Last Game

105. Lance

"Kunnen we geen vrede met hen sluiten, dan kunnen we hier allemaal weg!" Roept een vrouw wanhopig. De andere mensen knikken instemmend. "Kalm blijven!" Beveelt Ophelia. "Een paar van ons gaan naar buiten om te kijken waar hij momenteel is. Tot die tijd moeten jullie hier kalm blijven en niet te veel geluid maken." Zegt ze streng. De mensen knikken en gaan ergens zitten. "Deze keer gaan de jongens wel naar buiten." Zegt Jaydan vastbesloten. De meiden trekken hun wenkbrauwen op en kijken hem verbaasd aan. "Met andere woorden: we willen niet dat jullie die jongen en zijn neppe sixpack zien." Mompelt Rayne. "Euh... ik denk dat het beter is als er een paar meiden meegaan..." Zeg ik aarzelend. "Wat? Vertrouwen jullie ons niet? We gaan hem echt niet verminken ofzo." Lacht Nixon duivels. Aviana trekt haar wenkbrauwen op. "Nee, serieus niet." Zegt Nixon snel. "Oké, ga dan maar." Zegt Ophelia glimlachend. De meiden kijken haar geschokt aan. Ze knipoogt even naar ons en kijkt dan weer naar de jongens. "Ze knipoogde!" Roept Jaydan beschuldigend. "Nee, er zat een vliegje in mijn oog." Zegt Ophelia nonchalant. De jongens kijken ons even onderzoekend aan. "Drie seconden, anders gaan wij." Zeg ik afwachtend. De jongens rennen snel naar buiten. "Laten wij wat eten voor hen maken." Zegt Ophelia. Aviana laat meteen een paar fruitbomen groeien. "Woah, is het fruit eetbaar?" Vraagt Saira. Ze pakt een appel en bekijkt het van alle kanten. "Natuurlijk, waarom denk je anders dat ik het laat groeien?" Lacht Aviana. Saira neemt er voorzichtig een hap van. "Het smaakt naar niks." Zegt ze met volle mond. Aviana kijkt haar verbaasd aan en neemt er ook een hap van. "Vreemd..." Zegt ze verbaasd. "Nee, hoor. Jij hebt het namelijk in een paar seconden gemaakt. Terwijl het eigenlijk jaren duurt." Zeg ik grijnzend. "Dus het heeft ook niet zo snel een smaak." Zegt Ophelia nadenkend. "Wat moeten we dan voor hen maken?" Vraagt Aviana. "Kunnen we hen anders niet naar mevrouw Hetalia brengen? Ze worden hier alleen misbruikt en ik denk niet dat ze hier langer willen blijven." Stelt Aria voor. "En hoe gaan we iedereen hieruit krijgen als de aliens deze grot in de gaten houden?" Vraagt Leona nieuwsgierig. "Oh, ja..." Mompelt Aria. Ik hoor iemand klappen. "Ze zijn nu al terug?" Zeg ik verbaasd. Elora haalt haar schouders op en loopt naar de deur. "Hebben jullie hem nu al -" Opeens vliegt ze door de kamer heen en belandt hard op de grond. "Elora!" Mireya rent snel naar haar toe. "Shit, zonder de jongens zijn we een stuk minder sterk. Hij heeft waarschijnlijk gewacht op de goede moment." Zegt Ophelia ongelovig. "Iedereen naar een hoek!" Roep ik snel. De mensen rennen snel paniekerig naar een hoek in de kamer. Ik maak een sterke ijsbarrière om hen heen en kijk naar de deur. De alien die in het water was belandt staat ons op te wachten. "Mensen..." Hoor ik de alien sissen. "Hé, zit er soms iemand in de cockpit?" Roep ik naar de alien. Aviana schiet in de lach. Dat zij nog kan lachen 😨... "Focus." Mompel ik zachtjes. "Sorry, maar het klinkt zo apart." Fluistert ze. De snavel gaat langzaam omhoog. En zoals de oude man het al zei: er zit een knappe jongen met een sixpack erin. "Ik heet Lance." Zegt de jongen langzaam. "En ik heb niet naar je naam gevraagd." Zeg ik met opgetrokken wenkbrauwen. Rhea geeft zichzelf een facepalm. Lance stapt uit de cockpit en loopt op ons af. Zijn handen houden een hightech handpistool vast. "Staan blijven." Roept Ophelia dreigend. Lance trekt zich niets van haar aan en blijft vlak voor me stilstaan. "Wil je-" Begint hij. Ik kap hem snel af. "Nee, ik ben niet geïnteresseerd in aliens en ben binnenkort weer bezet." Glimlach ik lief. De jongen schiet in de lach. "Ik heb nog nooit zo'n meisje gezien." Zegt hij lachend. De andere meiden kijken hem verbaasd aan. "Wil je onze force joinen?" Vraagt hij. Oh dat wou hij dus vragen... "Euh nee." Antwoord ik. "We moeten dit aan alle vreemdelingen vragen." Legt hij uit. Ik knik en kijk hem afwachtend aan. "De captain heeft me gevraagd jullie mee te nemen." Zegt hij. "Wie is je captain?" Vraagt Elora. "De voormalige prince consort van Bai Lan State, Rafael Howard." Antwoordt Lance. Voormalige prince consort?! "Jullie zijn aliens, wat bedoelen jullie met 'voormalige prince consort'?" Zeg ik verrast. "Dat kun je aan de captain vragen. Dus komen jullie mee?" Vraagt Lance geduldig. De meiden kijken hem bedenkend aan. "Ik ben nu wel heel nieuwsgierig." Fluistert Saira. "Kunnen we eerst op de jongens wachten?" Vraag ik aan Lance. "Natuurlijk." Zegt hij met een korte buiging. "Nou, hier zijn we dan." Hoor ik Jaydan roepen. De jongens lopen langs Lance heen met een minachtende blik. "Niet zo onbeleefd." Fluister ik tegen Blaise. "Ik doe niet onbeleefd. Ik laat hem gewoon zien dat ik hoger sta." Fluistert hij lachend. "Wat zijn jullie toch kinderachtig." Mompel ik ongelovig. "Geef toe, je houdt nog steeds van me." Grinnikt hij. "Nadat ik Lance heb gezien, niet meer." Zeg ik plagend. "Oh je weet dus zijn naam." Zegt hij nadat hij een blik op Lance heeft geworpen. "Hij stelde zich meteen voor." Zeg ik onschuldig. "Dus we kunnen nu gaan?" Vraagt Lance nogmaals. Ik kijk naar de mensen in het hoekje van de kamer. "We gaan hulp roepen, zodat jullie hier weg kunnen. Zouden jullie hier kunnen wachten?" Vraag ik aan hen. Ze knikken zwijgend naar me. Ophelia zegt snel iets tegen een apparaatje. "Er is genoeg plek voor iedereen." Hij wijst naar de cockpit. "Aha..." Ik klim voorzichtig naar boven en stap in de cockpit. Nog net genoeg voor twee personen... 😷 "Er is een deur daar." Grinnikt Lance. Hij wijst naar een bijna onzichtbare deur achter me. "Grapje!" Ik open de deur en kijk naar binnen. Tot mijn verbazing ziet het er binnen groter uit dan dat het lijkt. "Opschieten Seraphina." Blaise duwt me verder naar binnen. "Sorry!" Ik neem snel plaats op een stoel helemaal achterin. "Zit iedereen klaar?" Vraagt Lance als iedereen op een stoel zit. "Ja." Roept Aviana voor ons. De alien staat op en begint te lopen.