmasını istemezmiyim. Sen bekle .Sadece bekle.

-Bekleyeceğim. Bekleyeceğim Halil Bey.

                    ......................................