Last Game

20. We are the codes

Ik word wakker in een vreemde omgeving. "Waar ben ik?" Fluister ik. "Seraphina!" Ik hoor Aviana mijn naam roepen. Ze zit naast me vastgebonden. "Luca-" Voordat ze haar zin af kan maken gaat de deur open. "Ah! Jullie zijn eindelijk wakker!" Lucardo komt binnen. "Wat doe jij hier?" Vraag ik. Hij gaat op een stoel tegenover ons zitten. "Ik ga het jullie uitleggen." Ik knik. Lucardo drukt op een knopje naast de stoel. Er komen twee robots naar binnen.

Lucardo wijst naar een screen. Ik zie allemaal foto's van Special A. "Ik ben de hacker van Last Game. Jullie kennen mevrouw Patterson toch?" Vraagt hij. Ik knik. "Ik ben haar zoon." Grijnst hij. "In het echte leven word ik niet gewaardeerd. Mijn moeder is een succesvolle gamemaker. Bedrijven nemen mij alleen maar aan, omdat ik haar zoon ben. En dan gebruiken ze mij om in contact te komen met haar. Toen mijn moeder Last Game heeft gecreëerd, zodat mensen een tweede wereld hadden. Een wereld waar je geen stress had." Ik kuch luid. "Ik heb geen zin in een levensverhaal. Kun je me gewoon vertellen waarom je je moeders game hebt gehackt?" Vraag ik. Lucardo kijkt me geërgerd aan. "Ik heb Last Game gehackt, omdat ik wou weten hoe het is om macht te hebben. En weet je, het bevalt me wel. Alles is mogelijk hier! Ik bestuur alles en niemand draagt me iets op." Hij kijkt naar de robots. "Zelfs robots kun je gemakkelijk maken." Grijnst hij. "Maar waarom hou je iedereen in Last Game vast?!" Roep ik. Lucardo grijnst geamuseerd naar me. "Ik wil dat mensen zien hoeveel macht ik heb. Ze zullen alles voor me doen! En als ze het niet doen stuur ik gewoon een robot op hen af." Grijnst hij. "Je bent echt gestoord!" Spuugt Aviana. "Gestoord knap ja." Knipoogt Lucardo. "En waarom ontvoerden je ons?" Vraag ik. "Jullie zijn de codes." Lacht Lucardo. "Hoe bedoel je?" Aviana kijkt hem verward aan. Lucardo staat op en loopt naar haar toe. "Dat jullie het nog niet gemerkt hebben!" Grijnst hij. "Sta op." Beveelt hij. Aviana staat snel op. Lucardo probeert haar shirt omhoog te trekken. "Wat doe je?!" Gilt ze. "Er staat een cijfer op je schouderblad." Gromt Lucardo. "Zeg het dan gewoon!" Aviana duwt hem weg. "Ik ga de andere meiden ontvoeren, zodat ze niet in de software kunnen." Hij loopt naar de deur. "Wat moeten wij hier dan doen?!" Roep ik hem na. Hij draait zich om. "Jullie worden mijn wapens." Antwoordt hij met een valse glimlach. De deur gaat dicht. Ik kijk naar de robots. "Al mijn functies zijn uitgeschakeld!" Roept Aviana. "Shit." Mompel ik.

Pov Ophelia

Nadat de schorpioenen zijn weggegaan kan ik me weer bewegen. "Ik denk dat ik al weet wat er aan de hand is." Meneer Illery haalt een hand door zijn haar. "Jullie zijn de codes." Hij kijkt ons aan. "Wacht! Hoe dan?" Ik kijk naar mijn horloge. "Weet ik niet, maar zorg ervoor dat je in de buurt blijft van de jongens. Als de hacker jullie allemaal heeft, zijn we gedoemd." Meneer Illery loopt de kamer uit. Blaise en Nixon lopen gefrustreerd heen en weer. Aria's hemd is gescheurd. Ze loopt naar haar kledingkast. Het valt me op dat er iets glinstert op haar rug. "Stop!" Roep ik. Iedereen schrikt en kijkt me aan. "Aria komt hier!" Roep ik. Ze rent snel naar me toe. Ik leg haar haar over haar schouder en bekijk haar rug. Op haar schouderblad is iets getekend in het zilver. 1. "De codes staan op onze schouderbladen." Ik wijs naar een papier. "Pak een papier en pen!" Beveel ik. Jaydan geeft me een papier en pen. "Jongens schrijf de cijfer op die jullie op onze schouderbladen zien!" Ik trek mijn hemd over mijn hoofd. Jaydan wordt rood. "Wat? Bh en bikini zijn gewoon hetzelfde." Lach ik. Jaydan knikt en legt mijn haar over mijn schouder. "15." Hij schrijft het snel op. De andere jongens bekijken de schouderbladen van de andere meisjes. Uiteindelijk hebben we de cijfers 12,15,19,18,22,26,5,1,13. "Geef dit aan meneer Illery." Ik geef de papier aan Haiden. Hij rent snel weg. Binnen een paar minuten is Haiden terug met meneer Illery. "De code is 12 cijfers!" Roept hij buiten adem. "Hè?!" Ik kijk naar de cijfers. "We moeten Aviana's en Seraphina's nummer hebben." Zegt Aria. Ik knik. Een bewaker rent naar ons toe. Ik kan zijn ogen niet zien door zijn pet. "Meneer we hebben problemen. Er vallen robots ons aan." Zegt hij op een monotoon. Meneer Illery kijkt hem aan. "We komen eraan." Meneer Illery draait zich naar ons om. "Blijf hier! Zorg ervoor dat alle rolluiken dicht zijn!" Beveelt hij. Ik knik. "Jij moet op hen letten." Zegt hij tegen de bewaker. De bewaker knikt. "Komt in orde meneer." Zegt hij. De jongens rennen langs hem naar buiten. Meneer Illery loopt achter hen aan. De deur valt dicht. De bewaker schiet een kogel in de slot. "Wat doe je?" Ik loop naar hem toe. Hij kijkt me aan. Ik sla mijn hand voor mijn mond. Hij heeft geen normale mensenogen, maar robotogen.

"Holy f*ck!" Ik trek mijn zwaard. De robot grijnst naar ons en rent supersnel door onze kamer. In een paar seconden liggen we allemaal op de grond. "Ik kan me niet meer bewegen!" Gilt Aria. De robot opent een portaal. En sleept ons erdoorheen.

Pov Seraphina

De deur gaat open. Een robot sleurt Ophelia en de andere naar binnen. "Nee!" Ik spring overeind. "We zijn verlamd." Kreunt ze. "En deze gast sleurt ons tegen van alles en nog wat aan." Piept Aria. Lucardo komt binnen. "Heh?!" Ophelia kijkt hem verbaasd aan. "Zie je? Zo gemakkelijk!" Grijnst Lucardo naar me. De robots verlaten de kamer. "Meisjes, sluit je bij mij aan." Zegt Lucardo. "Nooit!" Roept Mireya. "Wacht nou even! Ik ben nog niet uitgepraat!" Roept hij boos. We kijken hem aan. "Sluit je bij mij aan en help me mijn moeder neer te halen. Jullie mogen dan uit Last Game." Grijnst Lucardo. Er schiet meteen een geweldige plan in mijn hoofd. "Goed, we doen het." Zeg ik. De meiden kijken me aan alsof ik gestoord ben. Ik schenk hen een ik-leg-het-jullie-later-uit-blik. Ze rollen met hun ogen. "Jullie eerste opdracht is het ontvoeren van mijn moeder." Beveelt Lucardo. Een paar robots komen binnen. "Wat gaan ze doen?" Vraag ik. Een robot pakt me vast en legt een soort pistaal tegen mijn buik. "Ze planten een chip in jullie, als jullie gevangen worden genomen kan ik jullie bevrijden." Ik voel een chip in mijn buik gaan.