Last Game

45. Throw up

"Seraphina! Pak mijn hand vast!" Hoor ik Blaise roepen. Ik kijk naar boven. "Ik sterf nog liever, dan dat ik jou hand nu ga vastpakken!" Roep ik terug. Blaise komt dichter en dichterbij. Hoe dan?! Ik zie dat er een touw om zijn middel is vastgebonden. "Wees nou niet zo koppig!" Blaise probeert mijn hand vast te pakken. "Ik ben niet koppig!" Ik kijk hem boos aan. Hij slaat zijn arm om mijn middel. "Laat me los!" Gil ik. Hij trekt me dicht tegen zich aan. Hij drukt op een knopje op zijn riem. We gaan langzaam naar beneden. "Sla je benen om me heen, anders val je straks naar beneden." Waarschuwt Blaise. "Beter dan mijn benen om je heen slaan." Mompel ik. "Seraphina, ik leg het je straks allemaal uit. Oké?" Blaise kijkt me verdrietig aan. "Nee! Ik heb er echt genoeg van!" Sis ik. "Maar het is-" "Wanneer we beneden zijn is het voorbij, begrepen?" Ik kijk hem woedend aan. Opeens stoppen we. "Goed, dan blijven we hier wel hangen." Zucht Blaise. "Dat gaan we niet!" Roep ik. "Luister nou..." Blaise kijkt me nu ook een beetje boos aan. Hé! Ik ben degene die hier boos mag worden! "Wat? Boos, omdat je je zin niet krijgt?" Zeg ik. "Ik word niet boos als ik mijn zin niet krijg." Gromt hij. "Ik wil naar beneden! Anders ga ik gillen." Roep ik. "Doe je best maar." Grijnst hij. Ik maak een vuist met mijn handen en probeer hem een kaakslag te geven. Net voor zijn kaak, vangt hij mijn hand op. "Dat is niet gillen." Grinnikt hij. "Goed, zeg maar wat je wilt zeggen." Mompel ik. Blaise knikt en begint te praten. Ik kijk hem alleen maar aan en luister niet. Af en toe knik ik even. Na een tijdje kijkt hij me vragend aan. "Ja." Zucht ik. Hij kijkt me verbaasd aan. "Dus je vergeeft het me?" Vraagt hij. Ik knik. Nee. Hij geeft me een stevige knuffel. "Nu naar beneden." Beveel ik. Blaise knikt. We gaan langzaam naar beneden. De andere meiden komen ook naar beneden. We landen op de grond. Blaise laat me los en maakt het touw om zijn middel los. Ik draai me snel om en ren naar mijn Ferrari. "Seraphina! Wacht!" Roept Blaise. Ik stap snel in en start mijn auto. De andere meiden zijn ondertussen ook ingestapt. Blaise gaat voor mijn auto staan. "Hé! Je hebt het me toch vergeven?" Roept hij. Ik schud mijn hoofd. "Ik heb niet eens geluisterd." Lach ik. Blaise loopt naar de bestuurderskant en trekt de deur open. Shit! Waarom heb ik het niet op slot gedaan?! "Uitstappen." Beveelt hij. "Nee." Ik probeer mijn deur omlaag te trekken. Blaise pakt mijn arm vast en trekt me eruit. "Hé, laat haar los!" Aviana probeert Blaise weg te duwen. "Aviana, ik probeer iets uit te leggen. Nixon zoekt je straks wel op." Gromt Blaise boos. Aviana laat hem gelijk los en stapt in haar eigen auto. Blaise trekt me naar de passagierskant. "Instappen en niks proberen." Beveelt hij. Ik blijf staan. "Blijven staan betekent dat je het me vergeeft." Grijnst hij. Ik stap snel in. Blaise loopt naar de andere kant en stapt in. "Ik ga het je niet vergeven. Je bent een leugenaar!" Roep ik boos. "Niet waar!" Roept Blaise. "Ik heb gewoon... De waarheid een beetje... Veranderd." Voegt hij er zacht aan toe. We rijden supersnel naar huis. "Seraphina, laat het me uitleggen! Ik ga niet slapen, totdat je het me hebt vergeven." Zegt hij. "Oh, deze keer bekijk je het maar! Ik ga lekker slapen en jij gaat ergens anders slapen." Roep ik. We stoppen voor de villa. Ik stap uit en loop naar binnen. Blaise loopt achter me aan. De andere meiden kijken ons na. Ik open de voordeur en ren de trap op. "Luister nou." Zucht Blaise. Ik open mijn slaapkamer deur en loop naar zijn kleding. "Pak je pyjama en slaap ergens anders." Zeg ik. "Ik heb geen pyjama." Lacht Blaise. "Mooi! Eruit dan!" Ik duw hem mijn kamer uit. "Dit meen je niet." Roept Blaise. "We zullen zien!" Ik gooi de deur hard voor zijn neus dicht en zet het op slot. "Krijg maar een nachtmerrie!" Roep ik. Ik kleed me uit en stap in mijn bed. Blaise klopt een paar keer op mijn deur. "Ik probeer te slapen!" Roep ik. "Doe niet zo kinderachtig!" Roept Blaise. "Wat ga jij mij kinderachtig noemen?!" Roep ik boos. "Oh? Dus je noemt dit niet kinderachtig?" Lacht hij. "Nee! Ik noem dit een goede oplossing!" Roep ik terug. "Voor jou misschien, maar niet voor mij." Zegt hij boos. "Ga dan bij Cassandra slapen!" Roep ik boos. Het wordt stil aan de andere kant van de deur. "Zie je wel." Fluister ik. Ik voel een traan over mijn wang glijden. snel veeg ik het weg en sluit mijn ogen.

•Volgende dag | 7.38 AM•

Ik stap mijn bed uit en trek een grote trui aan. Hé... Wanneer begint school weer... Ik haal mijn schouders op en open mijn deur. Slaperig kijk ik om me heen. Blaise is nergens te bekennen. Ik ruik iets vreemds. Snel volg ik het geur. Ik ren naar de woonkamer. De jongens staan om Blaise heen. Hij zit op de bank met een glas... Drank? in zijn hand. Op de tafel liggen een paar flessen drank. Heeft hij zich VERZOPEN?! "Wat is hier aan de hand?!" Roep ik. De jongens draaien zich om. "Seraphina! Vergeef het hem alsjeblieft! We hebben niks ergs gedaan! Ik leg het je straks allemaal uit, maar zorg dat hij niks meer drinkt! Anders ligt hij straks in de ziekenhuis!" Roept Haiden. Ik wurm me snel tussen de jongens door en pak het glas uit Blaise's handen. Hij slaat zijn armen om mijn middel en legt zijn hoofd tegen mijn buik. "Waarom vergeef je het me niet? Waarom, waarom, waarom?" Mompelt hij. De jongens kijken me smekend aan. Ik geef het glas aan Jaydan en gebaar iedereen de kamer uit te gaan. "Niet te geloven! Hoe durf je jezelf dronken te drinken! Nu moet ik het je vergeven, omdat je anders in het ziekenhuis ligt!" Roep ik boos. Blaise trek op de bank. Hij gaat op me liggen. "Oké oké! Ik vergeef het je! Maar ga alsjeblieft van me af! En leg me straks maar alles uit!" Roep ik. Blaise grinnikt. "Dank j-" Hij legt zijn hand op zijn mond. "JONGENS KOM HIER!" Schreeuw ik zo hard als ik kan. De deur vliegt open. De jongens tillen Blaise snel overeind. "Help me hem naar de badkamer te tillen!" Roep ik. De jongens tillen hem op en rennen naar de meisjes badkamer. "Ik verzorg hem wel!" Ik duw Blaise naar de toilet. De jongens knikken en sluiten de deur. Blaise leunt tegen de muur. "Het gaat wel." Grinnikt hij. "Moet gewoon even naar de roze eenhoorn gaan. Dan... Dan zal ik me weer beter v-voelen." Mompelt hij. Ik pak zijn shirt vast en trek hem naar de toilet. "Daar overgeven." Waarschuw ik. Blaise knikt en trekt me tegen zich aan. "Ik ben blij... dat je van mij... bent." Mompelt hij. "Wat?! Jij bent echt dronken!" Roep ik. Hij begint te kokhalzen. "Jupe, vaarwel trui." Roep ik. "Sorry." Mompelt Blaise. Ik hoor de jongens buiten lachen. "Geez." Zucht ik. Blaise kotst opeens alles eruit. "..." Ik kijk hem vernietigend aan. Snel duw ik hem naar de toilet. "Oh mijn god! Ben je eronder gekotst?!" Roept Aviana aan de andere kant. "Niet zo'n beetje ook!" Roep ik terug. Deze vent gaat zo dood.