Last Game

67. Tonight... (~*^*)~

Oké, ken je dat moment wanneer je nog gewoon slaapt en BOEM wakker word, omdat je uit je bed bent gevallen? Ja, dat heb ik nu...

Kreunend open ik mijn ogen. "Fijn! Ze is wakker geworden!" Roept iemand triomfantelijk. Ik kijk om me heen. Een paar bewakers kijken me grijnzend aan. "Volgende keer moet je haar niet zo zachtjes op de grond laten vallen." Lacht een bewaker. Ze lopen lachend weg. Ik zit in een glazen cel. De andere meiden zitten in de andere glazen cellen. "Seraphina?!" Roept Aria. Ik loop naar de glazen wand toe. "Oh godzijdank! Je leeft nog! Je proestte bloed uit je mond, toen je bewusteloos was." Roept Elora opgelucht. "Alles is goed met me." Zeg ik geruststellend. "Waar zijn we eigenlijk?" De meiden kijk ook om zich heen. "Ik zou het niet weten." Zucht Ophelia. "We moeten hier blijven zitten tot de jongens iets fout doen en dan moeten wij ervoor boeten." Ik kijk om me heen op zoek naar een uitgang. "Je kan niet ontsnappen. Overal zijn bewakingscamera's." Roept Valentina. "Waar zijn onze horloges?" Vraag ik. "Afgepakt. Ik heb het gevoel dat ik hier zal sterven." Antwoordt Aviana. "We moeten onze hoop nog niet opgeven!" Roep ik. "Wat is je idee dan?" Vraagt Aria. Ik kijk de zaal door. "Kogelvrije glazen, maar hier zitten een paar gaten. Waarschijnlijk voor zuurstof." Ik wijs naar een paar gaten boven me, te grote van een tennisbal. "Daar pas je nooit doorheen." Lacht Leona. "Klopt, maar misschien kunnen we er iets mee." Zeg ik zachtjes. Een deur gaat open. Een paar bewakers drukken op een knop naast de deur. Alle glazen cellen gaan omhoog. "De baas wilt dat jullie een paar testen gaan rennen." Zegt een bewaker. Ze klikken handboeien om ons polsen vast en duwen ons de gang in. Ik kijk om me heen. Alles ziet er zo hightech uit! Waar zou Cassandra's vader geld voor nodig moeten hebben?! Verkoop dit en je bent rijk! We lopen een zaal in. Tot mijn verbazing zie ik alle jongens in hun neon uniform naast Cassandra's vader staan. "Welkom dames! Jullie gaan mijn nieuwste uitvinding testen!" Roept Cassandra's vader vrolijk. Een deur gaat omhoog er lopen twee robots de kamer in. "Waarom hebt u ons hiervoor nodig?" Vraag ik verward. "Jullie kunnen je tenminste nog verdedigen en ... het boeit me niks wat er met jullie gebeurt." Antwoordt Cassandra's vader. "Wat een onzin." Mompelt Zaria. Cassandra's vader en de jongens lopen door een deur naar een kamer met een glazen wand. De bewakers maken onze handboeien los en lopen ook die kamer in. "Oké, laten we starten!" Roept Cassandra's vader door een speaker. De robots lopen rustig onze kant op. "Ik wed dat die robots gevaarlijk zijn." Fluistert Saira. "Ja, ik ook." Fluistert Rhea. "Laten we kijken wat ze kunnen doen." Zegt Ophelia. We knikken instemmend. "Oké, alleen verdedigen." Waarschuw ik. De anderen knikken. De robots beginnen te rennen. "Ze kunnen wel heel snel rennen!" Roept Aria. De robots rennen beiden op Aviana af. "Aviana, rennen!" Roep ik. Aviana draait zich om en begint te rennen. "Ze pakken de langzaamste! Sorry, Aviana!" Roept Rhea. "Ik ben langzaam! Dat geef ik gewoon toe!" Gilt ze. We rennen snel achter Aviana aan. Rhea pakt de arm van een robot vast. De robot pakt haar vast en gooit haar richting ons toe. Ze knalt vol tegen Ophelia en Valentina aan. "Aviana ren hierheen!" Roep ik. De robot halen haar bijna in. "Ik probeer wel een robot te blokkeren." Zegt Aria. "Ik blokkeer wel de andere." Knik ik. Aviana rent tussen mij en Aria door. Ik ren recht op een robot af. Hij is een kop groter dan mij. "Dit wordt pijnlijk." Mompel ik. "Nee! Uitkijken!" gilt Aviana. Ik stop gelijk met rennen. De robot sluit zijn metalen vingers om mijn keel en tilt me zo hoog dat mijn voeten de grond niet meer kunnen raken. Ik trap een paar keer tegen zijn borstkas aan. Aria bungelt net als mij ook boven de grond. De meiden proberen de robot weg te duwen, maar hij geeft geen kik. "Blaise! Ralph! Help ons dan!" Schreeuwt Aviana wanhopig. "Niet... doen..." Zegt Aria met een verstikte stem. Mijn keel wordt fijngeknepen. "Waarom helpen die eikels niet?!" Roept Ophelia ongeduldig. "Omdat ze niet meer van jullie houden." Lacht Cassandra's vader. Ik krijg geen lucht meer en sla zwakjes met mijn handen tegen zijn metalen arm aan. "Seraphina! Nee, nee, nee!" Roept Valentina. "Laat ze maar gaan." Beveelt Cassandra's vader. De robots laten ons los. Ik val op mijn knieën en hap naar lucht. Aviana en Leona wrijven zachtjes over mijn rug. "Geslaagde uitvinding dus." Cassandra's vader staat voor me stil. "Zonder mij, zouden jullie nu dood zijn. De jongens konden jullie niet eens redden! Hou je nog steeds van hem ook zal deed hij niks?" Roept hij lachend. Ik kijk even naar Blaise. Hij wend zijn blik af. "Ja en jij zorgde ervoor dat ze niks konden doen." Antwoord ik hijgend. "Oh integendeel! Ik zei nog: Ga hen redden. Maar nee! Ze bleven gewoon staan." Lacht Cassandra's vader. Opeens schreeuwt Cassandra's vader het uit. Aria staat naast me met een vuist opgeheven. Haar hele lichaam trilt. "S-sorry." Fluistert ze. Ze gaat naast me op de grond zitten. Een paar bewakers stormen de zaal in. Ze hebben een paar stokken vast. "Sla deze twee meiden 40 keer!" Schreeuwt Cassandra's vader. "Nee!" Ralph rent naar Aria toe en trekt haar overeind. "Ik neem haar straf wel op me." Zegt hij zachtjes. Aria schudt haar hoofd. "Ik heb hem geslagen, dus ik word gestraft niet jij." Mompelt ze. Ralph wordt weggetrokken door de andere jongens. "Hm slaan is veel te gemakkelijk. Ik ga jullie laten toekijken hoe jullie vriendjes worden gemarteld." Lacht Cassandra's vader. Blaise en Ralph worden naar voren geduwd. "Wacht!" Roep ik. "Ja?" Grijnst Cassandra's vader. "Straft u mij maar. Ik neem alle verantwoordelijkheid op me." Zeg ik zachtjes. "Nee!" Roept Blaise. Cassandra's vader trekt me overeind. "Hmm Lucardo wilt je graag hebben." Begint hij. "Wat als jij hem je maagdelijkheid geeft?" Stelt hij voor. Ik schud snel mijn hoofd. "Dan worden zij maar gemarteld." Cassandra's vader laat me los en loopt weg. Opeens gebeurt er van alles tegelijk. De robots pakken Cassandra's vader vast en gooien hem tegen een muur. De bewakers worden uitgeschakeld door de jongens. "Huh?" Ik kijk verbaasd toe. "Snel wegwezen hier." Blaise pakt mijn hand vast en trekt me richting de uitgang. De anderen rennen achter ons aan, zelfs de robots! De robots rennen voor ons uit en schakelen alle bewakers uit. We rennen richting een raam. De robots slaan het glas kapot en springen naar beneden. "Ik had dat moeten filmen." Hijgt Aviana. "We moeten snel weg hier!" Roept Blaise. Hij slaat een arm om mijn middel en springt uit het raam. We vallen als een baksteen naar beneden. Het uitzicht is net als in Parijs wanneer het 's avonds is. Ik sla mijn armen om Blaise's nek. "Ik hou van je." Fluistert hij in mijn oor. "Ik ook van jou." Ik druk een kus op zijn wang. Blaise gooit zijn touw naar boven. Het uiteinde zuigt zich vast aan een raam. De anderen springen ook naar beneden. Blaise drukt op het knopje op zijn riem. We hangen meteen stil. "Revit haalt ons hier op." Hijgt Blaise. "Fijn. Als het touw knapt zijn we dus gedoemd." Grinnik ik. "Sla je benen maar om mijn middel. Je kunt SNA's helikopter vanaf hier al zien." Zegt Blaise geruststellend. Ik doe meteen wat hij zegt. De anderen blijven naast ons stil hangen. "Oké, jullie hebben ons een hoop uit te leggen!" Roept Elora. De jongens grinniken even. "Slaap vanavond bij me." Fluistert Blaise in mijn oor. "Ik beloof niks." Knipoog ik. "Kijk eens naar Aria en Ralph." Lacht Blaise. Ik draai me gelijk om naar Aria en Ralph. Ze lijken elkaar wel op te eten! Ik kijk gelijk weer naar Blaise. "Awh je bent schattig met rode wangen." Grijnst Blaise. Ik hoor de helikopter dichterbij komen. Er wordt een ladder naar beneden gegooid. "Ga jij maar eerst." Blaise pakt de ladder vast. Ik pak de ladder vast en klim omhoog. Blaise klimt vlak achter me naar boven. Revit steekt zijn hand naar me uit. Ik pak zijn hand dankbaar vast. Hij trekt me omhoog en knuffelt me stevig. "Ik dacht we jullie kwijt waren." Lacht hij. Blaise kucht even. "Oh daar hebben we die jaloerse vriendje weer!" Revit helpt de anderen omhoog. Ik ga op Blaise's schoot zitten. De andere meisjes doen precies hetzelfde, want er is te weinig plaats. "Eerst kuste je me en nu ga je op mijn schoot zitten? Waarschijnlijk is het vandaag mijn geluksdag!" Lacht Davon. Zaria wordt knalrood. "Ga maar even slapen." Fluistert Blaise in mijn oor. Ik leun tegen zijn borstkas aan. "Zorg ervoor dat mijn lichaam niks overkomt." Waarschuw ik. "Komt in orde." Lacht Blaise. Hij drukt een kus in mijn nek. Ik sluit mijn ogen en doe alsof ik slaap.

Na een lange tocht, terwijl Seraphina nog wakker was | 9.36 pm

Blaise springt met me uit de helikopter. "Awh! Zo schattig!" Lacht Ophelia. "Sst! Ze mag niet wakker worden!" Lacht Blaise. "Waarom niet? Ben je van plan haar te verkrachten?" Grapt Zaria. "Nee! Maar ik wil haar vanavond bij me hebben." Antwoordt Blaise nonchalant. Ik moet veel moeite doen om mijn lach in te houden. "Ze vermoordt je als ze hierachter komt." Grinnikt Leona. "Ze vergeeft het me wel." Zegt Blaise vol vertrouwen. ... Uhu. Hij begint te lopen. Na een tijdje hoor ik de meiden weer iets zeggen. "Oké! Welterusten!" Roept Aviana. "Slaap lekker. We leggen jullie alles morgen wel uit. Jullie kunnen beter eerst rusten." Hoor ik Nixon zeggen. Blaise loopt weer door. "Slaap lekker, Blaise! En geen rare dingen doen!" Roepen de jongens. Ik hoor een deur open en dichtgaan. "Niet te geloven, je bent nog steeds aan het slapen." Mompelt Blaise. Hij legt me op zijn bed neer. "Blijf hier, ik ga even douchen." Ik hoor hem weglopen. Langzaam open ik mijn ogen. Een paar tellen later hoor ik water stromen. Snel sta ik op en ren naar de deur. "Op slot?!" Fluister ik zachtjes. Ik ga snel op zoek naar de sleutel. In zijn zakken misschien?! Ik ren naar de badkamer toe. Voorzichtig open ik de deur. Zijn kleren ligt in een hoopje op de grond. Ik kijk even naar de douche. Oh! Zo kan hij me nooit zien! Ik doorzoek snel zijn zakken en vind de sleutel. Het water stopt met stromen. Ik ren snel de badkamer uit. "Waarom staat de deur open?" Hoor ik Blaise mompelen. Ik steek snel de sleutel in het slot. "Kom op, kom op..." Prevel ik. "Seraphina? Waar ben je van plan heen te gaan?" Blaise trekt me tegen zijn ontblote bovenlijf aan. Ik glimlach krampachtig naar hem. "Naar mijn slaapkamer?" Antwoord ik onzeker. Blaise tilt me op en loopt naar zijn bed. "We hebben nog een hele nacht om plezier te maken!" Grijnst hij ondeugend. Hij gooit me op zijn bed. Ik zie nu pas dat hij alleen een handdoek om zijn middel heeft. Blaise klimt bovenop me. "Ik denk niet dat we aan slapen toekomen." Fluistert hij hees. Zijn grijze ogen worden donkerder. "Hé, ik moet ook even gaan douchen!" Ik duw hem van me af en ren de badkamer in. Opgelucht leun ik met mijn rug tegen de deur aan. Oké, oké wat moet ik nu doen?!