Last Game

101. Break up

Dit wordt echt een romantische... cliché hoofdstuk ☺️
_______________________________________________________

Ik maak me voorzichtig los van Blaise. "Waar ga je heen?" Zegt hij met een ochtendstem. "Ik ga even iets te eten halen." Zeg ik zachtjes. "Blijf niet te lang weg." Hij drukt een kus op mijn hand en laat me los. Ik trek snel een badjas aan en ren mijn kamer uit richting de eetzaal. Ondertussen lopen er honderden meiden in hun badjassen door de gangen. Oh, ben niet de enige! ☺️ Ik pak een paar belegde broodjes uit een mand en loop weer terug naar mijn kamer. "Goeiemorgen, Seraphina!" Roept Zaria. Ze drukt een kus op mijn wang en loopt snel richting de eetzaal. Ik draai me verbaasd naar haar om. "Let maar niet op haar." Grinnikt Davon. Hij rent langs me heen en gooit Zaria zowat de lucht in. "Oh... oké?" Mompel ik verbaasd. "Seraphina!" Aviana rent op me af en kijkt me vol medelijden aan. "Wat is er?" Lach ik. "Je moet dit zien! Ik hou zoveel van je, maar ik wil niet dat je bedrogen word! Dit gaat waarschijnlijk heel erg pijn doen, maar wij zullen je altijd steune-" Ratelt Aviana. Ik leg een hand op haar mond. "Oké, even diep ademhalen." Zeg ik rustig. "Geen tijd daarvoor! Meekomen!" Ze pakt mijn hand vast en trekt me achter zich aan. Wat gebeurt er toch vandaag?! We lopen richting mijn kamer. "Waarom doe je haar toch zoiets aan?!" Hoor ik Nixon roepen. "Waar heb je het toch over?" Hoor ik Blaise lachen. Ik ren snel mijn kamer in. "Seraphina!" Roept Aviana me na. "Wat is dit?" Vraag ik zachtjes. Er ligt een meisje naast Blaise op 'onze' bed. "Mooi, leg haar maar eens uit wat je nu doet." Roept Nixon. "Wat dat zie je toch?" Blaise laat zijn vingers over de benen van het meisje glijden. Mijn hart breekt langzaam in stukjes. Het is... "Uit..." Fluister ik. Ik voel de tranen over mijn wangen stromen. Blaise trekt zijn wenkbrauwen op. "Wat uit?" Vraagt hij grijnzend. "Het is uit!" Gil ik. Ik gooi mijn broodjes naar zijn hoofd en loop de kamer uit. "Gast, donder gewoon op als je je niet normaal kan gedragen." Hoor ik Nixon roepen. "Sorry, Seraphina." Zegt Aviana spijtig. "Het is beter als ik er nu achter kom dan later." Glimlach ik zwakjes. Aviana knikt aarzelend. "Hij was vanochtend nog zo aardig. Hoe kan hij nou binnen een paar tellen veranderd zijn?" Zeg ik zachtjes. Nixon komt naast ons lopen. "Gaat het?" Vraagt hij bezorgd. Ik schud mijn hoofd. Hij overhandigt me een tissue en kijkt even naar Aviana. "Zullen we naar de andere meiden gaan?" Stelt Aviana voor. Ik veeg mijn tranen weg met mijn tissue en knik. "Ik zal de andere jongens wel halen." Zegt Nixon. Hij rent snel weg. "Ze zijn toch in de eetzaal?" Vraag ik. Aviana knikt en pakt mijn hand vast. "We gaan vanmiddag al naar de front. Je kunt dan zoveel aliens vermoorden als je wilt." Glimlacht ze. "Waarschijnlijk vermoorden ze mijn eerder." Mompel ik. Aviana schudt lachend haar hoofd en duwt de eetzaal deur open. "Oh ze zijn er niet meer." Zeg ik verbaasd. "Damn it, ik haal ze wel! Ga jij maar een plekje zoeken!" Roept Aviana. Ik knik en loop naar een enorme ronde tafel. "Seraphina? Waar was je?" Blaise loopt verbaasd naar me toe en pakt mijn pols vast. Ik ruk me meteen los. "Het is al uit!" Roep ik boos. Hij kijkt me niet-begrijpend aan. "Waar heb je het over?" Vraagt hij verward. "Heb je zulke domme hersenen? Je lag met een meisje in onze bed! Vieze playboy dat je bent!" Ik duw hem van me weg en ga op een stoel zitten. "Nadat je een paar minuten weg bent geweest, kwam ik achter je aan! Maar je bleek hier helemaal niet te zijn, dus ik bleef hier wachten. Misschien was je wel naar de toilet geweest." Zegt hij verbaasd. "Probeer je nu weer een leugen te verzinnen om me terug te krijgen?" Zeg ik geërgerd. "Nee, ik vertel je de waarheid." Hij buigt zich over me heen. Voordat hij me kan kussen geef ik hem een harde klap in zijn gezicht. Ik voel mijn handen tintelen en kom snel overeind. Blaise drukt me meteen weer op mijn stoel. Zijn rechterwang begint langzaam rood te worden. "Seraphina, ik spreek de waarheid." Zegt hij zacht. Ik voel de tranen weer opkomen. "Ga weg." Fluister ik. "Nee." Zegt hij vastbesloten. Hij tilt mijn kin op en kijkt me recht in mijn ogen aan. "Zie ik eruit alsof ik lieg?" Vraagt hij. Ik knik aarzelend. "Ik heb het met eigen ogen gezien, Blaise." Zeg ik zachtjes. "Dan is het iemand anders geweest." Zegt hij. Ik duw zijn hand weg en kom overeind. "Wat voor een smoes is dat?" Zeg ik boos. "Ik spreek de waarheid! Verdomme!" Roept hij gefrustreerd. De andere meiden om ons heen beginnen naar ons te kijken. "Goed ik ga wel weg dan." Zucht ik. Voordat ik kan weglopen pakt Blaise me vast en drukt een kus op mijn lippen. "Wil je soms nog een klap krijgen?" Sis ik zachtjes. "Ik zal bewijzen dat ik de waarheid spreek." Zegt hij vastbesloten. "Blaise!" Hoor ik Ace roepen. Ik zet snel een stap achteruit als Ace hem een harde kaakslag geeft. "Ace!" Roep ik geschrokken. "Je kunt vertrekken man!" Roept Ace woedend. Jaydan sleept snel Ace van ons vandaan. "Niemand gelooft me?" Vraagt Blaise geërgerd. De anderen kijken snel weg, behalve Aviana en Nixon. "Duh, we hebben je gezien en gehoord." Zegt Aviana boos. Ze pakt mijn hand vast en trekt me achter de andere meiden. Ook al weet ik dat Blaise me bedrogen heeft... het is best wel zielig nu hij alleen daar staat... "Misschien moeten we wat minder-" Voordat ik mijn zin kan afmaken gaan er meteen een paar meiden voor Blaise staan. "Hé, zoveel tegen één is niet leuk man." Zegt een meisje boos. Ik kijk haar met opgetrokken wenkbrauwen aan. "Zijn jullie ook al één van zijn vele vriendinnetjes?" Zegt Aviana net zo boos. De meiden negeren haar en draaien zich om naar Blaise. "Hé, Seraphina! Jullie moeten toch naar de front?" Xavier en Revit rennen snel naar ons toe. "Ja, hoezo?" Vraag ik verbaasd. "Trek dan maar snel je uniform aan, want mevrouw Hetalia gaat jullie zo teleporteren." Zegt Xavier snel. "Oh shit, waar moeten we heen?" Vraagt Aviana. "Gewoon naar buiten. Je ziet haar wel." Antwoordt Revit. Ik teken snel een patroon en trek mijn uniform aan. "Meekomen." Jaydan sleept Blaise met zich mee. We rennen achter Revit aan naar buiten. "Oh daar zijn jullie!" Roept mini Seraphina. "Sorry! Ik wist niet dat we al vandaag moesten." Zeg ik verontschuldigend. "Is al goed." Lacht ze. Opeens kijkt ze van Blaise naar mij en weer terug. "Wat hebben jullie?" Vraagt mini Blakse verward. "Niks." Mompel ik. Mini Blaise kijkt me verbaasd aan en springt op Blaise's schouder. "Doe je best hè?" Xavier geeft me een onverwachte knuffel. "Zal ik doen. Veel plezier met trainen." Lach ik. Hij knikt en loopt naar de anderen toe. "Uitgemaakt voordat jullie naar de front gaan." Fluistert Revit verbaasd. "Vraag dat aan meneer playboy." Zeg ik. Hij geeft me een stevige knuffel. "Sterkte." Glimlacht hij. "Goh, je bent toch nog aardig!" Grap ik. Hij geeft me een tik op mijn voorhoofd. Nevermind. Mevrouw Hetalia klapt in haar handen. Binnen een paar seconden staan we midden in een dode valei. "Is dit de front?" Vraagt Ophelia verbaasd. Mevrouw Hetalia knikt. "We moeten verstopt blijven zitten. De hoge ranken aliens nemen vaak deze route, dus dan zien we onze kansen hier liggen." Legt ze uit. "Oh iedereen zit dus ergens verspreid..." Mompelt Aria. "Ik wil dat er twee mensen hier blijven en de andere tien verdelen zich in twee groepen en gaan op pad." Zegt mevrouw Hetalia. "Wat moeten degene hier doen?" Vraag ik. "Technische apparaten besturen." Antwoordt ze. "Ik blijf hier wel." Zegt Ophelia. Jaydan steekt ook zijn hand op. "Dat is dan ook weer geregeld." Glimlacht mevrouw Hetalia. "Wij gaan wel met z'n tienen." Zegt Zaria. Ze wijst naar Davon, Elora, Ace, Haiden, Rayne, Rhea, Leona, Saira en Ethen. Ophelia kijkt me aarzelend aan. "Jullie hoeven uit elkaar te gaan voor mij." Zeg ik geruststellend. "Sorry, Seraphina! Maar ik en Davon hebben besloten een paar mensen hier te gaan shippen!" Fluistert Zaria spijtig. "Klinkt echt egoïstisch. Je kunt nog altijd hierheen komen! Dan brengen we die paar wel naar de andere team." "Nee, het is echt goed. Veel succes trouwens." Grinnik ik. Zaria knikt en loopt weer naar haar eigen groepje. "Ik wens jullie veel sterkte! Oh, en draag geen technische apparaten. De aliens kunnen je dan namelijk vinden." Waarschuwt mevrouw Hetalia. We knikken begrijpend. Een paar tellen later verdwijnt ze. "Dus... we moeten zoveel aliens vermoorden als we kunnen tot we weer terug kunnen?" Zegt Saira. "Ja, daar lijkt het wel op." Zucht Aviana. "Mooi, laten we dan maar gelijk beginnen. Groep 1 met Zaria gaat naar het noorden en groep 2 gaat naar het zuiden." Beveelt Ophelia. "En waar gaan jullie zitten?" Vraag ik. Ophelia houdt een sleutelbos omhoog. "In een technische kamer. We kunnen jullie dan via veiligheidsbeelden in de gaten houden." Antwoordt ze. Ze tekent een patroon in de lucht. Er verschijnt een deur voor haar. "Als het goed is zouden jullie me kunnen horen vanuit het niets." Zegt ze. "Man, weet jij alles al?" Lacht Elora. "Ja, ik heb alles nagevraagd." Zegt Ophelia trots. Ze loopt met Jaydan door de deur. Achter hem verdwijnt de deur. "Veel succes dan maar." Grijnst Zaria. "Jullie ook!" Roept Valentina. Ik loop achter de anderen aan richting het zuiden. "Ik vraag me af hoe de aliens hier eruit zien." Zegt Xanro grijnzend. "Wat denk je van eng?" Zegt Mireya. We komen uit bij een enorme dal. "Het is hier zo groot!" Roept Aviana. Ik hoor haar ego nog ergens in de verte. "Groep 2, verstop je ergens! Er rent iets op jullie af!" Hoor ik vanuit het niets. "Waar verstoppen?!" Roept Aviana geschrokken. "Hierheen!" Valentina rent snel richting een diepe kuil. De jongens springen als eerst naar beneden. "Kom maar!" Roept Camilio. Ik laat me voorzichtig naar beneden zakken. Blaise pakt me bij me middel vast en zet me op de grond. "Dank je." Mompel ik. Hij knikt en kijkt naar de anderen. Aviana kijkt hem met een vernietigende blik aan. "Aviana, kan je een paar doornen laten groeien?" Fluister ik snel. Ze knikt en laat het gat boven ons dichtgroeien met een paar dikke doornen. Meteen wordt het pikkedonker. "Het is hier wel heel erg krapjes." Mompelt Nixon. "Er zit een alien een paar meter van jullie vandaan." Hoor ik Ophelia zeggen. Ik voel een grote hoeveelheid zand over me heen vallen. Ja, ik merk het. Een paar seconden later hoor ik iets aan de doornen zitten.