Last Game

48. Stolen?

Ik zie een paar gouden ogen dichterbij komen. Wat heb ik misdaan?! Ik ren een willekeurige kant op. "Help!" Roep ik zo hard als ik kan. Achter me hoor ik iemand achter me aanrennen. "Seraphina?" Hoor ik Ophelia roepen. "Hier!" Roep ik. Mijn hart begint wilder te bonken. Jeetje je wilt niet weten hoe dit voelt! Horror feeling! Ik hoor de andere iets roepen, maar ze zijn te ver weg. Hoe groot is dit doolhof?! Ik ren een hoek om. De muren verschuiven zich weer. Een muur schuift voor mijn pad. Ik ren snel langs de muur. Mijn shirt blijft haken aan een blad. "Damn..." Ik ruk mijn shirt kapot. Mijn achtervolger blijft aan de andere kant van de muur. Opgelucht ren ik verder. Mijn benen zijn net twee zakken aardappelen. Ze worden steeds zwaarder. Opeens springt er iemand voor me. Ik gil het uit. "Schrok me kapot!" Roept Aviana. "Nee ik dan!" Hijg ik. "Kom!" Ze pakt mijn hand vast. We rennen een hoek om. "Dat ding die je achtervolgde heeft waarschijnlijk nu een omweg genomen." Roept Aviana. "Hoe weet je dat?!" Vraag ik. "Ik werd ook achternagezeten!" Antwoordt Aviana. Ik hoor een apart geluid. Alsof iemand of iets is vastgebonden en probeert te praten. "Het is vlak achter ons." Hijgt Aviana. "Waar gaan we heen?" Vraag ik. "Weet ik niet!" Roept Aviana paniekerig. "Oh mijn god." Mompel ik. Opeens springt er iets op mijn rug. Ik val hard op de grond. Aviana valt dankzij mij ook op de grond. Ze kijkt naar iets achter me. Haar ogen gaan wijd open. "S-seraphina wat er ook gebeurd... maak geen plotselinge beweging." Waarschuwt ze. Ik voel iemand zwaar op me liggen. "Wat ligt er op me?" Vraag ik. "Hond... Wolf?" Antwoordt Aviana. "Wat?!" Ik kijk achter me. Een paar gouden ogen kijken me doordringend aan. Ik zie een mengeling van woede en angst in zijn ogen. "Seraphina? Bloed jij of... hij?" Aviana wijst naar een plasje bloed onder me. Snel spring ik overeind. De wolf springt woedend van me af en gromt dreigend naar me. "Mij mankeert niks." Mompel ik. Ik bekijk de wolf beter. Zijn vacht is prachtig wit. Er zit een riem om zijn bek. "Wat is er met hem gebeurd?!" Roep ik. Aviana gaat naast me staan. "Ik hoop maar dat hij geen weerwolf is." Grinnikt ze. Ik rol met mijn ogen en steek mijn hand naar hem uit. Hij deinst gelijk achteruit. "Kom! Ik bevrijd je van de riem!" Glimlach ik. De wolf aarzelt maar zet toch een stap naar me toe. Hij snuffelt aan mijn hand. "Goed zo!" Ik raak voorzichtig de riem aan. De wolf krimpt ineen. Ik maak de riem met veel moeite los. "Wie doet er zoiets?!" Roept Aviana. "Sommige mensen zijn gestoord." Zucht ik. De riem is nat van het bloed. De wolf begint te blaffen. "Waarschijnlijk bedankt hij je." Lacht Aviana. "Graag gedaan hoor." Grinnik ik. De wolf loopt weg. Na een paar stappen kijkt hij achterom. Hij gebaart ons hem te volgen. "Zo schattig!" Roept Aviana. We lopen achter de wolf aan. Na een eeuwigheid zie ik opeens licht. "We zijn er!" Gilt Aviana. We rennen de eetzaal in. Iemand trekt me gelijk in zijn armen. "Godzijdank je bent nog heel." Mompelt Blaise. "Dankzij de wolf." Grinnik ik. Blaise drukt een kus op mijn voorhoofd en draait zich om naar de wolf. "Héél erg bedankt." Blaise geeft hem een stevige knuffel. De oude man loopt naar ons toe. "Shaberu!" Roept hij. De wolf springt op de oude man. "Wat is er met jou gebeurd?!" Roept hij. "Hij zat achter Seraphina aan. Zijn bek was vastgebonden met een riem." Antwoordt Aviana. "Riem?! Wie heeft dat gedaan?" Roept de oude man boos. "Misschien iemand voor ons?" Zeg ik. De oude man knikt. "Gelukkig is hij weer terug." Glimlacht hij. Ik knik instemmend. "Waar is Cassandra?" Vraag ik. "Die is allang weggegaan. Ze wou niet op je wachten." Antwoordt Jaydan. "Het wordt al laat! Misschien moeten jullie ook maar teruggaan." Grinnikt de oude man. We knikken instemmend. "Kom ooit maar weer langs! Ik heb heel wat andere games." De oude man knipoogt naar ons en loopt met Shaberu weg. "Je kunt weer met mij mee terug." Grijnst Blaise. "Kofferbak is ook wel goed." Mompel ik. "Dacht het niet." Hij pakt mijn hand vast en trekt me met zich mee. We lopen met z'n allen naar buiten. Een vliegtuig staat voor ons op de erf. De oude man praat met mevrouw Patterson. "Huh?" We rennen snel naar hen toe. "Wegens diefstal van geheime informatie van onze organisatie zijn jullie bij de gearresteerd." Zegt mevrouw Patterson. Ze kijkt de jongens streng aan. De oude man kijkt ons verbaasd aan. "Lang verhaal." Mompel ik. "Succes. Ik denk niet dat die jongens iets kwaads hebben gedaan." Zegt de oude man. Ik knik. Hij loopt weg. De jongens worden de vliegtuig ingeduwd. "Kom kom." Mevrouw Patterson gebaart ons ook in te stappen. We rennen snel naar binnen. Ik ga snel naast Blaise zitten. "Ik heb serieus niks gedaan." Fluistert hij. "Weet ik." Fluister ik terug. Blaise knikt opgelucht. Mevrouw Patterson gaat tegenover ons zitten. "Begin maar." Ze kijkt de jongens aan. "We hebben niks gestolen." Roept Ace. "Waarom dragen jullie dan hetzelfde exemplaar als de meiden?" Ze gebaart naar onze horloges. "Oh, er zitten gewoon een paar kwaadaardige mannen in SHA die gewoon beter willen worden." Antwoordt Ralph. "Hoe komen die mannen aan de horloges?" Vraagt ze. "Ze hebben een map met aantekeningen gevonden." Antwoordt Blaise. "Fout. Wij vernietigen alle aantekeningen van onze gadgets. De camerabeelden hebben een paar interessante dingen opgenomen." Mevrouw Patterson wijst naar een enorme screen. Er verschijnt een video. Ik zie de jongens een zaal instappen en de horloges stelen. Ze rennen daarna snel weg. "Wacht wat?!" Roept Jaydan. "Dat zijn wij niet!" Roept Haiden. Ik kijk naar de video. Je kunt hun gezichten duidelijk zien. "Sorry jongens, maar jullie hebben geen bewijs dat jullie het niet zijn." Zucht mevrouw Patterson. Blaise wrijft in zijn ogen. "Wat gaat er nu gebeuren?" Vraagt Blaise. "Jullie worden geëxecuteerd." Antwoordt mevrouw Patterson.