Last Game

68. Sick

Waarom zit er geen raam in de badkamer?! Ik kleed me uit en stap onder de douche. "Hoe werkt dit douche..." Mompel ik. Ik staar naar een paar knopjes op de muur. Ze hebben allemaal dezelfde kleur: Zwart. Ik druk op een willekeurige knopje. Er stroomt ijskoude water over me heen. Ik spring snel onder de douche vandaan en glij uit over het water. Een paar shampoo flessen vallen op mijn hoofd. "Seraphina? Gaat het?" Blaise stormt de badkamer binnen. Ik grijp snel een handdoek en bedek mijn lichaam. Té laat! Hij staart met grote ogen naar me. "Ik heb niet gezegd dat je binnen mocht komen!" Gil ik. "S-sorry!" Stottert Blaise. Hij steekt een hand naar me uit. "Ga weg! Ik heb niks aan!" Roep ik paniekerig. Blaise draait zich meteen om en loopt naar buiten. "Druk op het knopje helemaal links!" Roept hij voordat de deur dichtgaat. Ik gooi de handdoek van me af en kom overeind. Oké, hoe gênant kan je leven zijn?! Ik stap weer onder de douche en druk op het knopje helemaal links. Er stroomt lauw water over me heen. Hij heeft niks van mijn lichaam gezien... niks... niks... niks... Ik pak een willekeurige shampoo en was mezelf.

Na een kwartier druk ik weer op het knopje. Ik stap uit de douche en wikkel een handdoek om me heen. Wat moet ik nu aan? "Blaise? Kan je mijn... ondergoed uit mijn kamer pakken?" Roep ik. "Heb ik al voor je gehaald. Doe de deur even open." Lacht Blaise. Waarom lacht hij? Ik open de deur voorzichtig en kijk naar buiten. Blaise duwt de deur open en duwt iets in mijn handen. Ik kijk naar beneden. Er ligt een bh in mijn handen die bijna niks bedekt en een onderbroek die ook al bijna niks bedekt! "Wacht! Dit is niet van mij!" Roep ik. "Aviana en Aria wouden dat je dit aantrok." Blaise sluit de deur. Ik trek met tegenzin de bh en onderbroek aan. "No way dat ik met hem in één bed ga liggen." Mompel ik boos. Ik vouw mijn andere kleren op en leg het op een kastje. Daarna trek ik een satijnen badjas aan en loop naar buiten. Blaise ligt al op zijn bed en gebaart me naast hem te gaan liggen. "Sleutel." Beveel ik. "Waarom?" Vraagt hij verbaasd. "Omdat ik niet met jou in dezelfde bed ga liggen, terwijl ik dit aanheb." Mompel ik. "Maar je hebt vaker bij me in bed gelegen!" Protesteert hij. Ik rol met mijn ogen en pak een paar kussens. "Oké, waag het om me vanavond aan te raken." Waarschuw ik. Blaise kijkt me teleurgesteld aan. Ik bouw een muur van kussen op zijn bed. "Niet over de lijn gaan, anders ben ik weg." Glimlach ik. Blaise zucht geërgerd en gooit alle kussens weg. "Welke lijn?" Grijnst hij ondeugend. Ah, hij wilt dus spelen? Ik pak hem bij zijn kraag vast en trek hem naar me toe. "Ja, welke lijn? Wat heb je in je gedachten voor vanavond?" Fluister ik in zijn oor. "Iets bijzonders." Hij duwt me omlaag en trekt het ceintuur van mijn badjas open. Zijn ogen kijken me vol verlangen aan. Hij buigt zich over me heen. Net als zijn lippen de mijne raken, moet ik opeens nodig niezen. Ik duw hem van me af en kijk naar de lamp. "Sorry, ik moest even niezen." Lach ik. "Ik vraag me af het klinkt. Ik wed dat het schattig klinkt." Knipoogt hij. "Oh alles behalve schattig." Mompel ik. Opeens krijg ik het gevoel dat ik weer moet niezen. Ik draai me om en nies zo zachtjes als ik kan. "Gaat het? Je niest echt schattig." Blaise trekt me tegen zich aan. Ik knik. "Ik denk dat ik morgen ziek ben." Zeg ik zachtjes. Blaise drukt me snel omlaag en trekt de deken over ons heen. "Dan kan je beter eerder slapen." Hij trekt aan een touwtje boven de bed. Alle lichten gaan uit. Ik nestel me dicht tegen zijn lichaam aan en leg mijn gezicht in zijn nek. "Je ruikt echt naar mijn shampoo." Grinnikt Blaise. "Geen rare dingen doen." Waarschuw ik. "Natuurlijk niet, liefje." Hij drukt een kus op mijn voorhoofd. Ik sluit mijn ogen en val al snel in slaap.

~

Pov Blaise

Ik word wakker, omdat er iemand op me ligt. Snel open ik mijn ogen. Seraphina ligt op me, haar mond staat een klein beetje open. Zo schattig. Ik draai me om zodat ze onder me ligt. Haar ogen wijd open. "Mama?" Fluistert ze. Ik kijk haar verbaasd aan. "Seraphina? Ben je op je hoofd gevallen?" Lach ik. "Nee, mama." Grinnikt Seraphina. Ik druk een kus op haar lippen. "Wat wil je eten?" Vraag ik. "Pizza Hawaii, Lasagna, Pasta, Brownies..." Antwoordt ze grijnzend. "Broodjes dus." Ik klim uit bed en loop richting de deur. "Mama, niet weggaan." Fluistert Seraphina teleurgesteld. Ik draai me verbaasd naar haar om. "Ik kom straks terug." Zeg ik geruststellend. "Nee!" Seraphina klimt uit mijn bed en rent naar me toe. Mijn wangen worden warm. Waar is haar badjas gebleven?! Ze trekt me in haar armen. "Seraphina, terug in bed! Anders word je straks ziek!" Ik til haar op en draag haar naar mijn bed. "Nee! Nee! Mama, niet weggaan!" Roept ze. Ik laat haar op mijn bed vallen. Ze klemt zich weer aan me vast. "Seraphina." Ik kniel voor haar neer. "Ik ga even iets te eten maken. Ben in een paar minuten weer terug, oké?" Zeg ik langzaam. Seraphina kijkt me aan met haar prachtige saffierblauwe ogen. "Beloof het me." Fluistert ze. "Ik beloof het." Ik druk een kus op haar lippen. Ze sluit haar ogen. Is ze nou aan het slapen?! Verbaasd trek ik de deken over haar heen. Ik draai me om en loop richting de keuken, tegenover mijn slaapkamer. De andere meisjes en jongens lopen naar me toe. "Hey! Hoe was het?" Roept Aviana. "We hebben lekker geslapen." Glimlach ik. De meiden fluisteren iets in elkaars oor. "Passen jullie even op Seraphina? Ze denkt dat ik haar moeder ben." Lach ik. Iedereen kijkt me verbaasd aan en rent mijn kamer in. Ik loop naar de keuken en maak een paar broodjes klaar. Opeens hoor ik iemand gillen. Seraphina! Ik ren snel terug naar mijn slaapkamer. Seraphina botst tegen me aan. "Mama! Ze willen me ontvoeren!" Snikt Seraphina. "Blaise! Haar voorhoofd voel super warm aan!" Roept Mireya. "Ze is dus ziek?!" Ik kijk Seraphina bezorgd aan. De anderen knikken. "Ik heb nog nooit iemand gezien die zich zo raar gedraagt als hij of zij zich ziek is." Lacht Zaria. "Seraphina, dat zijn je... nichtjes en neefjes." Zeg ik geruststellend tegen Seraphina. Ze kijkt me verbaasd aan. "Oh! Sorry! Leuk kennis te maken!" Ze rent op Nixon af en geeft hem een stevige knuffel. Ik voel me meteen jaloers. "Seraphina, dat is genoeg. En trek eens iets anders aan." Aviana trekt haar van Nixon weg. "Oké! Mama!" Ze rent weer naar me toe. "Help me met omkleden!" Roept ze vrolijk. Mijn mond valt open. "Wij helpen je wel." Zegt Ophelia bezorgd. "Nee! Alleen mama!" Roept Seraphina boos. Iedereen kijkt me even aan. "Hier een badjas." Leona gooit een badjas naar me toe. Ik help Seraphina met het aantrekken van haar badjas. "Kom! Dan gaan we eten!" Roept ze. Ze rent de kamer uit. Ik ren snel achter haar aan. "Broodjes!" Seraphina pakt de bord met broodjes en gaat aan tafel zitten. Ik ga snel naar haar zitten. "Is het lekker?" Vraag ik. Ze knikt en begint te eten. De anderen komen ook binnen en gaan ook aan tafel zitten. Opeens valt haar hoofd op haar bord. Ik help haar snel overeind. "Gaat het?" Vraag ik bezorgd. Ze kijkt me even onzeker aan. Haar ogen gaan wijd open. "Liefje!" Ze gaat op mijn schoot zitten en kust me vol passie. Ik maak me even van haar los. "Woah! Zij is echt ziek!" Roept Jaydan. "Wil je me niet?" Vraagt Seraphina verdrietig. "Natuurlijk wel! Maar je bent nu ziek, dus je kunt beter gaan slapen." Antwoord ik bezorgd. "Nee, ik wil jou." Ze buigt zich over me heen. "Ik ben hier weg! Succes, Blaise!" Roept Aviana. Iedereen rent snel weg. "Seraphina, stop. Je moet rusten." Zeg ik snel. "Nee, ik voel me goed!" Protesteert ze. Ik spring overeind en til haar op. "Jij gaat slapen." Grom ik. "Met jou." Knipoogt Seraphina. Ik loop naar mijn kamer en gooi haar op mijn bed. Ze trekt me met zich mee. "Jezus, dit moet ik echt opnemen." Grijns ik. "Doe wat je wilt." Ze kust me diep en trekt mijn hemd over mijn hoofd. Ik pak mijn mobiel van mijn nachtkastje en open 'camera'. "Seraphina, als je dit ziet... Je bent momenteel ziek. Kijk eens wat er met je aan de hand is." Grijns ik. Ik richt de camera op Seraphina. "Blaise, neem me nou." Zegt Seraphina ongeduldig. "Seraphina, zeg eens iets tegen je toekomstige jij." Beveel ik. "Hoi! En nee, ik ben niet ziek! Kom nou, Blaise! Kus me!" Zeurt Seraphina. Opeens valt ze neer. "Oh, nu ga je weer veranderen." Mompel ik. Ik schud haar wakker. Ze maakt een schattig baby geluidje. "Oh nee! Serieus?! Ben je nu een baby?!" Roep ik verschrikt. Haar ogen gaan open. "Seraphina! Als ik je deze filmpje laat zien, ik ben dan waarschijnlijk allang dood!" Roep ik. Ik sluit mijn mobiel en gooi het op mijn bed. Seraphina rolt heen en weer. "Jaydan! Jongens!" Schreeuw ik. Binnen een paar seconden staat iedereen naast me. "Wat is er?!" Roept Nixon. "Seraphina gedraagt zich nu als een baby." Kreun ik. De jongens lachen me uit. "De meisjes hebben hier veel meer verstand van. Ik haal ze wel even." Roept Jaydan. Hij rent snel weg. Seraphina kruipt naar me toe en wrijft haar hoofd tegen mijn buik aan. Héél dicht bij mijn juweel... "Arme Seraphina." Lacht Xanro. Ik trek Seraphina overeind. De meiden stormen de kamer in. Seraphina maakt een schrikbeweging en verstopt haar gezicht in mijn nek. "Geef haar deze pil! Dan is ze binnen een paar uur beter!" Roept Ophelia. Ze geeft me een pil en een glas water. "Seraphina, mondje open." Beveel ik. Ze kijkt me even raar aan, maar doet gelijk wat ik zeg. Ze slikt de pil in. "Vergeet niet het water!" Ik hou snel het glas water tegen haar lippen. Ze neemt er een slokje van. "Oh ja, er zijn euh... een paar kleine bijwerkingen." Waarschuwt Mireya. Ik draai me geschokt naar haar om. "Ze gaat overgeven, ze krijgt buikpijn, ze krijgt het warm en ze wordt duizelig." Zegt ze aarzelend. "Juist... Veel plezier, Blaise! Met te veel mensen in een kamer, wordt ze duizelig!" Roept Ophelia. Ze duwt iedereen uit mijn kamer. Ik draai me weer om naar Seraphina. "Blaise?" Fluistert ze. "Ja, liefje?" Ik kijk haar bezorgd aan. Ze staat op en rent naar de badkamer. Ik hoor haar kokhalzen. Snel pak ik een elastiekje en ren achter haar aan. Ze staat voorover gebogen boven de toilet. Ik pak haar haar vast en maak een paardenstaartje. "Dank je." Zucht ze. "Heb je nog iets anders nodig?" Vraag ik. "Nee, maar ik heb het zo warm." Ze trekt de badjas uit. Ik pak een flesje water. "Hier drink." Ze pakt het flesje dankbaar aan. Ik spoel de wc door en help haar overeind. "Kan je me naar je bed brengen?" Vraagt ze. Ik til haar meteen op en draag haar naar mijn bed. "Mijn bh zit veel te strak." Ze maakt haar bh los. Ik kijk snel weg. "Sorry, ik kleed me helemaal uit en ga onder de dekens liggen." Mompelt ze. Ik steek mijn duim op. "Je kunt weer kijken." Zegt ze na een paar seconden. Ik kijk weer haar richting op. "Kom je naast me liggen?" Vraagt ze. "Euhm... Misschien is dat niet zo'n goed idee..." Begin ik. Ze kijkt me sip aan. Ik ga meteen naast haar liggen. Ze gaat tegen me aan liggen. Wat is dit voor een marteling?!

~

Pov Seraphina

Ik voel een hand op mijn borsten. Geschrokken open ik mijn ogen. Ik lig met mijn rug tegen Blaise aan. Zijn handen liggen op mijn borsten en ik heb niks aan! Oh hij heeft nog een boxershort aan. Zijn handen bewegen even. Ik draai mijn hoofd om. Precies op dat moment gaan zijn ogen open. We kijken elkaar een paar seconden aan. Binnen een paar seconden staat Blaise naast zijn bed. "Sorry! Je was ziek, dus ik moest je helpen. Je veranderde steeds van karakter en uiteindelijk gaf Ophelia je een pil en toen werd je beter, maar je kleedde je uit, omdat je het te warm had. Uiteindelijk vielen we zo in slaap." Ratelt hij. Ik kijk hem geschokt aan. "Jij... bent..." Begin ik. Blaise kijkt van me weg. "Sorry, het was echt niet mijn bedoeling geweest je borste-" "Geweldig." Ik trek hem naar me toe. Hij kijkt me verward aan. "Dank je dat je voor me hebt gezorgd! Mijn moeder was altijd geschokt, nadat ze me heeft verzorgd!" Roep ik blij. "Oh gelukkig." Zucht Blaise opgelucht. Ik pak zijn hemd van de grond en trek het snel aan. "Laten we iets gaan eten. Het is al 8 uur 's avonds." Stelt Blaise voor. "Ja, wacht even hoor." Ik trek snel mijn slipje aan en een badjas. "Vertel me straks alles." Grijns ik. "Maar al te graag! Ik wil je zelfs een filmpje laten zien!" Roept Blaise enthousiast. Ik kijk hem geschokt aan. "Ik wil het zien!" Roep ik. We lopen zijn kamer uit richting de eetzaal.