59. Diner

728 45 36
                                    

Oké! Ik wil iedereen bedanken voor zijn of haar fantastische ideeën (Van aliëns tot Lucardo.) Jammer genoeg kan ik maar één idee uitpikken, nou ja... Ik kan ook verschillende ideeën met elkaar mixen. Maar dan ben ik bang dat er een conflict ontstaat waarbij mensen gaan zeggen dat het hun idee is, terwijl ik alle ideeën in elkaar heb gemixt. Dus ja... 1 idee 😅 Zal ik de winnaar nu bekendmaken?

De winnaar is... *Tromgeroffel*















































De winnaar zal bekend worden gemaakt aan het einde van hoofdstuk 59 ☺

________________________

"Hé, liefje. Wakker worden." Fluistert er iemand in mijn oor. Ik knipper met mijn ogen en kijk recht in een sixpack. Iemand grinnikt. Ik volg het lichaam omhoog en staar recht in de ogen van een jongen met blond haar en felblauwe ogen. Snel spring ik overeind. "Waar ben ik? Wie ben jij? Hoe kom ik hier?!" Roep ik paniekerig. Ik kijk om me heen. Maar het enige wat ik zie is een enorme hemelbed waar ik op zit en een enorme bubbelbad in het midden van de kamer. "Liefje, herken je me niet meer? Ik ben het, Lucardo. En we zijn een maand geleden verloofd." Glimlacht de jongen. Hij wijst naar zijn vinger met een zilveren ring. Ik kijk snel naar mijn eigen handen. Er zit een zilveren ring met een enorme saffier met diamanten eromheen om mijn vinger. Waarom herinner ik me niks meer? "Waarom herinner ik me je dan niet? En hoe heet ik?" Vraag ik verward. "Na een cocktailparty was je een beetje dronken en toen liep je een weg op. Een auto reed op je af en toen... Kaboom." Zegt Lucardo verdrietig. "Maar wat doe ik dan hier? En waarom zie ik geen wonden op mijn lichaam?" Vraag ik verder. "Liefje, je was een maand lang in coma. Ik... Ik dacht dat ik je kwijt zou raken, dus ik heb gevraagd je hier bij me te houden. Waar ik je alle verzorging kan bieden die je nodig hebt." Antwoordt Lucardo geduldig. Ik knik langzaam. "Kom, dan gaan we ontbijten." Glimlacht hij. Ik knik en kruip uit bed. Tot mijn verbazing draag ik een nachtjapon met een lage decolleté. Lucardo pakt mijn hand vast en leidt me naar buiten. We lopen door een belichte gang met prachtige schilderijen van landschappen. "Vind je het mooi?" Vraagt Lucardo. Ik knik zwijgend. "Ben ik hier al eens eerder geweest?" Vraag ik. Lucardo knikt twijfelend. Waarom vraag je me dan nog of ik de schilderijen mooi vind? Lucardo ziet me denken en stopt even. "Ik merk dat je je geheugen kwijt bent, dus ik wil je geheugen weer opfrissen door een paar vragen te stellen die ik lang geleden ook had gesteld toen je hier voor het eerst was." Legt hij uit. Oh vandaar! "We kunnen straks dineren in de Eiffeltoren. Ik regel gelijk een diner daar." Stelt Lucardo voor. "We zijn in Parijs?!" Roep ik. Hij knikt grijnzend. "Oh! Lijkt me leuk!" Zeg ik enthousiast. We lopen een moderne keuken in. Een paar koks buigen voor ons als we binnenlopen. We nemen plaats aan een tafel vol knapperige broodjes en beleg. Ik neem plaats aan de tafel en pak gelijk een croissant. "Je hebt me nog steeds niet verteld hoe ik heet. Hoe oud ben ik trouwens?" Zeg ik nieuwsgierig. "Je heet Seraphina Revenir en je bent zestien jaar." Antwoordt Lucardo. "Zestien jaar en ik ben al verloofd?!" Zeg ik verbaasd. Lucardo knikt. "We trouwens pas als we volwassen zijn." Glimlacht hij. Opgelucht neem ik een slokje van mijn appelsap. Lucardo pakt zijn mobiel en belt iemand. Hij spreekt vloeiend Frans. Na een paar seconden hangt hij op. "Wil je nog iets gaan doen, voordat we naar de Eiffeltoren gaan?" Vraagt hij aan me. Ik schud mijn hoofd. "Mooi, dan gaan we nu." Hij staat op en trekt me overeind. Ik loop achter hem aan naar de slaapkamer. Een paar meisjes staan in de slaapkamer met een paar... sexy avondjurken. "Ik heb een paar avondjurken voor je geregeld." Knipoogt Lucardo. "D-dank je." Zeg ik stotterend. Alle avondjurken hebben een diepe decolleté en een open rug. "Saffierblauw staat je wel." Mompelt Lucardo. "Past bij je ring." Voegt er snel aan toe. "Daar heb je gelijk in." Ik loop naar de saffierblauwe avondjurk. "Ik zie je straks." Lucardo drukt een kus op mijn wang en loopt de kamer uit. De dienstmeisjes glimlachen beleefd naar me. Ik pak de saffierblauwe jurk en loop naar de bed. "Euh... Blijven jullie kijken?" Vraag ik verbaasd als alle dienstmeisjes naar me kijken. Ze draaien zich gelijk om. Ik kleed me snel om en draai me om naar een spiegel. "Het staat u perfect!" Roept een dienstmeisje. "Bedankt." Glimlach ik. De dienstmeisjes lopen naar me toe met een kam, sieraden en zilveren hakken. "Oh, ik kan dit zelf wel!" Roep ik. "We hebben de opdracht gekregen dat we u moeten helpen." Zegt een dienstmeisje. Ze kamt mijn haar voorzichtig. "Euh maar de schoenen doe ik zelf aan." Zeg ik. De dienstmeisjes knikken. Na een paar minuten ben ik helemaal klaar. "Veel plezier vanavond, Lady Revenir." Zeggen de dienstmeisjes tegelijk. "Heel erg bedankt voor jullie hulp." Zeg ik dankbaar. Een dienstmeisje geeft me een zilveren handtas. "En ook bedankt voor dit." Grijns ik. Ik loop de slaapkamer uit. Twee mannen in zwarte pakken staan tegen een muur geleund. "Lady Revenir, volgt u ons." Zegt een man. Ik knik en loop achter hen aan naar beneden. Dit gaat allemaal wel erg snel... Lucardo staat beneden op me te wachten. Zijn ogen worden groter als hij mij ziet. "Je ziet er prachtig uit." Grijnst hij als ik voor hem sta. "Dank je, jij ziet er trouwens ook fantastisch uit." Lach ik. Hij heeft een dure zwarte pak aan met een witte overhemd. Lucardo pakt mijn hand vast en loopt naar een Ferrari. Holyshit hoe rijk kan je zijn? Ik stap snel in en maak mijn gordel vast.

~

Ik stap samen met Lucardo in de lift. "Ik wist niet dat je in de Eiffeltoren kon dineren." Zeg ik verbaasd. "Als je rijk bent kun je alles." Antwoordt Lucardo nonchalant. Ik knik zwijgend. Ping. We stappen uit de lift. Ik zie een grote groep met jongens en meisjes mijn kant op kijken. Één van die jongens trekt mijn aandacht. Zijn lichtbruin haar en grijze ogen zijn een prachtige combinatie. Hé, ik ben verloofd! Niet gaan kijken naar andere jongens! Ik schud eventjes met mijn hoofd en loop met Lucardo naar een gedekte tafel. Het ziet er super romantisch uit, dankzij de kaarsen, rozen en versieringen. Achter onze tafel staan nog een paar tafels. "Ik hoop dat je het niet erg vind als er ook andere mensen gaan dineren? Want je vond het altijd awkward als er mensen naar je staarde als je in je eentje aan het eten bent." Zegt Lucardo. "Heel erg bedankt." Glimlach ik. Lucardo schuift een stoel voor me naar achter. Ik ga op de stoel zitten en wacht tot hij tegenover me aan tafel zit. "Je trekt echt de aandacht van alle jongens." Zegt Lucardo jaloers. Ik grinnik zachtjes en leg mijn hand over de tafel. Lucardo pakt mijn hand vast. "Niet jaloers zijn. We zijn toch verloofd?" Zeg ik geruststellend. Lucardo knikt en zwaait naar een ober. Hij komt meteen naar ons toegelopen. "Zegt u het maar." Zegt hij beleefd. "Wat wil je eten, lieverd?" Knipoogt Lucardo. "Spaghetti." Antwoord ik. "Doe maar twee borden spaghetti's en twee glazen champagne." Bestelt Lucardo. Mag je op je zestiende al champagne drinken? "Voor mij water." Zeg ik snel. Lucardo knikt. De ober loopt weg. "Wacht hier even, ik ben je cadeautje in mijn auto vergeten." Mompelt Lucardo. "Cadeautje?" Zeg ik nieuwsgierig. Lucardo drukt een kus op mijn wang. "Voor jou." Grijnst hij en hij loopt weg. Ik kijk over de reling naar beneden. "Parijs is zo groot." Zeg ik tegen mezelf. "Seraphina!" Hoor ik een meisje roepen. Ik kijk achterom. De grote groep met jongens en meisjes rennen naar me toe. Een meisje met prachtig bruin haar geeft me een stevige knuffel. "Wie is die gast?" Vraagt een meisje met oranje haar. "Euhm... Sorry, maar wie zijn jullie?" Vraag ik verward. Iedereen stopt met praten en kijkt me met grote ogen aan. "Ze is ons echt vergeten!" Roepen de meisjes. De jongen met lichtbruin haar en grijze ogen trekt me overeind en tilt mijn kin op. "Ze draagt mijn ring." Zegt hij. Ik kijk recht in zijn vastberaden ogen. Er lopen tintelingen over mijn hele lichaam. Wie is hij? "Nee, niet 'Mijn ring'. Het is Lucardo's ring en míjn verlovingsring." Zeg ik boos. "Shit. Het is Lucardo." Mompelt een meisje. "Laten we haar snel meenemen." Mompelt een jongen. De jongen met lichtbruin haar pakt mijn hand vast. Snel ruk ik me los. "Ik ga nergens met jullie heen!" Roep ik. Iemand trekt me tegen zijn borstkas aan. Lucardo. Ik kijk opgelucht omhoog. Lucardo kijkt me bezorgd aan. "Gaat het?" Vraagt hij. Ik knik. Lucardo kijkt de jongens en meisjes woedend aan. "Wie zijn jullie? Seraphina is van mij." Sist hij kwaad. "Ze is van mij." Gromt de jongen met lichtbruin haar. "Lucardo, laten we hier weggaan. Ik wil niet dat je gewond raakt." Zeg ik smekend. Lucardo knikt en legt zijn hand laag en bezitterig op mijn rug. We lopen langs de groep naar de lift. Een paar jongens lopen achter ons aan. "Geef haar terug." Zegt een jongen. Lucardo negeert hen en gebaart me in een hoekje te gaan staan. Ik ga snel in een hoekje staan. De jongen met lichtbruin haar geeft Lucardo een kaakslag. "Lucardo!" Roep ik paniekerig. Lucardo kijkt me geruststellend aan. De jongen duwt hem tegen de liftwand. "Blijf met je klauwen van haar af. Je maakt nu misbruik van haar, nu ze haar geheugen is verloren." Roept hij woedend. "Oh je bedoelt dit?" Lucardo trekt me naar zich toe en plant zijn lippen op de mijne. Van schrik blijf ik stilstaan. Na een paar seconden trekt Lucardo zich terug, hij krijgt meteen een harde klap in zijn gezicht. De jongen met lichtbruine haar duwt hem op de grond en geeft hem nog een paar flinke klappen. "Stop!" Ik probeer de jongen van Lucardo af te trekken. "Ze smaakt heerlijk." Lacht Lucardo met een kapotte lip. De jongen geeft hem nog een klap. "Blaise, donder op!" Gil ik. De jongen staat meteen op en pakt mijn arm vast. "Hoe noemde je mij?" Vraagt hij. "I-ik... sorry, het kwam er zomaar uit." Mompel ik. De jongen kijkt me glimlachend aan. "Blaise hè?" Lucardo staat op en duwt Blaise weg. "Kom we gaan, vanavond hebben we namelijk iets leuks te doen." Grijnst hij. Hij trekt me de lift uit. Een paar bewakers van Lucardo blokkeren de uitgang door de jongens. "Raak haar niet aan, jij vuile smeerlap!" Roept de jongen met lichtbruin haar. Ik hoor achter me een paar pistoolschoten.

________________________

De winnaar is @x_draw_some_books_x

In de komende paar hoofdstukken wordt jouw idee uitgewerkt!!!

Voor de andere die ook fantastische ideeën hebben verzonden: Volgende keer nog een kans en misschien ga ik nog iets met die ideeën doen 😏😉

Last GameWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu