Last Game

98. Masked ball

Blaise landt voorzichtig op de grond. "Hoe kun je nog steeds zo snel zijn als je iemand draagt?!" Moppert Revit. De anderen landen naast ons op de grond. Mevrouw Hetalia rent naar ons toe. "Jullie moeten niet zonder toestemming ergens heengaan!" Roept ze geschrokken. We mompelen snel een verontschuldiging en kijken naar Revit en Xavier. Mevrouw Hetalia loopt naar hen toe en bekijkt hen aandachtig. "Geen speciale aura..." Zegt ze zachtjes. Revit kijkt haar beledigd aan. "Oh, wacht eens!" Roept mevrouw Hetalia opeens. revit kijkt haar hoopvol aan. "Jij bent een voetsoldaat van mevrouw Patterson!" Zegt ze glimlachend. De jongens schieten in de lach. "Awh ze weet tenminste wie je bent." Grijns ik. Revit kijkt me teleurgesteld aan. "Grapje! Kom, kom! Als jullie het willen, kunnen jullie mijn soldaten trainen!" Mevrouw Hetalia pakt Xavier's arm en trekt hem met zich mee. "Oh, maar onze vechtkunsten zijn niet zo goed." Roept Xavier snel. Mevrouw Hetalia wijst naar een enorme groep meiden in uniformen. "Ik ben verkocht! Wanneer kan ik beginnen?" Roept Revit met een ondeugende grijns. "Morgenochtend, want er is een feest vanavond." Antwoordt mevrouw Hetalia. Xavier knikt aarzelend. "Als jullie me nu even willen excuseren, ik moet nog de balzaal in orde maken! Vergeet niet jullie maskers te dragen!" Zegt mevrouw Hetalia. Ze klapt in haar handen en verdwijnt. "Maskers?" Zegt Aviana verbaasd. Ik haal mijn schouders op. "Zo romantisch! Een gemaskerde bal!" Valentina staart dromerig voor zich uit. "Zullen we onze jurken gaan bekijken?" Stelt Ophelia voor. De meiden knikken enthousiast. "Seraphina, pak je jurk en kom naar ons toe! De jongens mogen niet zien wat we gaan dragen!" Roept Zaria. "Oké!" Ik loop snel met de meiden naar binnen. Blaise loopt snel voor me uit. "Wat ben jij van plan?" Vraag ik hem verbaasd. "Ik ga je jurk bekijken." Antwoordt hij nonchalant. "Oh nee!" Roep ik naar hem. De jongens pakken snel Blaise vast en trekken hem de andere kant op. "Dank je!" Roep ik hen na. De jongens steken hun duimen op en lopen een hoek om. "Ik heb je jurk!" Aria houdt een zwarte pakje voor mijn gezicht. "Oh dank je!" Zeg ik glimlachend. "Nog niet openmaken! Je mag je eigen jurk zien als je het draagt!" Aria rent weg met mijn pakje. "Hoe moet ik in hemelsnaam dan een jurk aantrekken als ik het niet kan zien?!" Roep ik haar na. "Kom, dan laat ik het je zien!" Roept Aria terug. We rennen snel achter haar aan. Een paar van ons rennen snel naar hun kamer om hun jurk op te halen. "Het is totaal niet moeilijk." Zegt Aria als iedereen in haar kamer is verzameld. Ze staat met een sjaal in haar handen voor me. "Ga je daarmee mijn handen vastbinden?" Vraag ik aarzelend. "Met dit? Oh nee......" Antwoordt ze mysterieus. Ze wikkelt om mijn hoofd heen, zodat ik niks meer kan zien. "Niet praten! Alleen doen!" Waarschuwt Aria. Ik knik langzaam met mijn hoofd. Opeens voel ik overal handen over mijn lichaam. "Wat doen jullie?!" Gil ik. "Je uniform uittrekken! Sta nou stil!" Lacht Mireya. Niet ver van me vandaan hoor ik een rits geluid. "Oh goeie genade. Seraphina heeft echt een prachtige jurk." Hoor ik Aviana roepen. Ik hoor de meiden instemmend mompelen. "Maar hier kan ze gaan bh in dragen." Hoor ik Aria duivels lachen. Oh nee! Nee, nee, nee! "Welke cup heb je?!" Roept Rhea. Ik voel een paar handen op mijn borsten. "Mensen, ik trek zelf wel mijn jurk aan!" Protesteer ik. Ik voel mijn bh uitgaan. Snel sla ik mijn handen beschermend voor me. "Je moet straks een stap van 18 cm naar voren zetten." Roept Zaria. "Euh... oké..." Zeg ik zachtjes. Ik zet een klein stapje naar voren. PATS. "Dat is 16 cm! Ik zei 18 cm!" Hoor ik Zaria lachen. "Moest je me daarvoor een klap tegen mijn been geven?!" Roep ik geschokt. Ik zet snel een stap van 18 cm naar voren. "Mooi!" Hoor ik Aria mompelen. Langzaam voel ik een fijne stof via mijn benen omhoog gaan. "Kijk maar." Fluistert Aria in mijn oor. Ik knoop mijn sjaal los en kijk recht in een enorme spiegel.

"Oh mijn bedden nog aan toe..." Fluister ik ongelovig. De meiden kijken me grijnzend aan. "Doe jij ondertussen je masker op? Dan ga ik de anderen helpen." Aria geeft me een masker. Waarom is alles hier toch zo mooi?! 

Ik bind het snel om mijn hoofd vast en help Aviana in een jurk. "We hebben allemaal bijna dezelfde jurk." Lacht Aviana als we allemaal onze jurk aanhebben. "We weten elkaar dan snel te vinden als we elkaar kwijt zijn." Glimlacht Elora. Er klopt iemand op de deur. "Meiden! Komen jullie nog? De bal gaat zo beginnen!" Hoor ik mevrouw Hetalia roepen. Ik open snel de deur voor haar. "We zijn net klaar." Zeg ik lachend. Ze kijkt ons allemaal een voor een aan. "Oh lieve hemel... jullie worden mijn modellen." Fluistert ze met tranen in haar ogen. We kijken haar allemaal verward aan. "Let maar niet op mij! Kom volg mij maar!" Zegt ze snel. Ze loopt voor ons uit richting een enorme hal. Overal staan meiden in prachtige jurken met een mysterieuze masker voor hun ogen. "Iedereen is zo mooi!" Roep ik enthousiast. De meiden vlak naast ons glimlachen naar me. "De soldaten zijn er al." Zegt een meisje tegen me. "Dan kunnen we beginnen! Open de deuren!" Roept mevrouw Hetalia. Een enorme deur gaat automatisch open. Mevrouw Hetalia gebaart ons voor te gaan. "Veel plezier." Zegt ze lachend. We bedanken haar en lopen door de deuren naar binnen. Oh goeie bedden nog aan toe! Overal staan jongens in smokings met een wijnglas in hun handen. "Hoe gaan we de jongens ooit vinden?!" Roept Aviana lachend. "Geen idee, maar ik stel voor dat we naar beneden lopen. Want iedereen kijkt naar ons." Mompelt Ophelia. We lopen snel de trap af. De meiden voor ons worden meteen omringd door jongens. "Wil je straks met me dansen?" Vraagt een jongen aan me. Ik glimlach verontschuldigend naar hem. "Het spijt me heel erg, maar ik heb al iemand." Zeg ik snel. De jongen knikt begrijpend en loopt naar een andere meisje. "Waarom willen ze allemaal met iemand dansen?" Vraagt Leona verbaasd. We halen onze schouders op en lopen tussen de jongens door naar voren. "Hé, wie zoeken jullie?" Hoor ik Nixon roepen. We kijken snel achterom. De jongens lopen grijnzend op ons af. "Niemand." Lacht Aviana. Nixon geeft haar een diepe kus. Blaise trekt me naar zich toe. "Je ziet er heerlijk uit." Fluistert hij in mijn oor. Ik voel mijn wangen gloeien en kijk snel weg. "Ik ga even iets te drinken halen." Zeg ik lachend. Blaise kijkt me met donkere ogen na. Ik loop naar een tafel met glazen vol heldere vloeistof. "Wat is dit?" Vraag ik aan een meisje naast me. "Oh! Het is heerlijke vruchtendrankje! Je moet het echt eens proberen." Grijnst ze. Ik pak een glas en neem er een slokje van. Het is echt heerlijk koel en zoet! Verbaasd neem ik nog een paar slokjes. "Genoeg gedronken." Blaise pakt het glas uit mijn handen en legt het terug op tafel. "Maar het is superlekker!" Roep ik. "Net als mij." Hij geeft me een kus en trekt me richting de anderen. Ik hoor ergens ver weg een piano en een viool. Om ons heen verzamelen er allemaal stelletjes. Blaise trekt me snel tegen zich aan. "Ik hou van je." Fluistert hij tegen mijn lippen. "Oh ik heb je dat al zo lang niet meer horen zeggen." Grinnik ik. "Hé, zeg je geen 'ik hou van je' terug?" Gromt hij boos. "Nope." Zeg ik plagend. We bewegen langzaam met het ritme mee. "Wat er ook gebeurt in de toekomst. Ik zal altijd van je blijven houden." Fluister ik. "Ook als ik je bedrust voor eeuwig verstoor?" Knipoogt hij. "Nee, dan zal ik je met mijn eigen handen vermoorden." Lach ik. "Oh in dat geval zal ik je bedrust gaan verstoren." Zegt hij. Ik geef hem een schouderduw. "Niet zo agressief." Waarschuwt hij. "Wat?! Ik ben niet agre-" Opeens vallen alle lichten uit. Het muziek verdwijnt en er valt een dodelijke stilte. "Wat gebeurt er?" Vraag ik verbaasd. "Ik heb een naar gevoel." Fluistert Blaise. Ik voel iets glibberigs om mijn enkel heen. Met een harde ruk word ik losgetrokken van Blaise. "Seraphina!" Hoor ik hem roepen. De dodelijke stilte wordt meteen verbroken als ik en gil geef. Ik knal vol tegen iets hards aan. Verward kruip ik snel naar achteren.