Dağhan Teğmen o gün çok yorulmuştu. Yorgun bir karakol günüydü. Telefona geçti ve Seval 'i aradı.
Alo?
-Seval? Nasılsın?
-Ben uyuyordum.
-Gelen giden var mı?
-Ben.. bilmiyorum.Yani hatırlamıyorum.
Duraksadı Dağhan. Sevdiğinin hafızası kötüleşiyordu. Seval'e çaktırmamaya çalıştı belli ki Seval hastalığını unutmuştu.
-Seni Seviyorum.
-Dağhan kapatmalıyım.Biraz işim var.
-Nedir o iş?
-Ya bugünlerde herşeyi unutuyorum diye elime yazdım ama demiyeceğim.
-Öyle olsun bakalım.
kısadan yazıyım dedim. Bu hikayemi 3 bölüm sonra bitirip yeni bir hikayeme başlayacağım. takip ederseniz ulaşabilirsiniz. Öpüyorum mujj mujjj
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIK GÜNEŞ
Misterio / SuspensoAnnesi doğumda ölmüş ,Babasını bir trafik magandası yüzünden 18 yaşında gözleri önünde kaybetmiş bir kız. İstanbul'un kuytu bir semtinde 2 arkadaşı ile zor bir yaşam sürerken Ansızın kararan güneşleri.... Kim olduğunu bilmediği bir kişiden her...
