Last Game

24. Tracker

Aviana gilt het uit. Iedereen onder ons rent weg. Ik voel me hard op de grond vallen. Oké, serieus. Dit doet echt pijn. Mijn lichaam begint te branden van de pijn. Ik voel iets waterig onder me. Bloed. Mijn bloed. Ik kreun van de pijn. Aviana probeert op te staan. "Je bloedt!" Ze kijkt naar mijn lichaam. "Ik leef nog." Glimlach ik. "God, ik kan me niet bewegen." Roept Aviana. Er richten een paar mannen met wapens op ons. "Wie zijn jullie?" Vraagt een man. "Wat boeit dat?" Snauwt Aviana. De mannen komen dichterbij. Ik hoor een sirene afgaan. "Wat is er aan de hand?" Roept een vrouw. "De codes zijn gestolen. Sluit alle uitgangen." Klinkt er. Een dokter rent naar me toe. Hij helpt me overeind te zitten. "Je hele rug zit vol onder glas." Hij roept een paar bevelen. Er verzamelen zich een hoop mensen om ons heen. "Alle uitgangen zijn afgesloten, dus we kunnen hier niet weg." Zegt de dokter. Ik knik. "Ik ga al het glas uit je rug halen. Beweeg niet." Hij trekt een paar handschoenen aan. Een vrouw stopt een doekje in mijn mond. Ik kijk haar dankbaar aan. Aviana kijkt me gespannen aan. Ze heeft een paar sneeën over haar lichaam. "Met mij is er niks aan de hand." Zegt ze als ze mijn blik ziet. Ik knik. De dokter gaat achter me zitten. "Daar gaan we dan." Ik voel hem een glasscherfje uit mijn rug trekken. "Dwa dwoe pwijn." Mompel ik. Aviana grinnikt. De mensen om ons heen lopen opeens weg. Aviana kijkt naar iets achter me. Ze kijkt een beetje paniekerig naar mij. "Meneer Illery en de jongens." Fluistert ze. De dokter staat op en gaat aan de kant staan. "Waar zijn de codes?" Hoor ik meneer Illery roepen. "Weten we niet." Antwoord ik. Aviana knikt. "Sta op." Beveelt hij. We blijven zitten. "Aviana sta op." Zegt Nixon. Aviana schudt haar hoofd en kijkt naar de grond. Nixon pakt haar beet en tilt haar op zodat ze staat. "Nee wacht!" Roep ik. Nixon laat Aviana los. Ze valt naar voren. Gelukkig heeft ze nog net genoeg kracht om haar handen voor haar gezicht te houden. "Wat is er gebeurd." Nixon knielt naast haar neer. "Niks." Antwoord ik. Nixon trekt zijn wenkbrauw op. Meneer Illery gaat naast ons zitten. "Waar zijn de codes?" Ik kijk naar buiten. "Weet ik niet." Zijn de meiden al weg? Aviana merkt het ook. "Ze zijn-" Ik kap Aviana af. "Ze zijn kwijt dus." Vraag ik. Aviana kijkt me verward aan. "Chip." Zeg ik geluidloos. Ze knikt. Meneer Illery zag ons gesprek. "Neem ze mee naar de vergaderzaal." Beveelt hij de jongens. Ik word opgetild door Blaise. Hij praat niet en kijkt me ook niet aan. U heeft een bericht. Ik maak onopvallend een veeg gebaar. Een hologram verschijnt bij mijn handen.

Seraphina,

We hebben de codes. Lucardo wilt dat jullie daar nog een tijdje blijven om de software te verwijderen.

Ophelia.

Wat?! Hoe moet ik nou weten hoe je een software moet verwijderen?! Blaise merkt dat ik onrustig ben. Hij klemt me steviger tegen zich aan. Ik voel zijn warmte door onze kleding heen. Mijn hart begint sneller te kloppen. Sinds wanneer ben ik zo nerveus bij hem? Ik voel mijn wangen warm worden. Blaise zet me neer op een stoel. Hij gaat naast me zitten. Aviana zit op een stoel tegenover me. "Bericht?" Zegt ze geluidloos. Ik knik. Meneer Illery gooit een map op de tafel. "Vertel me waar de codes zijn." Begint hij. "Zoals ik al zei: ik weet het niet." Antwoord ik. Meneer Illery begint te grijnzen. "Wat zijn jullie codes?" "Weten we ook niet." Lacht Aviana. Meneer Illery gebaart naar Nixon en Blaise. Blaise gaat achter me staan en bekijkt mijn rug. Hij gaat met een hand over een verse wond. Ik kijk hem boos aan. "Hun codes zijn niet meer te zien." Zegt Nixon. Er trilt een spiertje bij meneer Illery's kaak. "Haal de leugen detectors." Roept hij woedend. Ik open mijn hologram onder de tafel en open mijn chat. Ik klik op Aviana's naam.

Seraphina: Aviana, probeer bij elke antwoord zenuwachtig te klinken. De leugen detector zal dan gaan twijfelen.

Aviana kijkt me even aan en begint onopvallend te typen.

Aviana: Oké, hoe komt het dat je zoiets weet?

Seraphina: Uit een boek gelezen. XD

Aviana: Meen je dit...

Seraphina: We kunnen het beter proberen. Als je bij een vraag zoals: Wat is je naam? Al zenuwachtig bent dan valt het niet op!

Aviana: Slim.

De deur gaat open. Er komt een vrouw binnen met een apparaat. "Zij gaat jullie een paar vragen stellen." Zegt meneer Illery. Er komen twee mannen naar binnen met een elektrische stok. "Als jullie liegen krijgen jullie een... Schok." Glimlacht de vrouw eng. We moeten op een stoel naast elkaar zitten. De vrouw bindt een soort bandje om ons pols. Blaise kijkt me voor een seconde paniekerig aan, maar dan het veranderd weer in zijn kille blik. "Goed de eerste vraag." De vrouw bladert door een stapel papieren. Aviana begint te grinniken. De vrouw kijkt haar boos aan. "Hoe heten jullie?" Vraagt ze. "Aviana." Antwoordt Aviana. "Achternaam ook?" Vraag ik. De vrouw schudt haar hoofd. "Seraphina." Zeg ik. De apparaat knippert groen licht. "Weten jullie waar de codes zijn?" Vraagt ze. Ik adem rustig uit. "Nee." Antwoorden we tegelijk. De apparaat knippert groen. De vrouw bijt op haar onderlip. "Weten jullie je eigen codes?" Vraagt ze. "Werkt zo'n machine 100%?" Vraag ik. Ze knikt. Aviana schudt haar hoofd. "Nee." Antwoorden we. De apparaat knippert weer groen. "Fake." Mompel ik. De vrouw draait zich om naar meneer Illery. "Ze weten het niet." Zegt ze. Meneer Illery knikt. "Jullie kunnen gaan." De vrouw en de mannen lopen weg. Aviana ademt opgelucht uit. "Breng ze maar naar de cellen. We hebben niks meer aan ze." Beveelt meneer Illery. "Dus jullie gebruikten ons gewoon?" Roept Aviana. Meneer Illery loopt weg zonder antwoord te geven. "Vertel ons gewoon de codes." Smeekt Nixon. Aviana snuift luid en kijkt naar de plafond. We worden losgemaakt en opgetild. "Let maar niet op meneer Illery. Hij is gewoon woedend, omdat hij de codes niet beter had bewaakt." Glimlacht Rayne. We worden naar de cellen gebracht. "Weten jullie de codes echt niet?" Vraagt Jaydan. Ik schud mijn hoofd. De jongens knikken en sluiten de celdeur. "Jullie krijgen per dag drie maaltijden." Zegt Nixon. "Das toch normaal?" Vraag ik. Nixon rolt met zijn ogen en loopt weg. De andere jongens volgen hem. Ik kan me langzamerhand weer bewegen. Aviana gaat naast me zitten. "We moeten de chip eruit halen." Fluister ik. Ze knikt. "Maar hoe dan? Straks verspreid het gif zich." Fluistert ze terug. Ik schud mijn hoofd. "Er zat een glasscherf dicht bij mijn chip. En als dat het geval zou zijn, dan was ik nu vergiftigd." Glimlacht ik. "Oke... Maar hoe dus?" Vraagt ze. Ik pak mijn dolk. Aviana's ogen worden groot. "Wil je het echt daarmee doen?!" Roept ze. Ik kijk naar mijn dolk en dan weer naar mijn buik.

________________________

Sorry dat ik een paar dagen niks heb gepubliceerd T.T ik had het nogal druk met school T.T no joke xD Morgen publiceer ik een LANGE hoofdstuk als vergoeding o3o/