Last Game

3. Technology

Ik staar naar de sterren. "Seraphina? Ben je nog wakker?" Hoor ik Aviana fluisteren. Ik draai me om. "Ja, wat is er?" Fluister ik. Ze geeft me een verrekijker. "Hier. Kijk eens naar die nieuwe stad." Ik kruip uit mijn slaapzak en ga aan de rand van de rots zitten. We slapen op een enorme rots, omdat we niks beters konden vinden. En je hebt een hier een mooi uitzicht! Ik kijk door de verrekijker naar de nieuwe stad. "Wauw! Het lijkt op een futuristic city!" Fluister ik. Aviana grinnikt.

"Het lijkt op onze stad, maar dan duizend jaar verder ofzo!" Mompel ik. "Wie zouden daar leven?" Aviana haalt haar schouders op. "Mensen met witte jassen en nerd brillen." Zegt Leona lachend. "Je bent nog wakker!" Zeg ik verbaasd. Leona wijst achter zich. "Iedereen is wakker joh! We hoorden je praten." Grinnikt Rhea. Alle meisjes komen naast me zitten. "Die mensen daar hebben waarschijnlijk robots." Mompelt Valentina. Mijn ogen worden groot. "Je bent geniaal! Waarschijnlijk hebben zij die manticore gestuurd!" Roep ik. Iedereen kijkt me verbaasd aan. "Waarom zouden ze ons bespieden?" Vraagt Mireya. "Misschien zijn ze net als ons... Wij willen toch ook weten wie ze zijn." Antwoord ik. "Wacht... Er is een schild toch? Niemand kan heen en weer." Zegt Saira. "Dat klopt... Misschien hebben zij een manier gevonden om door de schild te lopen?" We kijken Elora aan. "Misschien ja... Maar waarom vermoorden ze spelers?" Zegt Aviana. "Zullen we proberen door de schild te gaan?" Stelt Zaria voor. "Straks leven daar robots of enge monsters!" Zegt Ophelia mysterieus. "Daar kunnen we maar op één manier achter komen." Fluister ik. We staan op en rennen naar onze slaapzakken. Ik berg alles op in mijn rugzak. "Wacht! Zij vermoorden spelers... Wat als zij ons ook proberen te vermoorden? Ik heb een naar gevoel in mijn borst." Zegt Aria. "Euhm... We kunnen ons verdedigen? Of we vliegen weg?" Zegt Rhea. "We zien wel! Kom!" Ik stijg op en vlieg richting de stad.

We landen net voor de grens. "Wie durft er als eerst over te steken?" Vraag ik. "Ga jij maar eerst." Zegt Aviana lachend. Ik ga op de grond liggen en kruip naar de grens. "Wat doe jij nou?!" Roept Valentina. Ik kijk naar achteren. "Ik leg een vinger over de grens. Misschien staat de onzichtbare schild wel onder stroom!" Leg ik uit. Ze knikken. Ik ga millimeter voor millimeter naar voren. "Fighting!" Roept Leona. Ik schrik en mijn vinger schiet over de grens. "Sorry!" Gilt Leona. Ik leg mijn hand over de grens. "Er is geen schild!" Roep ik verbaasd. Ik stap op en loop over de grens heen. "Zie je!" Zeg ik lachend. De andere meisjes stappen ook over de grens. Aria probeert weer terug te lopen, maar ze bonkt tegen een onzichtbare muur. "Euh... Ik denk dat we een probleempje hebben." Mompelt ze. Ik loop naar voren, maar ik knal ook tegen de onzichtbare muur. "Wat nu?!" Saira kijkt paniekerig om zich heen. "Straks leven hier echt robots en monsters!" Zegt Aria angstig. "Maak je geen zorgen joh! Misschien wonen hier ook gewone mensen!" Zeg ik. Ik loop richting de stad. "Komen jullie?" Roep ik. Ze lopen achter me aan. "Het gras is hier zo hoog!" Rhea duwt het gras opzij. Het gras komt net boven onze hoofd. "We zijn mieren geworden." Grap ik. Aria gilt. "Sorry! Was maar een grapje!" Grinnik ik. Ze kijkt opgelucht. "Hé! Bukken! Er komt iets aan!" Roept Mireya. Ik buk gelijk en kijk naar boven. "Blij dat het gras zo hoog is!" Fluister Rhea. Er vliegt een soort van ruimteschip over ons heen. "Jeetje! Hoe groot kan een ruimteschip wel niet zijn?!" Mompelt Aria. Het ruimteschip landt meer dan 100 meter voor ons. Een auto rijdt naar hen toe.

"Hé het ging over de grens... Dus hij was in ons gebied, maar ik heb het nog nooit eerder gezien." Fluistert Aviana. "Hij vloog waarschijnlijk boven de wolken." Antwoord ik. De deur van het ruimteschip gaat open. Elf jongens lopen naar buiten. "My god!" Roept Valentina. De jongens stappen in de auto en rijden weg. "Oké, er wonen hier dus normale mensen." Verklaar ik. Ze knikken. "We kunnen dus gewoon de stad in!" Zegt Aviana opgewonden. Ik wijs naar onze vleugels. "Heb jij hen met vleugels gezien?" Vraag ik. Aviana schudt haar hoofd. "We kunnen het verbergen." Ophelia haalt haar hologram tevoorschijn. "Hier." Ze wijst naar een check vakje naast de vleugels. "Als je hierop drukt zullen je vleugels onzichtbaar worden." Legt ze uit. Ik maak een veeg gebaar en mijn hologram komt tevoorschijn. Ophelia's vleugels verdwijnen langzaam. Ik druk op het check knopje. Mijn vleugels verdwijnen ook langzaam. "Yes!" Roept Aviana. We staan op en lopen richting de stad.

Pov Onbekende
Ik bekijk de laatste gegevens aan sta op. Opeens zie ik het hoge gras bewegen. "Meneer er zijn signalen gevonden bij drie uur." Hoor ik een bemanning zeggen. Ik pak mijn mobiel en loop naar het raam. Elf meisjes lopen in aparte kleding richting het stad. Ik neem alles op. Ze hebben niet eens door dat er iemand vanuit het ruimteschip hen filmt. Ik bel Blaise. "Hallo?" "Blaise, er lopen elf meisjes in aparte kleding de stad in. Ik wil dat je ze volgt." Zeg ik. "Gast, hoe weet ik hoe zij eruit zien!" Hoor ik hem geërgerd zuchten. "Ik stuur je wel een video." Ik hang op en stuur hem de video.

Pov Seraphina
"Wow! Zie die winkels!" Aria wijst enthousiast naar een winkel met eten. Mijn maag knort zachtjes. "Jammer genoeg hebben we geen geld." Zucht ik. Aria kijkt sip naar de winkels. Een paar mensen kijken ons vreemd aan. "Waarom kijken ze ons vreemd aan?" Vraag Elora. Ik haal mijn schouders op. "Shit! Onze kleding!" Roept Rhea. "We zeggen wel dat we toneel spelen!" Zegt Aviana. We lopen door. Een paar jongens komen naast ons lopen. "Jullie hebben leuke kleding!" Roept één van hen. "Dank je." Antwoord ik. We lopen door. Een jongen pakt Elora's arm. "Roze staat je goed." Grijnst hij. Elora trekt zich los. "Raak me niet aan!" Rhea en Leona gaan voor haar staan. "Hé pervert! Ze vindt je niet leuk. Ga andere meisjes lastigvallen." Zegt Leona. "Ohhh! Een meisje met een grote mond! Daar hou ik wel van." Zegt de jongen grijnzend. Ik zucht. "Laten we gewoon gaan." Mompel ik. Één van hen komt op me af. "Jij bent knap!" Zegt hij. Ik rol met mijn ogen. "Weet ik ook wel, maar van jou kan ik dat niet zeggen." Zeg ik grijnzend. Aviana lacht zachtjes. De jongen probeert me te duwen. Ik trek mijn zwaard en hou het tegen zijn nek. "Opdonderen nu." Fluister ik. Hij schrikt en rent met de andere jongens weg. "Nice!" Rhea geeft me een high-five. Ophelia loopt op ons af. "We worden achtervolgd." Fluistert ze. Ik kijk om me heen. "Die zwarte auto daar. We zagen hem net ook al bij het ruimteschip." Fluistert Valentina. Vanuit mijn ooghoeken zie ik de auto. "Ik heb een plan. Volg me." Fluister ik. Ik steek de straat over en loop langs de zwarte auto. Er zitten elf jongens in de auto. Ik gebaar Ophelia naast me te lopen. "Heb je een kleine scherpe voorwerp?" Vraag ik. Ze knikt en overhandigd me een kleine dolk. "Perfect, als ik "Go" zeg, gaan jullie rennen." Fluister ik tegen de andere meiden. "We houden contact met onze chat." Ik loop naar de prullenbak voor de auto. "Per ongeluk" laat ik een knoopje vallen. Ik buk me en steek de dolk in de autoband. "Go!" Roep ik. De meisjes rennen weg. Ik sta op en ren een steegje in. "Volg ze!" Hoor ik een jongen roepen. Ik spring over een houten doos.
Ik: Waar zijn jullie?
Aviana: In een steegje.
Ze stuurt een plattegrond naar me. Ik sla linksaf en ren door wat steegjes. Naast me vliegt een doos in de fik. "Holyshit!" Roep ik. "Stoppen!" Schreeuwt een jongen.
Rhea: Ik stuur je teleportatie uitnodiging!
Aviana: Zit je in de problemen? Er is namelijk iets in de fik gevlogen. We zien rook.
Ik: Ja! Er rennen wat jongens achter me met wapens! Kogels enzovoort!

Er verschijnt een bericht voor me. Een jongen springt voor me en laat me struikelen. Ik rol over de grond. "Wie ben je? En waar zijn je vriendinnen?" Vraagt een stem. Ik open mijn ogen. Een knappe jongen kijkt me streng aan. Ik maak een veeg gebaar met mijn handen. De teleportatie bericht verschijnt. "Hé! Handen omhoog!" Roept hij. Ik druk op het groene knopje. Mijn vleugels verschijnen. De jongens kijken me verbaasd aan. "Haal haar neer!" Roept de knappe jongen hij richt zijn pistool op me. Oh oh...