Οι άγγελοι υπάρχουν. Το έμαθα και εγώ μόνος μου όταν έφτασα στα πρόθυρα του θανάτου . Εγω , ένας άθρησκος στρατιώτης χαμένος από χέρι που πιστεύα πως θα με πάρει ή σφαίρα και θα με εξαφανίσει σαν τον άνεμο βρήκα τον θεό μου όταν μπροστά στα μάτια μου βρέθηκα να κάνω παζάρια με αγγέλους , παζάρια για την ψυχή μου. Ή μεγάλη ειρωνεία είναι πως δεν με πείρε ή σφαίρα του όπλου του εχθρου μου αλλά το πέπλο της αρρώστιας του καρκίνου.
Επέζησα από τα παιδία της μάχης για να με πάρει αυτός ο αργός θάνατος , για να μείνω καθηλωμένος σε ένα καροτσάκι καθώς ο χρόνος μου σαν κλεψύδρα λιγόστευε και λιγόστευε μπροστά στα μάτια μου. Ίσως ήταν το τίμημα που έπρεπε να πληρωσω για τις υπηρεσίες μου στον πόλεμο (ημουνα γιατρός του στρατοπέδου και ταυτόχρονα μαχητής) μα θεέ μου είχα μία οικογένεια να φροντίσω και πώς θα τους αφηνα? Με τι χρήματα, με τι ζωή θα τους αφηνα? Έτσι βρέθηκα να προσεύχομαι να εκλιπαρω κάποιον να με ακούσει και οι προσευχές μου απαντηθηκαν με έναν αναπάντεχο τρόπο. Μέσα από όνειρα άγγελοι μου έδιναν το χέρι τους και με παρακαλούσαν να αφησω τον πόνο μου και να τους πιάσω σφιχτά το χέρι. Μου έδωσαν υποσχέσεις πως ή οικογένεια μου θα είναι καλά και πώς όταν φτασω στον παράδεισο ο πόνος μου θα εξαλειφθεί. Ένας άγγελος όμως ήταν διαφορετικος από τους άλλους. Με κοιτούσε διαφορετικά και μου κίνησε το ενδιαφέρον. Την επόμενη μέρα προσευχήθηκα μονάχα σαυτον με οση δύναμη βαστούσε ή κουρασμένη μου ψυχή και ξαφνικά τον ενιωσα να ακουμπά το χέρι του στον όμο μου σαν να είμαι ένας παλιός φίλος ....και αυτό που έκανε για εμενα δεν θα το ξεχάσω ποτέ.
" Οι άλλοι δεν καταλαβαίνουν τον πόνο που νιώθεις αδερφέ μου . Οι άλλοι δεν νιώθουν . Κοιτάνε της εντολές του παραδείσου μονάχα ... Εγω όμως πάω αντίθετα τους και σου λέω ότι ή ώρα σου δεν ήρθε " με αυτά τα λόγια πέρασε το χέρι του μέσα από το στερνο μου αγγίζοντας με κάποιον τρόπο την ψυχή μου και ξαφνικά ενιωσα όλα μου τα σπασμένα κομμάτια να ενώνονται. "Ζησε Τζεραρντ" μου είπε, και εγώ ξυπνησα , δια μαγείας θεραπευμένος από τον καρκίνο...... Ή ιστορία αυτή όμως δεν έχει να κάνει με εμένα. Μα με αυτόν τον αλήτη άγγελο που το μόνο του αμάρτημα ήταν το πόσο αγάπησε την ανθρωπότητα.
.....λίγο καιρό αργότερα σε μία άλλη πόλη.
"Ασια Αγάπη μου τα μαζέψες όλα ? Ξεχασαμε καμία βαλίτσα?". " Πιστεύω τα πήραμε όλα τζειμς". Είπε ή γυναίκα μα καθώς πήγε να βγει από την πόρτα κοντοσταθηκε από έναν ξαφνικό πόνο και λυγησε τα γόνατά της , τα ισια μαύρα μαλλιά της έπεσαν απότομα μπροστά καλυβωντας την έκφραση του ξαφνικου πόνου "ΑΣΙΑ? ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ?" Την πλησίασε ο Τζειμς ανυσηχος πιάνοντας το χερι της σφιχτά και αγκαλιάζοντας την "Ναι αγάπη μου..απλά το μωρό κλωτσαει." Είπε με χαμόγελο. Σήκωσε πάλι το ανάστημα της και συνέχισε να περπατάει με χάρη . Είχε ένα μωρό στην κοιλιά της ένα κοριτσάκι που όπου νανε θα έρθει στην γη να φωτίσει τον κόσμο τους. Ή Ασια και ο Τζειμς θα μετακόμιζαν στην Ισπανία όπου εκεί θα άφηναν όλες τις πίκρες του παρελθόντος πίσω τους και θα ξεκινούσαν μία καινούργια ζωή .
Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.
..................................
Φτάνοντας επιτέλους στο αεροπλάνο πήρανε όλοι της θέσεις τους , όλοι κομψά ντυμένοι , προσεγμενοι και χαρούμενοι. Ένας όμως ξεχώριζε. Ένας ψηλός μελαχρινός άντρας με σκυθρωπη έκφραση , μαύρα γένια καλυβαν το πηγούνι του . Μία μαύρη κουκούλα καλυβε τα μάτια του. Ήταν ντυμένος απλοϊκά, σαν να μην ανήκε εκεί. Πήρε θέση πίσω από τον τζειμς και την ασια και εκεί εμεινε. Ήσυχος... αδιάφορος.
Ή πτήση πήγαινε ομαλά όσπου χτυπησε ο συναγερμός κινδύνου....
