Last Game

71. Necklace

De jongens springen één voor één van de duikplank. Haiden glijdt uit en knalt tegen de andere jongens aan. Xanro, Ace en Rayne vallen als lappenpoppetjes naar beneden. "Hé jongens! Kijk eens hierheen!" Roept Ophelia grijnzend. De jongens kijken snel onze kant op. Ophelia zwaait doodleuk met haar camera heen en weer. "Nee! Jaydan, je had de camera toch weggegooid?!" Roept Rayne boos. Jaydan kijkt ons verward aan. "Rennen!" Gil ik. We snel door de deur naar buiten. "Naar de trap!" Roept Mireya. "Jezus, ik heb geen conditie!" Roept Aviana geërgerd. Toch rent ze richting de trap. We rennen zo snel als we kunnen omhoog. "Opheliaaaaa!" Hoor ik de jongens schreeuwen. "Snel. Snel. Snel." Roep ik zenuwachtig. Opeens hoor ik andere rennende voetstappen. "Hoe de... De jongens rennen een paar treden onder ons!" Gilt Rhea. We duwen de deur open en rennen snel richting onze kamer. Aria trekt haar slippers uit en gooit het naar de jongens. "Aria! Ik ben nog lang niet klaar met jou!" Roept Ralph. "Weet ik!" Lacht Aria. Ik gooi onze kamerdeur open en ren naar binnen. Saira gooit de deur achter zich dicht en doet het op slot. De jongens bonken hard tegen de deur. "Wacht, maar! We krijgen jullie wel!" Roept Blaise woedend. "Hou ook van jou." Lach ik. De schroeven van de deurklink beginnen te draaien. "Huh?" Zaria legt haar hand op de deurklink. De deur vliegt open. De jongens stormen de kamer in. Alle meisjes springen of rollen over de bedden heen. We blijven aan de andere kant van de kamer stilstaan. "Shit. Waarom hebben we geen geheime kamer?" Fluister ik. "Nou, kom maar hier." Grijnst Jaydan. We draaien ons langzaam naar hen om. "Hahaha..." Ophelia kijkt even om zich heen. De jongens lopen op ons af. "Check dit." Aria en Rhea springen op een bed en springen over de jongens heen. Ralph pakt Aria's pols vast en trekt haar tegen zich aan. Rayne gooit Rhea over zijn schouder. "Mission impossible." Mompelen de meiden. "Overhandig ons maar de camera, dan zal er niks ergs met jullie gebeuren." Glimlacht Blaise. "Jullie doen ons echt niks ergs aan." Lacht Aviana. De jongens trekken hun wenkbrauwen op. "Oh kijk! Het is al laat! Bedtijd, Seraphina!" Blaise pakt een willekeurige deken en loopt op me af. "Oh, grapje zeker? Ik slaap wanneer ik moe ben!" Ik spring snel van hem weg. Hij rent achter me aan en gooit de deken over mijn hoofd. "Nee! Ik wil bij de meiden slapen!" Roep ik. "We slapen altijd samen!" Hij gooit me over zijn rug en loopt weg. "Sorry, meisjes! Red jezelf!" Roep ik verdrietig. "Pas goed op jezelf!" Gillen ze terug. Ik hoor de deur achter me dichtgaan. "Je bent zo gemeen." Mompel ik. "Neh, ik wil je gewoon voor mezelf hebben." Lacht Blaise. "Ik ga ontsnappen hoor." Grijns ik. "We zien wel." Ik hoor een deur open- en dichtgaan. Daarna word ik op een bed gegooid. "Maak me nu maar los!" Roep ik. Hij trekt het deken van me af. Voordat ik kan ontsnappen, wikkelt hij het deken om me heen en bind het met een lint vast. "Hé!" Gil ik. "Slaap lekker." Knipoogt hij. "Jij ongelofelijke-" Hij kapt mijn zin af met een kus. "Ik ga even met mijn ouders praten." Zegt hij.

"Mag ik-"
"Nee."
"Maar-"
"Nee."
"Hoe-"
"Nee!" Hij loopt lachend weg.

Ik rol naar de rand van zijn bed. Euh... het lijkt opeens heel erg hoog... Ik draai me zo om, dat mijn benen op de grond staan. "Simpel." Grijns ik. Ik sta snel op en spring richting de deur. Opeens struikel ik over mijn voeten en beland hard op mijn gezicht. "God..." Ik kreun van de pijn. Er is maar één manier om dit op te lossen... "BLAISEEE!" Roep ik zo hard als ik kan. Ik hoor gelijk een paar voetstappen. De deur gaat open. Het knalt vol tegen mijn hoofd aan. "Seraphina!" Blaise maakt me snel los en legt me op zijn bed neer. "Jouw schuld." Mompel ik. "Blaise! Hoe durf je haar te ontvoeren!" Hoor ik zijn moeder roepen. "Maar-" Begint hij. "Geen maar!" Ze trekt hem van me weg. Ik kijk grijnzend naar Blaise. Hij rolt met zijn ogen en kijkt weg. "Gaat het, liefje?" Vraagt Blaise's moeder. Ik knik. Wacht eens... "Ah... nee. Blaise, breng me naar de andere meiden alsjeblieft?" Ik kijk hem smekend aan. Blaise kijkt me met open mond aan. "Nee!" Roept hij boos. "Blaise! Doe het!" Roept zijn moeder. Blaise zucht geërgerd en tilt me op. "Goedzo! Dan gaan wij ook slapen." Glimlacht zijn moeder. Blaise's ouders lopen zijn kamer uit. "Mooi, nu blijf je lekker hier." Gromt Blaise. "Hé! Breng me naar de anderen!" Roep ik boos. Blaise doet de deur op slot en schakelt de lichten uit. Ik spring uit zijn bed en kijk hem verontwaardigd aan. "Je gaat vanavond genieten van mijn wraak." Grijnst hij duivels. Hij trekt mijn badjas los en gooit het weg. "Pervert!" Roep ik. Ik pak zijn deken en wikkel het om me heen. "En je vindt het nog leuk ook." Lacht hij. Ik ga op zijn bed liggen en sluit mijn ogen. "Oké! We gaan gewoon slapen!" Roep ik. "Te laat, liefje." Hij trekt de deken omhoog en gaat op me liggen. "Ik ben moe." Lieg ik. "Ik verwen je wel." Zijn ogen kijken me teder aan. "Als je het slecht doet, vertel ik iedereen dat je een 1 hebt voor 'Meisjes verwennen'" Mompel ik. "Je bent mijn eerste vriendin en ook mijn laatste, want ik wil geen andere meisje." Hij trekt een spoor van kusjes over mijn schouder naar mijn nek. "Hoe ben je er zo zeker van, dat ik niet met een andere jongen trouw?" Lach ik. "Ik sla alle andere jongens een bloedneus. Je bent de mijne." Hij knabbelt aan mijn oorlel. Er ontsnapt een kreun uit mijn mond. Snel sla ik een hand voor mijn mond. Blaise kijkt me met twinkelende ogen aan. "Je geniet ervan hè?" Zegt hij geamuseerd. "Je droomt." Zeg ik snel. Hij drukt een kus op mijn nek. Opeens voel ik hem zuigen. "Wat doe je?" Vraag ik verward. Hij geeft geen antwoord. Ik probeer me van hem los te maken, maar hij houdt me stevig tegen zich aan. "Rustig maar, ik plaatste alleen een mark op je." Fluistert hij in mijn oor. "Dat doen alleen weerwolven toch?" Grap ik. Hij drukt een kus op mijn mark. "Ik wil je iets geven." Hij leunt over mijn hoofd en pakt iets van de plank boven zijn bed. Ik kijk met grote bewondering naar zijn six-pack. "Bevalt het je?" Lacht hij. "Oh zeker." Ik druk een kus in zijn nek. Hij stopt gelijk met bewegen. "Wat is er?" Vraag ik lachend. "Je wilt niet weten wat je met me doet." Mompelt hij. "Misschien wel." Grijns ik. Hij trekt me overeind, zodat ik op zijn schoot zit. "Ik weet dat het nog vroeg is..." Begint hij. "Het is al middernacht." Lach ik. "Ik probeer je iets te geven." Gromt Blaise. "Ik hou mijn mond al." Zeg ik snel. Hij haalt een grote rechthoekige doosje tevoorschijn. "Ik ben niet goed in schattige, romantische woorden... dus..." Hij opent het doosje en haalt er een prachtige saffierblauwe ketting eruit. Ik kijk hem met grote ogen aan. "Wil je mijn vriendinnetje zijn?" Vraagt hij. Hij kijkt me afwachtend aan. Oh god, ik moet ook eens cadeautjes voor hem kopen! "H-het moest je een fortuin hebben gekocht." Zeg ik trillend. "Jij bent veel meer waard dan een fortuin." Grijnst Blaise. "Ik kan zoiets niet dragen... w-" Begin ik. Blaise stopt het ketting weg en gooit het doosje op zijn bed. "Ik snap het al! Je wilt me nog niet." Mompelt hij teleurgesteld. Ik kijk hem verward aan. Hij stapt uit zijn bed en loopt richting zijn badkamer. Ik was nog niet klaar met mijn zin! Mannen! Ik spring snel uit zijn bed en loop achter hem aan. "Wacht nou! Ik was nog niet klaar!" Roep ik. "Ja, je wou me nog meer afwijzen. Ik hoef het niet te horen!" Roept Blaise geërgerd. "Dat is helemaal niet waar! Ik wou alleen maar zeggen wat ik moest doen als ik het kwijt raakte! Ik bedoel: Het is echt dierbaar voor me. En als ik het kwijtraak-" Voordat ik mijn zin kan afmaken, draait Blaise zich naar me om en trekt me tegen zich aan. Hij drukt zijn lippen op de mijne. Ik kijk hem een paar seconde verbaasd aan, maar ga al snel mee met zijn kus. "Maak je maar niet druk over die ketting. Het is maar een beeld van dat je dierbaar voor me bent." Fluistert hij tegen mijn lippen. "Je bent zo ongelofelijk koppig." Zeg ik opgelucht. "Ongelofelijk knap bedoel je." Hij tilt me op en draagt me richting zijn bed. "Ik haat je." Lach ik. "Ik hou van je." Hij duwt me achterover op zijn bed. "Weet je dat je alleen mijn hemd en je slipje aan hebt? Ik kan je borsten héél goed zien." Zegt hij opeens. Ik voel mijn wangen knalrood worden.

_______________________________________________________

Ik had dus wel wifi op kamp, maar ik had het zó druk! Niet normaal! Ik heb een virtual wereld gemaakt 😊 Af en toe schreef ik een klein beetje en dan ging ik weer verder werken of slapen. Maar nu heb ik het eindelijk gepubliceerd! Hoop dat jullie dit... hoofdstuk leuk vonden! (Dit, deze... ben er echt niet goed in LOL) Oké, ik ga vandaag vroeg slapen in mijn eigen bedje 😁 Morgen weer een hoofdstuk!