Last Game

63. Memories

"Ik voel niks vreemds." Zeg ik. Blaise voelt nog eens aan mijn been. "Seraphina, voel nog eens." Mompelt hij. Ik voel even aan mijn been. Er zit een superkleine bobbeltje op mijn dijbeen, net de grootte van een mier. "Er zit iets hards in mijn been." Zeg ik. "Misschien een zendertje?" Vraagt een meisje. "Grote kans van wel. Maar je mag dan niet heen en weer lopen, anders zien ze het zendertje bewegen en weten ze dat hier iemand was." Antwoordt Ophelia. "Oké, hoe gaan we het eruit halen?" Vraag ik. "Met een mes... schaar... hand..." Somt Blaise. "Oké, stop maar! Is er een andere manier? Iets minder... scherps of pijnlijk?" Vraag ik. "Nope, wij gaan wel een mes halen. Het zendertje zit ondiep." Zegt een jongen. Ze openen het luik en springen in de lift. "Mag ik dan een verdovingsprikje?" Roep ik. "Nee, we weten niet hoe je zo'n ding moet gebruiken." Roept Ophelia terug. "Maak je maar geen zorgen, je mag in mijn schouder bijten als het pijn doen." Lacht Blaise.

"Sla je armen om me heen en bijt maar in mijn schouder als het pijn doet." Ik kijk hem raar aan. "Wat is dat nou voor techniek?" Lach ik. "Privé-techniek voor alleen mijn vriendinnetje." Knipoogt Blaise. Ik krijg het warm vanbinnen en sla snel mijn armen om zijn middel. "Mond op mijn schouder." Mompelt Blaise. "Ik ga je niet bijten." Zeg ik. Blaise duwt mijn hoofd tegen zijn nek. "Niet te hard schreeuwen." Mompelt hij. Ik knik. Zijn nek ruikt heerlijk aan. "Je ruikt heerlijk." Mompel ik. "Jij ook." Lacht Blaise.

Wat was dat? "Seraphina? Alles oké?" Hoor ik Blaise vragen. "Oh ja! Sorry, ik dacht even na over iets." Zeg ik snel. "Over mij?" Lacht Blaise. Oh, je moest eens weten! "Nee." Grijns ik. "Leugenaar." Mompelt Blaise. "Hoe weet jij dat ik lieg?" Zeg ik verbaasd. "Ik wist het niet, maar nu wel." Grijns Blaise. "Oké, Blaise zo moet je niet flirten." Mompelen de jongens. Ze duwen hem van me weg. "Wacht! Seraphina kan niet zonder me!" Roept Blaise wanhopig. "Oh zeker wel." Roep ik hem na. "Dat helpt niet." Roept Blaise terug. "Dat weet ik." Grijns ik. De anderen komen terug met een zaklamp. Ophelia laat me een vlijmscherpe mes zien van 10 cm lang. "Moet dat?" Piep ik. Ze knikt even. Iemand schijnt met zijn zaklamp op mijn been. Ik zie een duidelijk zichtbare bobbeltje. "Wat een joekel." Mompelt Ophelia. "Het is net zo groot als een mier." Zegt een andere meisje. "Groot toch?" Zegt Ophelia. "Wat is een olifant voor jou?" Lach ik. Ophelia haalt haar schouders op. "Oogjes dicht en niet te hard gillen." Waarschuwt ze. Ik knik en kijk naar het vlijmscherpe mesje die langzaam in mijn huid gaat. Het bloed spat er letterlijk uit. Alsof er een waterballon is geknapt. Ik sluit snel mijn ogen. Na een paar seconden verdwijnt het pijn. "Oké! Het was echt een zendertje!" Roept Ophelia. Ik open mijn ogen en kijk naar Ophelia's hand. Ze houdt een kleine zendertje in haar hand die een rood knipperlicht heeft. "Oké, laten we ergens anders heen gaan." Stelt Aria voor. We knikken instemmend. Ophelia plakt snel een pleister op het sneetje en staat op. "Niet dichtnaaien ofzo?" Vraag ik. Ze schudt haar hoofd. "Het is maar heel klein." Glimlacht ze. "Euh groot probleem, Aviana is ongesteld geworden." Roept iemand. "Niet zo hard joh!" Roept een meisje. "Sorry, schatje." Lacht een jongen. Het meisje zucht geërgerd. "Wacht... Niemand heeft maandverband bij zich." Zegt Aria. "Waarom overkomt ons dit?!" Roepen de jongens. "Jullie? Wíj bedoel je?" Zegt Ophelia. "Kan ook." Mompelt een jongen. Blaise helpt me overeind. "Laten we dan naar de meidentoilet gaan. Daar hebben ze heus wel maandverband." Zeg ik. Ik spring in de lift. Heel even voel ik pijn in mijn been. "Wel oppassen, Seraphina. Je been is nog niet helemaal dicht." Waarschuwt Ophelia. "Juist, ja." Mompel ik. Blaise springt ook naar beneden. "Dit is zo gênant." Mompelt het meisje genaamd Aviana. Ik open de liftdeuren en kijk om de hoek. "Niemand." Fluister ik. We sluipen de gang in. "Wacht wacht wacht." Roept Aria. Iedereen stopt gelijk en kijkt Aria aan. Ze wijst naar haar horloge. "Maanverband pakjes kun je hier ook krijgen." Zegt ze grijnzend. Aviana tikt snel op haar horloge. "Huh? Wat bedoelen ze?" Vraag ik aan Blaise. "Kijk eens naar jouw horloge." Fluistert hij. Ik kijk naar beneden en zie dat ik precies dezelfde horloge om mijn pols heb. "Waarom is me dit niet ieder opgevallen?!" Roep ik verbaasd. "Omdat je blind bent." Roept iemand achter me. Ik draai me snel om. Een paar mannen en Lucardo staan een paar meter van ons vandaan. "Oh je bent niet blind geworden." Zeg ik teleurgesteld. "Kom bij me terug, Seraphina. Ze willen je misbruiken." Lucardo steekt zijn hand naar me uit. "Oh ja? Wat wil jij dan van me?" Vraag ik. "Je weet heus wel wat ik wil." Zegt Lucardo ongeduldig. Is hij altijd zo ongeduldig? "Ja, mijn lichaam." Ik kijk hem vernietigend aan. "Ugh, ik ben niet de enige. Er zijn duizenden jongens die jou of je vriendinnen willen." Gromt Lucardo. "Oh maar je zei toch dat die meiden vreemden waren?" Ik wijs naar de meiden achter me. Aviana zwaait met een pakje maandverband naar me. Lucardo valt even stil. "Genoeg gekletst. Je blijft met je klauwen van hen af." Roept Blaise. De jongens gaan beschermend voor ons staan. "Aviana, ga met Ophelia en Rhea naar een toilet. Wij regelen dit wel." Zegt Aria. Aviana knikt en rent met hen weg. "Seraphina, kan je nog vechten?" Vraagt Aria aan mij. "Sorry, zei je nou: vechten? Als 'Bam' 'Kick' 'Auw'?" Vraag ik geschokt. Aria knikt grijnzend. "Oh nee, dan niet." Mompel ik. "Blijf dan hier en als er een man op je afkomt, gewoon in elkaar slaan." Knipoogt ze. Ik knik en ga helemaal achterin staan. De jongens en de meisjes tikken op hun horloges en transformeren in een zwart outfit. Vet cool. Er verschijnen wapens in hun handen. Is dit wel realistisch?! Ze rennen op Lucardo en zijn bewakers af. "Moet ik ook meehelpen? Ik wil niet dat jullie voor mij gaan vechten, terwijl ik hier sta te niksen!" Roep ik. "We hebben alles onder controle." Roept een meisje terug. "Ah... Wacht hier!" Roep ik. Ik ren snel weg. "Aviana, Ophelia, Rhea?!" Roep ik. Ik zie een bordje met 'Toilet'. "Hallo?" Ik klop een paar keer op de deur. Na een paar seconde reageert nog steeds niemand. "Misschien andere toilet?" Zeg ik hardop tegen mezelf. Ik open de deur en kijk even naar binnen. Er ligt een maandverband pakje op de grond. "Aviana?" Roep ik. Weer geen antwoord. Ik draai me weer om en kijk recht in de ogen van een blondharig meisje. Ze kijkt me vol minachting aan. "Sleep well." Lacht ze vals. Ze geeft me een harde vuistslag tegen mijn slaap. Ik wankel even en knal tegen een muur. Er flitsen allemaal beelden voor mijn ogen. Ze zijn veel te wazig. Daarna zie ik niks meer.