Last Game

66. Be my slaves

"Seraphina!!!" Aviana en de anderen meisjes pakken me vast en trekken me van Blaise weg. "Ja?" Ik kijk hen onschuldig aan. "Hebben jullie 'het' al gedaan?!" Gilt Aviana. Ik leg snel mijn hand op haar mond. "De jongens zijn hier nog!" Fluister ik blozend. De jongens kijken ons lachend aan. Blaise staat er gewoon doodleuk bij. "We hebben 'het' niet gedaan en zal ook nooit gebeuren." Grijns ik duivels. Blaise's ogen vergroten zich. "We hadden bijna 'het' gedaan hoor! Maar ik wou het... In een speciale plek doen." Roept Blaise. De iedereen kijkt me nu ongelovig aan. "Oh god... Blaise, bekijk het maar." Mompel ik. Blaise trekt me in zijn armen en knuffel me bijna dood. "Niet zo verlegen." Lacht hij. "Hé, we kunnen later over 'het' spreken! Laten we nu eerst ontsnappen." Roept Ophelia. Ik maak me snel van Blaise los en loop achter Ophelia aan naar een deur. "Hé, Cassandra en Lucardo werken samen. Maar waar is dat kind?" Vraagt Aria opeens. We staan meteen stil. "Goeie vraag. Ik zag ik gisteren hier nog." Antwoordt Ethen verbaasd. "Dan moeten we snel ontsnappen!" Aviana trekt de deur open. Ik kijk met grote ogen naar buiten. "Holy shit..." Fluistert Aviana. Buiten de deur staat een enorme leger van bewakers. Cassandra en haar vader staan helemaal vooraan. "Eindelijk! Kom kom!" Roept Cassandra's vader lachend. Ik krijg de kriebels van zijn lach. We blijven allemaal stilstaan. Logisch. "Dan maar op een andere manier." Glimlacht Cassandra vals. Ze gooit een vreemde doosje naar ons toe. Het valt voor mijn voeten op de grond. "Volgende keer verder gooien." Grinnikt Jaydan. Het doosje springt open. Een paar hightech handboeien sluiten zich om mijn polsen. "Wa-" Ik word letterlijk over de grond gesleurd. "Seraphina!" Aviana pakt mijn enkel vast. Ze wordt met me meegetrokken. "Hoe kunnen die dingen zo sterk zijn." Sis ik van het pijn. Voor Cassandra's voeten blijf ik stil liggen. "Mijn buik." Kreunt Aviana. Cassandra zet haar rechtervoet op mijn vingers. In het begin voel ik er nog niks van, maar na een paar seconden begint het pijn te doen. "Laat hen gaan!" Roept Valentina. "Oh zeker niet. Ga met ons mee en er zal niks met hen gebeuren!" Zegt Cassandra's vader rustig. "Nee! Sluit die deur en zoek een andere uitgang!" Roep ik. "Kop dicht." Cassandra geeft me een trap in mijn maag. Ik klap dubbel en kokhals even. "Seraphina!" Aviana duwt Cassandra weg en wrijft over mijn rug. Cassandra zucht geïrriteerd en trekt Aviana overeind. Binnen een paar seconde ligt Cassandra op de grond. Aviana houdt haar tachi tegen haar nek. De bewakers richten hun wapens op Aviana. "Wapens weg!" Roept Cassandra's vader. De bewakers doen meteen wat hij zegt. "En die handboeien ook." Roept Aviana. Cassandra's vader knikt en maakt mijn handboeien meteen los. Ik wrijf even over mijn polsen. "Laat haar nu gaan." Zegt Cassandra's vader langzaam. "Ja, tuurlijk." Glimlach ik. Hij kijkt opgelucht en bukt zich om Cassandra omhoog te helpen. "Grapje." Ik pak het wapen van een bewaker af en leg de kolf tegen Cassandra's vader's hoofd. "Seraphina, mijn vader is niet zo dom." Grinnikt Cassandra. Ik kijk haar verward aan. "Achter je." Ze wijst met haar vinger naar een bewaker achter me. De bewaker trekt zijn gasmasker af. "Huh? Maar wie is dit dan?" Vraag ik verbaasd aan degene onder me. "Ik ben maar een bewaker, maar heb een gezichtsmasker opgedaan." Lacht de bewaker onder mij. "Je durft haar toch niet te vermoorden." Roept Cassandra's echte vader tegen Aviana. "Klopt, maar een klein schrammetje durf ik wel te maken." Grijnst Aviana. Cassandra's vader gooit twee doosjes naar ons toe. "Niet weer!" Roep ik geërgerd. De doosjes springen open. De handboeien sluiten zich om mijn polsen. Ik trap de bewaker onder me weg. Aviana knalt vol tegen me aan. "Ik word gewoon meegetrokken!" Roept ze paniekerig. "Hierheen komen of deze twee meiden gaan eraan!" Roept Cassandra's vader luid en duidelijk. De anderen lopen onze richting op. "Nee! Blijf daar!" Roep ik. Aviana geeft me een klap in mijn gezicht. "Auw?!" Ik kijk haar geschokt aan. Ze kijkt me net zo geschokt aan. "I-ik deed dat niet!" Roept ze. "Het is oké." Zeg ik geruststellend. De anderen worden omringd door bewakers. "Wat wilt u van ons?" Vraagt Blaise woedend. "Eigenlijk... niks. Maar ik heb geld nodig voor mijn uitvindingen, dus jullie gaan geld voor mij stelen." Antwoordt Cassandra's vader. Serieus? Daarvoor heb je mensen nodig? "Denk maar niet dat wij dat voor je gaan doen!" Roept Ophelia. "Oh alleen de jongens gaan het doen. En als ze mijn bevelen niet opvolgen, worden jullie mishandeld." Glimlacht hij. "Jij nutteloze idioot!" Roep ik kwaad. Aviana geeft me weer een klap in mijn gezicht. "Oh god, Seraphina! Sorry!" Gilt ze. Ik schud even mijn hoofd. "Je hebt een bloedneus..." Mompelt ze zachtjes. "Je kan behoorlijk hard slaan." Grinnik ik. Blaise rent gelijk naar me toe en veegt het bloed weg. "Gaat het?" Fluistert hij bezorgd. Ik knik. Zijn ogen kijken me onzeker aan. De bewakers trekken hem van me weg. "We doen het." Zegt Blaise zachtjes. "Mooi! Gooi de meiden in de vliegtuig!" Beveelt Cassandra's vader. Ik merk nu pas dat er een vliegtuig verderop staat. Jezus, ik ben echt blind. Zoiets merken de meeste mensen wel in een keer op! We lopen richting de vliegtuig. Cassandra pakt Blaise's hand vast. Ja, dat had ik wel verwacht. Hij kijkt me snel aan. Ik schud mijn hoofd en kijk weg. "Welkom aan boord." Glimlacht de piloot. Ik loop naar binnen. Er staan twee lange banken en een flatscreen tv in de kamer. Ik word op de grond geduwd, net als alle andere meiden. De jongens moeten op de bank zitten. "Eens kijken..." Cassandra's vader gaat op de bank tegenover de jongens zitten. "Blaise, wie is je vriendinnetje?" Vraagt hij. Ik kijk hem verward aan. "Seraphina." Antwoordt Blaise kil. Een man stapt de kamer in. Hij heeft enorme spieren en een eng gezicht. "Ga je gang, Barry." Glimlacht Cassandra's vader. Barry trekt me overeind en geeft me spontaan een trap in mijn maag. Ik klap dubbel en val op knieën. Van schrik kan ik even niks zeggen. De andere meiden zijn ondertussen opgestaan. "Wat doet u?!" Roept Blaise woedend. "Vanaf nu is Cassandra je vriendinnetje. Als je niet doet wat ik zeg, moet Seraphina ervoor boeten." Zegt Cassandra's vader nonchalant. Ik voel het pijn in mijn buik erger worden. "Seraphina?" Mireya bukt zich naast me en helpt me om overeind te zitten. Ik kan nog steeds niks zeggen. Wat gebeurd er met me? "Oh, je hebt een goeie plek geraakt. Ze is waarschijnlijk in shock-toestand verkeerd." Lacht Cassandra's vader. Ik begin zwarte vlekjes te zien.