Last Game

83. Library

"Blaise, je doet net alsof je haar kent." Roept Camilio verbaasd. Blaise kijkt me ook even verbaasd aan. Hij staat op en loopt weer terug naar de anderen. Camilio, ik vermoord je! Vanuit het niets springen er soldaten uit de bosjes. Een paar soldaten maken me los en tillen me op een paard. "Dat duurde lang!" Roept Ace geïrriteerd. "Sorry sir, de soldaten van Navea hielden ons tegen." Zegt een soldaat respectvol. "Navea?" Zeg ik verward. "Is ze echt de prinses van Navea?" Mompelt Jaydan. Oh shit. Ik ben dus de prinses van Navea. "Laten we gewoon gaan." Lacht Blaise. Hij klimt bij me achterop. En spoort zijn paard aan. We rijden het bos uit en rijden door een enorme grasveld, vol lichtgevende bloemen. Ik kijk naar boven. "Woah!" Ik heb nog nooit zo'n sterrenhemel gezien!

In de verte hoor ik iemand in een hoorn blazen. "Hé, hadden jullie hen niet uitgeschakeld?" Roept Ace. De soldaten geven geen antwoord en kijken net zo verbaasd naar de verte. Ik zie een paar soldaten te paard onze kant op rijden. Oh dat is de man in butler kostuum! "Prinses, alles in orde?!" Roept hij bezorgd. Ik wil net antwoord geven, maar Blaise legt een hand op mijn mond. "Niks zeggen, anders vermoord ik hen." Fluistert hij in mijn oor. "Hoe durft u de prinses van Navea zo te behandelen!" Roept de man. Ik noem hem vanaf nu wel butler... "Het kan nog erger hoor." Roept Blaise terug. "Die verrekte-" De butler stapt af en trekt zijn zwaard. "Kom vechten dan!" Roept hij uitdagend. "Uitslover." Mompelt Blaise. Hij stapt af en trekt een paar shurikens. Tot mijn verbazing gloeien zijn shurikens. Hmm?!

De butler kijkt hem verbaasd aan. "Hoe heb je zulke machtige wapens in handen gekregen?" Roept hij. Blaise haalt zijn schouders op. "Zulke dingen ga ik echt niet aan mijn vijand vertellen." Grijnst hij. De butler haalt naar hem uit. Blaise ontwijkt hem met gemak en draait rondjes om hem heen. Ze lijken net te dansen! Ik klim ondertussen van het paard af. De soldaten van Bai Lan State rennen snel op me af. "Oh nee!" Ik til mijn jurk een beetje op en begin zo snel als ik kan te rennen. "Prinses!" De soldaten van Navea trekken hun zwaard en gaan beschermend om me heen staan. "Hé Seraphina!" Roept Blaise. Ik kijk zijn kant op. Hij houdt zijn shurikens tegen de butler's nek. "Kom terug of je koopt je vrijheid met zijn leven!" Dreigt hij. De butler schudt wild zijn hoofd. "Nee! Laat hem gaan! Ik kom al!" Roep ik. Een soldaat naast me drukt snel iets in mijn handen. Een papiertje? "Ik denk dat u uw geheugen bent kwijtgeraakt door de val. Hier staat uitgelegd hoe je je wapens tevoorschijn kunt halen." Fluistert de soldaat. "Héél erg bedankt!" Fluister ik dankbaar. De soldaat knikt. Ik loop richting Blaise toe. Hij laat de butler los en duwt hem richting de soldaten van Navea. "Open de poort!" Beveelt hij. Wat? Ik zie nergens om me heen een poort. Blaise slaat een arm mijn middel. Een paar soldaten gaan in een kring staan en steken hun hand naar voren. Ze prevelen een paar onbekende woorden. Er ontstaat een poort, versierd met robijnen. "Adios, amigo!" Roept Blaise richting de butler. "Wacht maar! Je zult hier spijt van krijgen." Zegt de butler woedend. Blaise duwt me richting de poort. Een soldaat opent de deur voor ons. We lopen door de poort heen. "Blijf dicht bij me. Als je verdwaald ben je de pineut." Waarschuwt Blaise. "Oh nu niet dan?" Sis ik. Blaise kijkt me even aan. "Sir, de prinses van Bai Lan State wilt haar morgen zien. Tegen die tijd moet u haar goed in de gaten houden." Zegt een oude officier. Blaise kijkt snel van me weg en knikt naar de officier. Hij trekt me richting een enorme landhuis. "Hé waar gaan we heen?" Roep ik. "Naar die landhuis. We moeten daar blijven overnachten." Antwoordt Blaise nonchalant. We lopen de landhuis in. Het is helemaal verlaten! Buiten stonden ook alleen maar een paar huisjes en een paar soldaten! "Wacht... mag ik heel even naar... de toilet?" Vraag ik aarzelend. Blaise kijkt me twijfelend aan. "Ik geef je vijf minuten." Zegt hij streng. Ik knik snel. Hij wijst naar een deur. "Bedankt!" Ik ren snel de toilet in. Snel vouw ik het papiertje open. "..." WAT STAAT HIER?! Er staan vreemde tekens op het papiertje. Het is net Arabisch... "Ik heb een woordenboek nodig!" Denk ik hardop. Ik kijk om me heen. Alleen een toilet, kastje, handdoek en wc-papier. Snel spoel ik het toilet door en loop weer naar buiten. "Wat heb je daar in je hand?" Vraagt Blaise. Awh man. "Een papiertje." Antwoord ik. "Geef hier." Beveelt hij. Hij steekt zijn hand uit. "Nee." Zeg ik koppig. "Seraphina..." Zegt hij dreigend. "Hou gewoon je kop en laat me mijn slaapkamer zien! Je hoeft niet alles van me te weten! Wil je weten wat hier staat? Nou er staat dat ik over een paar dagen ongesteld word! Nou goed?" Roep ik boos. Komop ik kan echt goed acteren! "Sorry, volg mij maar." Zegt Blaise snel. Hij gelooft me?! Hij gebaart me voor te gaan. Ik haal opgelucht adem en loop langs hem heen richting de trap. "Grapje." Hij pakt mijn pols vast en trekt me tegen zich aan. Ik knal met mijn rug tegen zijn borstkas aan. "Hé!" Hij pakt het papiertje uit mijn handen en vouwt het open. "Wat staat hier?" Zegt hij verbaasd. Oh pfew. "Ik zei toch ik over een paar dagen ongesteld word! De dokter geeft me een paar dagen van tevoren een waarschuwen, zodat ik geen bloedbed maak." Antwoord ik grijnzend. Blaise rolt mijn ogen en geeft me het papiertje terug. "Is hier en bibliotheek?" Vraag ik. We lopen de trap op. "Ja, tegenover je slaapkamer." Antwoordt hij. "Ah... waar slaap jij?" Hij kijkt me grijnzend aan. "Wat? Wil je bij me slapen?" Knipoogt hij. "Jazeker! Wanneer je weer de Blaise bent die ik ken!" Zeg ik. Blaise zegt niks en loopt zwijgend verder. Hij staat voor een deur stil. "Hier is je slaapkamer." Zegt hij. "Dank je." Ik open de deur en loop naar binnen. Hij loopt achter me aan. "Wat?" Vraag ik. "Ik blijf hier wachten tot je in slaap bent gevallen." Antwoordt hij. "Dacht het niet!" Ik duw hem richting de deur. "Ik maakte maar een grapje!" Roept hij onschuldig. "Ja, heel grappig!" Ik sluit de deur achter hem. Mijn eerste avond zonder Blaise... Ik hoor hem weglopen. "Wacht!" Ik trek de deur open en ren naar Blaise toe. Hij draait zich verbaasd naar me om. Ik druk een kus op zijn wang. "Slaap lekker." Fluister ik. Ik draai me snel weer om en loop mijn slaapkamer in. Mijn hart bonkt als een razende tegen mijn borstkas. "Ik heb het echt gedaan." Gil ik zachtjes. Ik loop naar mijn bed en leg het papiertje op mijn nachtkastje. Snel kleed ik me uit en trek een rode nachtjapon aan.

"Waarom is hier geen zwarte kleding?!" Zucht ik. Ik trek de bijpassende rode sandalen met hakken aan.

Ik pak het papiertje op en open zo zachtjes mogelijk de deur. Langzaam steek ik mijn hoofd naar buiten en kijk de gang door. Niemand! Ik sluip zachtjes naar de deur tegenover me en open de deur. Vol verbazing kijk ik naar de bibliotheek. Er staan rijen van boekenkasten achter elkaar.

"Hoe moet ik ooit een woordenboek vinden?!" Roep ik gefrustreerd. Ik loop langs alle boekenkasten. Bai Lan State History... Navea Map... Navea History... Veel boeken over Navea zeg! Opeens zie ik het liggen. Navea Language Dictionary. Ik leg mijn hand op de woordenboek. Opeens legt iemand zijn hand op de mijne. "Betrapt." Mompelt hij. Ik voel zijn adem op mijn rechterschouder. Langzaam kijk ik achter me.