Last Game

18. Connected

De zon schijnt op mijn lichaam. Ik ben al een klein beetje bruiner. De jongens achter me zitten wat te mompelen. Aria en de andere zijn nog steeds aan het surfen. Jaydan zit tot zijn schouder onder zand begraven. Ophelia maakt een gracht naast hem. "Ophelia alsjeblieft!" Smeekt Jaydan. "Nee! Als je echt een man bent kun je jezelf wel bevrijden!" Roept Ophelia lachend. Blaise gaat voor de zon staan. "Ga weg." Mompel ik. Hij gooit een handdoek over mijn lichaam. "Wat doe je?" Roep ik. "Je lichaam bedekken." Gromt hij. "Ik ben aan het zonnen!" Ik gooi de handdoek weg. "Dat weet ik ook wel! Maar weet je hoeveel jongens naar je staren?!" Blaise wijst naar een groepje jongens die snel wegkijken. "Jaloers?" Ik sluit mijn ogen. "Nee!" Ik voel weer de handdoek over me heen. "Je bent echt-" Mijn mond wordt bedekt met zijn lippen. Ik leg een hand op zijn achterhoofd en trek hem naar me toe. Blaise grijnst en kust me dieper. Geschrokken duw ik hem snel weg. Ik kijk om me heen. Iedereen staart ons met open mond aan. "Openbare seks." Lacht Jaydan. Ik gooi mijn handdoek tegen zijn hoofd. "Ik kan niet ademhalen! Ophelia!" Schreeuwt Jaydan. Ophelia zucht en haalt de handdoek weg. "Wij gaan zwemmen." Grinnikt Blaise. Hij trekt me omhoog. "Nee! Ik ben aan het zonnen!" Ik stribbel tegen. "Jammer dan!" Blaise tilt me op en gooit me over zijn schouder. "Het water voelt dan veel te koud!" Gil ik. Blaise loopt doodleuk het water in. Hij probeert me van zijn schouder af te tillen. Ik sla mijn armen om zijn nek en mijn benen om zijn middel. "Nee!" Gil ik. Het water komt tot mijn middel. Blaise loopt verder het water in. "Dit is niet grappig Blaise!" Roep ik. Hij probeert me van zich los te maken. "Alsjeblieft!" Smeek ik. "Nee, ik moet nog mijn wraak nemen." Lacht hij. "Je zult hier spijt van krijgen!" Roep ik. Blaise schudt zijn hoofd en trekt me met zich mee onder water. Het water voelt ijskoud aan. Ik zwem naar boven. Blaise komt naast me boven. Ik zwem van hem weg. "Seraphina!" Lacht Blaise. Ik negeer hem en loop het water uit. Een paar jongens staren verlekkerd naar mijn lichaam. Blaise rent achter me aan. Hij pakt mijn hand vast. "Ben je boos?" Zegt hij. Ik stop met lopen en kijk hem aan. "Ik zei toch dat je er spijt van zult krijgen." Lach ik. Blaise trekt me naar zich toe. "Ik dacht even dat je boos was." Mompelt hij. "Ik word echt niet boos van zoiets kleins." Grinnik ik. Aria en de andere meiden rennen uit het water. Ze zwaaien naar de jongens met surfboarden en lopen naar ons toe. "Hey! Surfen is zo leuk!" Lacht Zaria. Ik knik lachend. We lopen naar de andere. "Het is al vijf uur geweest! Zullen we gaan?" Roept Haiden. De jongens knikken. Ze pakken hun spullen en lopen weg. "Gaan jullie nog niet?" Roept Jaydan. We schudden ons hoofd. "Het is hier veel te leuk!" Lacht Aviana. Nixon loopt naar haar toe en trekt haar met zich mee. "Nee!" Gilt Aviana. "Meekomen!" Roept Blaise en de andere jongens tegen ons. We lopen teleurgesteld achter hem aan. Revit rent naar ons toe. "We hebben verbinding met de echte wereld!" Roept hij hijgend. Ik kijk hem met grote ogen aan. "Snel!" Roept hij. Ik ren achter hem aan. We rennen naar een enorme zaal met een enorme screen. "Dames!" Meneer Illery gebaart ons naar hem toe te komen. We zien een enorme groep mensen op de screen. "Alle familieleden van de spelers zijn hier om jullie te zien." Lacht Illery. "Er is een hologram bij de andere spelers. Ze hebben contact met hun ouders." Zegt Mevrouw Patterson. "Open je hologram. Er is een nieuwe functie toegevoegd." Zegt Revit. Ik open snel mijn hologram. Er is nieuwe icon toegevoegd. Twee kleine poppetjes. Ik klik erop. Een hologram screen verschijnt voor me. Mijn moeder en vader verschijnen erop. "Seraphina!" Gilt mijn moeder. "Mam!" Ik voel een traan over mijn wang glijden. "Is alles goed daar?! We hoorden dat je er niet meer uit kon!" Roept mijn vader bezorgd. Ik laat hen mijn omgeving zien. "Zo hightech!" Roept mijn moeder. "Kom je er ooit uit?" Vraagt mijn vader. "We moeten eerst de codes zien te vinden. Het zijn er elf. En dan moeten we de elf codes tot één code maken." Antwoord ik. Ze knikken. "Je bent toch niet alleen schat?" Vraagt mijn moeder. Ik schud mijn hoofd. Blaise komt achter me staan en legt zijn armen om mijn middel. "Ze is niet alleen." Lacht Blaise. Ik kijk hem geschrokken aan. "Wie is dat?" Roept mijn vader. "Oh hij is maar een-" "Ik ben haar vriendje." Antwoordt Blaise voor me. Mijn ouders kijken me bezorgd aan. "Hij is niet mijn vriendje!" Roep ik snel. Blaise zucht geërgerd. Ik zie de andere meiden lachen en met hun ouders praten, maar de jongens staren wat naar de grond. "Waarom praten jullie niet met je ouders?" Vraag ik. De jongens kijken me aan. "We hebben geen ouders." Antwoordt Blaise. "Zijn jullie NPC?" Vraag ik. Ze schudden hun hoofd. "We zijn straatjongens." Mompelt Jaydan. Ik knik. "Seraphina zorg goed voor jezelf! Kom snel uit die game! En als Blaise je verdrietig maakt zal ik hem afmaken!" Roept mijn vader. Iets te hard. Iedereen kijkt me aan. "Pap iets zachter. Mijn andere vrienden zijn hier ook." Zeg ik gegeneerd. Mijn moeder duwt me vader weg. "Zorg dus goed voor jezelf!" Zegt mijn moeder. Ik knik. "Hoe kunnen jullie met me praten?" Vraag ik. "De computer. Duh." Antwoordt mijn vader. Ik grinnik. "Laat me eens je vriendinnen zien." Zegt mijn moeder. Ik loop naar de meiden. "Jullie zien er zo leuk uit!" Roept mijn moeder. De meisjes knikken lachend. "Dames, de verbinding wordt slechter." Zegt meneer Illery. "Mam! Pap! Ik moet gaan." Ik kijk hen spijtig aan. Ze knikken. "We houden van je!" Roepen ze. Mijn screen verdwijnt. Het is stil in de zaal. De jongens kijken wat naar de grond. "Mijn broertje wou ook in de game vastzitten." Mompelt Zaria. "Mijn ouders willen dat ik nooit meer een game ga spelen." Lacht Elora. Ik loop naar de jongens toe. "Jullie zijn straatjongens?" Vraagt Aviana. De jongens knikken. "Hoe lang al?" Vraag ik. "Toen we een baby waren, we werden alle elf bij een weeshuis gebracht. En het is er zo vreselijk, dus we zijn op straat gaan leven." Antwoordt Jaydan. "Uiteindelijk bood meneer Illery ons een game. Een andere versie van Last Game en toen konden we niet meer uitloggen." Haiden kijkt naar meneer Illery. "Het moest zwaar zijn geweest." Mompelt Ophelia. De jongens knikken. Mevrouw Patterson schraapt haar keel. "Wij moeten nog iets bespreken. Willen jullie iets gaan eten?" Vraagt ze. We knikken en lopen snel naar de eetzaal. De jongens zijn stil. "Voelen ze zich niet goed?" Fluistert Aviana tegen me. "Wie weet?" Fluister ik terug. Aria buigt zich over de tafel naar me toe. "Misschien voelen ze zich niet goed, omdat ze zich schamen dat ze straatjongens zijn? Ik heb niks tegen straatjongens!" Fluistert ze. "Je hoeft dan niet naar school." Lacht Rhea. De jongens kijken ons aan. "Vinden jullie ons veel te laag nu? Jullie fluisteren zelfs." Zegt Blaise. Ik schud snel mijn hoofd. "Laat maar. Ik heb geen eetlust." Hij staat op en loopt weg. De andere jongens volgen hem. "Shit! Ze denken nu dat we hen niet meer mogen!" Roep ik. We staan op en rennen achter hen aan.

Ik klop op hun deur. "Blaise? Kan ik even met je praten?" Vraag ik. Geen antwoord. "Alsjeblieft?" Zeg ik snel. De deur gaat open. Blaise beent langs me heen. Ik loop snel achter hem aan. Hij stopt met lopen als we alleen zijn. "Wat is er?" Vraagt hij. Ik haal diep adem. "Ik zeg het gewoon direct: Het boeit ons niet waar je vandaan komt. En we zijn toch vrienden? Het boeit dan echt niet wat je status of je afkomst is." Ratel ik. "Dat zeg je alleen, omdat jullie ons niet willen kwetsen." Glimlacht hij. Ik schud mijn hoofd. "We hebben zo snel weer ruzie." Lach ik. Blaise knikt. "Lijkt me logisch. Jij bent hoger dan mij." Mompelt hij. Hoe ga ik hem ooit overtuigen dat zijn afkomst me niks kan schelen? "Blaise.al.was.je.een.schoonmaker.zwerver.crimineel.of.wat.dan.ook. Het boeit me allemaal niks. Ik vind je leuk, aardig en slim. Dat je een straatjongen bent is niet echt belangrijk!" Zeg ik. Blaise kijkt me glimlachend aan. "Bewijs het me." Zegt hij. Ik knipper verbaasd met mijn oogleden. "W-wat?" Zeg ik. "Je vindt me toch leuk?" Lacht hij. Ik knik. "Leuk leuk. Niet te veel denken nu." Grinnik ik. Blaise schudt zijn hoofd en loopt weg. Fout antwoord. Ik trek hem terug en leg mijn hand op zijn wang. "Was maar een grapje." Lach ik. Ik druk een kus op zijn lippen. Ik hoor een paar ahw-geluidjes. Blaise kijkt achter zich. De meisjes kijken ons lachend aan en de jongens grijnzen. "Wat?" Vraag ik. "We wachten op jullie verkering." Lacht Jaydan. Ik schud mijn hoofd. "Zullen we gaan eten? Ik heb echt honger!" Ik loop richting de eetzaal.