Last Game

73. Birthday Present

"Dat kan ik beter zeggen! Wat doe jij hier?!" Roept mijn neef verbaasd. "Oh ik zit te lunchen." Antwoord ik. "Je weet wat ik bedoel." Mompelt mijn neef. "Ik ben nu een student van Varsity." Lach ik. "En je ouders?" Vraagt hij. "Die weten het nog niet... Ik ben mijn mobiel kwijt en ik weet hun nummer niet uit mijn hoofd." Ik kijk hem schaapachtig aan. Hij trekt me overeind en geeft me zijn mobiel. "Hier, bel ze maar. En wie zijn die mensen achter je?" Vraagt hij. "Oh dat zijn mijn vrienden!" Leg ik uit. "En wie is je vriendje?" Vraagt mijn neef. "Hoe weet jij nou dat één van die jongens mijn vriendje is?" Vraag ik verbaasd. "Je zat op zijn schoot." Hij wijst naar Blaise. Blaise staat ook op en gaat tegenover mijn neef staan. Ze zijn allebei even lang en even gespierd. "Wie ben jij?" Vraagt Blaise aan hem. "Haar vriendje." Grapt mijn neef. Ik geef mijn neef een tik op zijn hoofd. "Xavier, doe normaal." Lach ik. Mijn neef haalt onschuldig zijn schouders op. Blaise kijkt van mij naar mijn neef en weer terug. "Hij is mijn neef." Zeg ik snel. "Ah, dus hij is je vriendje?" Vraagt mijn neef. "Euh... we zijn een soort van vriendje en vriendinnetje..." Mompel ik. Mijn neef kijkt me verward aan. "Oké, genoeg over mij! Waarom ben jij hier? Ik dacht dat je in Florida was?" Vraag ik aan mijn neef. "Oh ja, maar mijn missie daar is al afgerond. En nu ga ik hier naar Varsity." Legt hij uit. "Jij komt ook naar Varsity?!" Gil ik. Hij knikt grijnzend. Ik geef hem een stevige knuffel. "We gaan elkaar dus vaker zien." Glimlach ik. "Ik ga proberen je te ontwijken op school." Lacht hij. "Pestkop." Grom ik. "Aardappel." Kaatst hij terug. "Aardappel." Zeg ik hem na. "Heb je al gegeten?" Vraagt hij. "Heb je al gegeten?" Vraag ik. "Ik hou van je." Lacht mijn neef. "Ja, ik ben nu aan het eten." Ik ga grijnzend op mijn stoel zitten. "Kom anders met ons mee eten!" Stelt Zaria voor. Davon kijkt haar met open mond aan. Mijn neef knikt en gaat op een stoel naast me zitten. Blaise tilt me op en zet me op zijn schoot. "Guys, dit is mijn neef Xavier." Zeg ik tegen de anderen. Zaria steekt haar hand uit. Xavier pakt hem vast. "Zaria." Zegt ze grijnzend. Xavier drukt een kus op haar hand. "Single." Knipoogt hij. Ik rol met mijn ogen en geef hem een tik op zijn hoofd. Davon mept zijn hand weg en trekt Zaria tegen zich aan. "Zaria is niet single." Gromt hij. De anderen stellen zich ook snel voor. "Wie van jullie is nog single?" Vraagt hij aan de meiden. "Ik, Leona, Valentina, Elora, Zaria en Saira." Antwoord ik. "Hé!" Roepen Blaise en Davon tegelijk. "Wat?" Ik kijk hen grijnzend aan. "Jij hoeft niet meer te praten." Hij legt een hand voor mijn mond. Ik kijk hem geschokt aan. "Maak je maar geen zorgen. Ik heb iemand anders in mijn hart." Lacht Xavier. "Wie?!" Roep ik. "Secret." Knipoogt hij. Ik kijk hem geïrriteerd aan. "Hé, hebben jullie geen les?" Vraagt hij opeens. "We zijn ziek." Zegt Ophelia. Mijn neef knikt begrijpend. "Wat doen jullie in de stad?" Hij kijkt me recht in mijn ogen aan. "Spullen kopen, zoals een mobiel... oh ja! Ik moet ook nog een cadeautje kopen voor Blaise!" Ik spring snel op van Blaise's schoot. "Zal ik je helpen?" Vraagt Xavier. Ik knik. "Mag ik ook mee?" Vraagt Blaise. Ik schud wild mijn hoofd. Blaise zucht teleurgesteld en kijkt naar Flash. Flash springt op zijn schoot en likt Blaise's gezicht. "Ik ben zo weer terug!" Ik geef Flash een knuffel en pak Xavier's hand. We rennen richting de winkels. "Heb je al iets in je gedachten?" Vraagt Xavier. Ik schud mijn hoofd. "Het is mijn eerste keer dat ik een jongen een cadeau ga geven." Zeg ik zachtjes. "Wat?!" Roept Xavier geschokt. "En de cadeautjes die je mij hebt gegeven voor mijn verjaardag dan?!" Ik kijk hem schaapachtig aan. "Mijn moeder kocht ze en ik gaf het gewoon aan jou." Zeg ik. "Seraphina, ik ga je vermoorden." Gromt Xavier. "Doe dat maar later." Lach ik. "Wat dacht je ervan om jezelf als cadeau te geven?" Zegt Xavier. Ik kijk hem verward aan. "Bedoel je mijn maagdelijkheid?!" Roep ik. Xavier schudt snel zijn hoofd. "Jullie zijn nog geen stelletje, dus vraag hem." Legt hij uit. "Hoort... een jongen niet het meisje te vragen?" Zeg ik. Xavier schudt zijn hoofd. "Jij bent speciaal weet je nog? Wacht niet op jongens, maar ga achter hen aan." Glimlacht hij. "Ik ben lui." Grinnik ik. Xavier duwt me richting een knuffelwinkel. "Hier!" Hij duwt een enorme witte teddybeer in mijn hand. "Wat moet ik hiermee?" Vraag ik verbaasd. "Stop iets in zijn buik." Legt Xavier uit. "Ik ben geen dokter!" Roep ik. Xavier geeft me een facepalm. "Kom maar mee!" Hij betaalt de teddybeer en sleept me naar een juwelierswinkel.