Last Game

111. Back to normal

"Seraphina!" De prinses van Bai Lan State rent de trap af. Halverwege glijdt ze uit over een bevroren traptrede en valt op haar stuitje. "Sorry! Ik had die bevroren voor de koning!" Roep ik geschrokken. Ze komt snel overeind. "Maakt niks uit! Maar we worden aangevallen! Een enorme vliegtuig vliegt boven ons en een alien vernield het plein!" Zegt ze angstig. "Oh, de vliegtuig en aliens zijn van de voormalige prince consort." Legt ik uit. De prinses kijkt me geschokt aan. "Oké, ik teleporteer jullie naar het dak!" Ze tekent een ingewikkelde patroon in de lucht. Binnen een paar seconden staan we op het dak van de troonzaal. "Seraphina!" De koning rent op me af. Oh, shit! Waarom staat hij ook op het dak. Blaise gaat beschermend voor me staan. "Oh, ik zie dat je wonden weer zijn geheeld." Lacht de koning vals. "Stop ermee!" Beveelt de prinses woedend. De koning kijkt haar verveeld aan. "Je bent zwak en nutteloos. Bemoei je niet met mijn zaken!" Roept hij geërgerd. "Nee, je wint dit gevecht niet. Seraphina heeft al een vriendje, dus je blijft met je klauwen van haar af of je krijgt met mij te maken." De prinses gaat beschermend voor ons staan. Ik krijg zowat een bloedneus en leg mijn handen op Blaise's schouder om over hem heen te kunnen kijken. "Ze is zo cool!" Roep ik zachtjes. "Denk je dat je kunt winnen dan?" Lacht de koning. De prinses kijkt hem even glimlachend aan. "Nee, maar ik geef het niet zomaar op." Zegt ze. "Trouwens jij staat er alleen voor, terwijl de prinses ons nog heeft." Ik ga naast de prinses staan en kijk hem uitdagend aan. De prinses pakt mijn hand vast en kijkt me dankbaar aan. De andere meiden gaan naast ons staan. "Wij moeten ook iets doen." Hoor ik de jongens fluisteren. "Kom op, Blaise. Jij moet het doen." Fluistert Jaydan dringend. "Waarom?" Fluistert Blaise geïrriteerd. "Hé, de koning wilt jou vriendinnetje en niet onze vriendinnetjes." Fluistert Ralph. "Wij hoeven ze alleen maar te beschermen." Zegt Blaise geruststellend. De jongens zuchten teleurgesteld en kijken ons weer aan. "Nou, de winnaar krijgt Seraphina." Zegt de koning. De prinses knikt en zet een stap naar voren. "Meiden, probeer de koning vast te binden zodat hij geen patronen meer kan tekenen." Zegt ze snel. "Komt in orde." Zeg ik. "Jongens, kunnen jullie hem verwonden? Dan wordt zijn magie minder sterk." Roept de prinses naar de jongens. De jongens knikken en toveren hun wapens tevoorschijn. "Oké, we moeten dus niet de jongens in de weg zitten." Waarschuwt Aviana. "Seraphina kun je een enorme waterbal in de lucht maken en hem erin opsluiten?" Vraagt Ophelia aan me. Ik knik en begin met mijn handen rondjes te draaien. Er vormt zich een kleine waterbal in de lucht die steeds groter word. De jongens gaan ondertussen vol in de aanval en houden de koning bezig. Een paar planten pakken de koning vast en drukken hem stevig op de grond. "Wat?! Hoe kunnen jullie zo sterk zijn?!" Roept de koning geschokt. "We hebben gewoon genoeg games gespeeld om te weten wat je moet doen." Zegt Aria nonchalant. De koning kijk haar verward aan en probeer overeind te komen. De meiden binden de koning helemaal vast met hun krachten en rennen naar me toe. "Je kunt hem in je waterbal opnemen!" Roept Ophelia. De jongens rennen van de koning weg en kijken op een afstandje toe. Ik laat de waterbal op de koning zakken en bevries het helemaal. "Dank je." Zegt de prinses dankbaar. Ze loopt naar de bevroren waterbal en kijkt naar binnen. "Vroeger was hij helemaal niet zo gestoord. Hij was een rustige jongen." Zegt ze zachtjes. Het ijs begint te barsten. "Prinse-" Roep ik geschrokken. Het waterbal brast in grote stukken ijs kapot en vliegt overal heen. "Sorry, dat ik zo laat ben!" Hoor ik de captain roepen. Ik zie de captain beschermend voor de prinses staan. "Je leeft nog." Sis de koning kwaad. "Ja, ik wel maar jij binnenkort niet meer." De captain loopt naar hem toe en ramt zijn zwaard in de borstkas van de koning. Geen genade 😱 De koning kijkt de captain even versteend aan. De prinses legt haar hand op de hoofd van de koning en fluistert razendsnel iets in een andere taal. De koning begint van top tot teen te gloeien. De jongens lopen snel naar ons toe. "Ik denk dat zijn krachten worden afgenomen." Zegt Blaise zachtjes. De koning schreeuwt het uit en rukt het zwaard uit zich. Hij probeert een patroon in de lucht te tekenen maar er verschijnt niks. "N-nee! Je bent een verraadster!" Roept de koning woest naar de prinses. Ze kijkt hem hoofdschuddend aan. "Je bent niet meer mijn lieve broer. Je bent een hebberige koning geworden." Fluistert ze verdrietig. De koning schudt zijn hoofd en loopt naar achter. Opeens glijdt zijn voet uit en rolt hij richting de dakrand. "Nee!" Gilt de prinses. Snel ren ik achter de koning aan. "Seraphina!" Roept Aviana geschrokken. Ik pak de hand van de koning vast en probeer hem terug te trekken. De koning kijkt me verward aan. "Waarom help je me nog?" Vraagt hij geërgerd. "Nou, ik denk niet dat je zo wilt doodgaan." Hijg ik. De koning probeert zich los te rukken. We vallen beide over de dakrand heen. "Het spijt me!" Schreeuwt hij naar de prinses. Daarna draait hij zich naar mij om. "Het spijt me ook dat ik je heb geprobeerd af te pakken." Glimlacht hij. Hij pakt me vast en draait zich om, zodat ik bovenop hem zou landen als we de raken. "Ik heb vleugels weet je." Lach ik geruststellend. Snel spreid ik mijn vleugels en probeer ons omhoog te trekken. We blijven net boven de grond zweven. De koning hijgt even lichtjes en springt dan op de grond. "Ik weet niet wat me bezielde." Fluistert hij bleekjes. "Waarom werd je zo hebberig?" Vraag ik aarzelend. "Ik wou dat mijn zusje alleen aandacht aan mij besteedde en toen ze met de captain wou trouwen werd ik gek. Er kwamen steeds duistere gedachtes in mijn hoofd." Antwoordt hij met een trieste glimlach. Ik kniel naast hem neer. "Dat je daardoor zo gek werd... maar je zusje houdt nog steeds van je." Zeg ik geruststellend. De koning schudt zijn hoofd. "Ik heb geen magie meer en ze houdt alleen maar van die captain." Mompelt hij verslagen. "Hé, magie kun je nog altijd terugkrijgen. En ze houdt van de captain, maar houdt ook tegelijkertijd van jou. Man en vrouw liefde en broer en zus liefde." Grijns ik. De koning kijkt me verbaasd aan. "Je weet best wel veel van liefde." Lacht hij. "Dankzij Blaise." Knipoog ik. De koning trekt me naar zich toe en plant een kus op mijn mondhoek. "Oké, ik heb mijn wraak genomen." Zegt hij trots. "Wraak voor wat?!" Roep ik geschokt. "Omdat je hem nog altijd kiest, terwijl ik je alles heb gegeven." Mompelt hij teleurgesteld. Ik geef hem een facepalm en kom overeind. "Iedereen staat trouwens achter je." Zegt de koning gesmoord. Snel kijk ik achter me. De prinses en captain rennen snel naar me toe. "Dank je!" Snikt de prinses opgelucht. "Graag gedaan en hij wilt je trouwens nog iets leuks vertellen." Zeg ik grijnzend. De koning kijkt me met open mond aan. "Lekker voor je, had je me maar geen kus moeten geven." Zeg ik met een duivelse lach. De prinses loopt meteen naar de koning toe en omhelst hem stevig. De koning kijkt me dankbaar aan en sluit zijn ogen. Ik loop naar mijn vrienden toe en versteen ter plekke. Blaise kijkt me met een woedende blik aan en de anderen kijk hem bleekjes aan. "Euh... ja, weet je... we hebben jullie zien kussen." Fluistert Aviana zachtjes. "Maar..." Ik kijk even naar de koning. Hij kijkt me duivels aan en kijkt snel weer weg. "Hij kuste mij! Op mijn mondhoek!" Roep ik snel. "Dat is nog steeds een kus." Zegt Blaise geërgerd. Ik pak zijn arm vast en schudt wild mijn hoofd. "Niet weer zo boos worden." Fluister ik. De anderen lopen snel richting de prinses. "Oké, luister. Dat was maar een klein kusje, het heeft helemaal niks te betekenen. Hij deed het voordat ik kon reageren! Er zal geen volgende keer meer zijn." Zeg ik snel. Blaise zucht even en knikt. "Maar als er ooit een jongen je weer kust, dan zal ik hem in elkaar slaan!" Waarschuwt hij. Ik knik hevig. "Seraphina, leuk je weer te zien! Wat goed dat je de koning hebt gered!" Roept Revit. Xavier rent grijnzend achter hem aan. Tot mijn schrik drukken ze beide een kus op mijn wangen. Blaise kijkt hen geërgerd aan en haalt even diep adem. "Rennen!" Roep ik snel tegen Revit en Xavier. "Wat?! Waarom?" Vraagt Xavier geschrokken. Blaise gooit een waterbal naar zijn gezicht. "Daarom." Mompel ik. De jongens rennen snel naar de anderen. "Nee, jij blijft hier!" Ik spring op Blaise rug en probeer hem staande te houden. Zwaar gefaald. Maar gelukkig stopt hij na een paar meter. "Lance rent naar ons toe." Zegt hij verbaasd. Lance zwaait wild met zijn armen. Mevrouw Hetalia verschijnt naast me. "Waar zijn de meiden?" Vraag ik aan haar. "Ik heb ze teruggebracht naar hun eigen dorp." Antwoordt ze glimlachend. Ze kijkt maar de koning. "Ik zie dat de koning weer rustig is geworden." Ik knik opgelucht. "Waar is Haruryuu?!" Roept Lance hijgend. Hij kijkt ons ongeduldig aan. "Zeg ik lekker niet!" Mevrouw Hetalia loopt lachend weg. "Mevrouw Hetalia!" Lance loopt boos achter haar aan. "Zo zielig voor hem." Lacht Blaise. "Willen jullie vanavond hier in het paleis slapen?" Roept de captain naar ons. "Ja!" Roept Aviana met twinkelende ogen. De prinses grinnikt even en komt overeind. "Ik wil jullie nog even bedanken voor jullie hulp. Willen jullie er iets voor terughebben?" Vraagt de prinses aan me. "Kunt u ons terug naar aarde sturen?" Vraagt Blaise aan haar. De prinses kijkt even naar de koning. De koning schudt zijn hoofd. "Ze kunnen hier niet weg als ze magie hebben." Mompelt hij. "Dan krijgt de prinses toch onze magie?" Zeg ik simpel. "Maar jullie Guardian Knights hebben dan een probleempje." De koning komt overeind en pakt een mini buisje tevoorschijn. Hm? "Vertel me niet dat je onze Guardian Knights daarin hebt opgesloten." Roept Aviana geschokt. "Euh... eigenlijk wel..." Lacht hij. Voorzichtig rukt hij het dopje van het buisje en houdt het buisje in de lucht. Er vliegen kleine lichtgevende balletjes eruit, één van hen vliegt meteen naar me toe. Het balletje knap en mini Seraphina verschijnt voor me. "Seraphina, pak die schurk en hang hem op! Hij ontvoerde ons gewoon, terwijl we achter jullie aan zaten!" Roept mini Seraphina kwaad. "Rustig Seraphina." Lach ik. "Hé, waarom staan jullie hier allemaal zo gezellig?" Ze kijkt me stomverbaasd aan. "Ik zal het kort uitleggen. De koning is weer normaal geworden." Antwoord ik grijnzend. Mini Seraphina kijkt me geschokt aan. "Dat betekent dat we helemaal niet nodig waren! HAHA!" Lacht ze. "Maar waarom kijken sommige van jullie ons zo ongerust aan?" Vraagt mini Blaise verward. "Nou, we willen graag weer terug naar aarde. Maar we kunnen hier niet weg, zonder onze magie aan iemand te geven en we weten niet wat er met jullie zal gebeuren." Legt Aria uit. Mini Seraphina zucht geërgerd. "Wie zei dat jullie hier niet weg kunnen met magie?" Roept ze met opgetrokken wenkbrauwen. Iedereen wijst naar de koning. "Hé, ik heb het ergens in een boek gelezen!" Zegt hij onschuldig. "Ja, een fantasieboek." Grimast mini Seraphina. De koning haalt zijn schouders op en kijkt naar de grond. "Dus we kunnen gewoon naar huis?" Vraag ik aan mini Seraphina. Ze knikt hevig. "Daarvoor heb je Guardian Knights! Wij kunnen portalen openen!" Zegt ze trots. "Dus we kunnen ook weer hierheen?" Vraag ik hoopvol. Ze knikt. "Oh, dan hoeven we hier helemaal niet meer te slapen!" Roept Zaria goedkeurend. "Nee! Ik wil hier nog één nachtje blijven!" Smeekt Aviana. "Oké, oké!" Zegt Zaria snel. "Mooi, alle slaapkamers voor onze gasten zijn daar!" De prinses wijst naar een enorme gebouw achter ons. "Oké, bedankt!" Roep ik snel als Blaise me met zich meetrekt richting het gebouw. De prinses rent nog snel naar me toe en drukt een zakje in mijn rechterhand. "Veel plezier en vergeet niet 'het' te gebruiken." Fluistert ze in mijn oor. Ze knipoogt naar me en loopt snel terug. Blaise kijkt verbaasd naar het zakje. Ik maak het voorzichtig open. "Wat is dit?" Ik hou een mini vierkante plastic pakje omhoog. Blaise legt snel zijn hand eromheen. "Het is een condoom." Lacht hij. Snel kijk ik naar het zakje. "Meer dan tien stuks?! Dat is toch veel te veel!" Fluister ik bleekjes. "Te weinig zelfs." Mompelt Blaise, terwijl hij het pakje bekijkt. Ik kijk hem geschokt aan. "Maat S? Hé, prinses! Ik heb maat M nodig! Hebben jullie misschien een maat tussen M en L?" Roept Blaise naar de prinses. Alle meiden kijken me even geschokt aan. "Hé, Blaise! Opschepper dat je bent!" Roept Jaydan geërgerd. De prinses lacht zachtjes en tovert een pakje tevoorschijn. "Ik heb er honderd nodig." Zegt Blaise grijnzend. De meiden kijken me nu bleekjes aan. Ik haal mijn schouders op en kijk naar Aviana. "V-veel succes, Seraphina." Lacht ze trillend. "Heb ik nodig." Mompel ik. Blaise loopt weer naar me toe en trekt me weer richting het gebouw. "Nu weet iedereen het!" Fluister ik blozend. Hij haalt zijn schouders op. "Hé, dit is toch ook je eerste keer? Waarom heb je zoveel zelfvertrouwen?" Fluister ik verbaasd. "Jongens zijn allang niet meer onschuldig op mijn leeftijd. Vooral Jaydan niet, hij liet ons altijd vieze video's zien. Maar ik denk dat ik genoeg ervaring heb." Zegt hij ondeugend. Oh... We lopen een enorme hal in. "Niemand hier. Perfect." Mompelt Blaise. Ik kijk hem verbaasd aan. We lopen de trap op naar een willekeurige kamer. "We hebben een pasje nodig." Ik wijs naar de scanner op de deur. "Die heeft de prinses zojuist aan me gegeven." Zegt Blaise geruststellend. Ik haal even diep adem en begin me opeens zenuwachtig te voelen. Wat als ik straks iets fout doe?! 😱 "Wat is er?" Vraagt Blaise bezorgd. Hij opent de deur en begeleidt me naar binnen. "Ik ga even douchen. Waar is de badkamer?! Ze hebben hier heerlijke shampoo! Kijk die lamp eens! Zijn dat echte diamanten? De deur van de badkamer wilt niet open. Oh laat maar. Hahaha...." Ratel ik nerveus. Het gaat nu al fout 😭 Blaise legt zijn handen op mijn schouders. "Hé, rustig blijven. We gaan het niet doen als je er nog niet klaar voor bent." Zegt hij zachtjes. "Dan zorg je er toch voor dat ik er klaar voor ben?" Zeg ik lachend. Meen je dit, Seraphina? 😪 "Sorry, ik begin raar te worden." Mompel ik snel. Blaise lacht zachtjes en loopt naar een andere deur. "Er is hier nog een badkamer. Ik zie je straks wel weer." Roept hij. Ik knik zwijgend en loop de badkamer in. "Oké, wat moet ik doen?!" Fluister ik wanhopig.