Οι μηνες περασαν ωστε να διαμορφωθεί η κοιλίτσα της,ηταν τοσο ενθουσιασμενη και εκεινη αλλα και εκεινος εξίσου πολύ,καθε μερα περίμεναν δύο ζευγάρια ματια, να ανταμωσουν τον καρπο του έρωτα τους και να μεγαλώσει η οικογένεια τους παραπάνω και απο την αλλη πλευρά υπήρχε μονο σκοτάδι,μια μαυρη καρδια και σκοτάδι,το απόλυτο κενο ένας άνθρωπος που ήξερε πως να χτυπήσει την καταλληλη στιγμή και να εξαφάνισει οτι μαγεία υπήρχε μέσα στο παραμυθι...
Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.
Ενα απροσμενο πρωινο που ακόμα την ειχε στην αγκαλια του, μονο που αυτο το καιρό δε μπορουσαν να αγκαλιαστουν σφιχτα,ούτε εκεινος μπορούσε να την πλησιασει παραπάνω γιατί η μικρή όντως ήταν ατακτη....
"Καλημέρα μωρό μου " ειπε καθως της χαιδευε απαλα τα μαλλια της που ειχαν φτασει σχεδόν μέχρι την μεση της..
"Μανωλη ειδα ένα όνειρο,λες να πλησιάζει η στιγμη? Το νοιωθω"
"Μα έχουμε ακόμα καιρό "
Εκλεισε σφιχτα τα ματια της και κρατησε την ανασα της για λιγο καθώς χαμογελουσε..
"Κλοτσισε πάλι καθε φορα και πιο δυνατα μανωλη οπου να ναι έρχεται το παιδι μας "
Εριξε ξανα το κεφάλι του πισω και κοιταξε το ταβανι ενθουσιασμενος σαν να ηταν ο ιδιος ο ουρανος
"Τζειν μου? Τι ονειρο ειδες?"
"Ειδα οτι είμασταν σε ενα κύκλο και χωρευαμε ,η φωτια και η αγαπη ζεσταινε τη καρδια μας και μας συνοδευαν εξι ζευγαρια χερακια..."
"Μανα εξι νανοι?? Αυτό θα εχει πολύ πλάκα τζειν "
Τον χτυπησε απαλα στους ομους και σηκωθηκε επανω για να ετοιμάσει πρωινό
"Δε θέλω να κουραζεσαι τζειν θέλω μοναχα να ξαπλωσεις και να κλείσεις τα ματια σου και θα γυρισω γρήγορα "
Η ασια ηταν μαζι της και της κρατούσε συντροφια,ηταν σαν φιλες παρα σαν μανα με κορη οι δυο τους εβρισκαν παντα ενα θεμα να συζητήσουν, ολα αυτα διεκοψαν τη σκεψη της ασιας καθώς ακουσε την φωνη της τζειν να λεει κάτι,περισσότερο να ικετευει για βοήθεια
"Νομίζω μαμα γενναω νομίζω εσπασαν τα νερά " ειπε ανησυχη
"Να παμε στο νοσοκομείο τζειν "
Η Τζειν εσπασε μεσα της και επεσε στο κρεβατι με κλαμματα βαζωντας μια δυνατή φωνη και προσπαθώντας να παρει ανάσες αλλα ο πονος την εβγαλε εκτός εαυτου χανοντας τον έλεγχο βάζοντας τα κλαμματα
"Τζειν παρε βαθιες ανάσες ειμαι εδω μαζι σου"
Της κρατησε σφιχτα το παγωμένο της χερι εσταζε ολόκληρη ιδρώτα ενω ο πονος την εκανε να κλεισει σφιχτα τα ματια της
"Που ειναι ο μανωλης??? Που???" Ειπε βαζωντας μια δυνατή φωνη για αλλη μια φορα
Σηκωθηκε εντρομος πάνω καθως νομιζε πως ακουσε την φωνη της και ηταν έτοιμος να την βρει όταν κάποιος του εβαλε τρικλοποδια κανοντας τον να πέσει με δύναμη κατω,μια δυνατή βρισια ξεφυγε αγανακτησμενα απο τα χειλη του καθώς κανενας δεν τον αφηνε να κανει αυτο που ηθελε,ενοιωθε οτι εχανε χρονο και ηθελε να τρέξει να την βρει αλλα αυτος ο τυπος με την κουκουλα του εκοβε την ανασα καθως τον κρατούσε απο τον λαιμο
"Με λαθος άνθρωπο τα έβαλες...φιλαράκο" ειπε καθως του τραβηξε μια κουτουλια στο κεφαλι ελευθερονωντας τον εαυτό του απο τα χερια του τυπου εκεινου
Εσπρωξε για ακομα μια φορα κουρασμένη και μουδιασμενη απο τον πονο ,τα μαγουλακια της ειχαν γινει ροδοκοκκινα
"Ασια θα την βγάλω ασια " Τα μάτια της ασιας άνοιξαν διαπλατα και ενα δακρυ κυλισε απο την ακρη των ματιών της
Ο ιμανουελ έτρεξε με φορα και της κρατησε το χερι
"Το ήξερα τζειν πως με χρειαζοσουν επρεπε να μη φυγω σήμερα συγγνώμη"
Εκεινη Εσπρωξε μια τελευταία φορα καθώς το αγγελικο κλαμμα του μωρού μαλακωσε τις καρδιες τους και ζωντανεψε ο ερωτας τους ξανα.
Ο μανωλης κρατησε στην αγκαλια του την κορούλα του και την έδωσε στη τζειν καθώς εκεινη της εδινε στοργικα το γάλα της και κρατούσε την κορη της τρυφερα φιλωντας το μικρο κεφαλακι της ο μανωλης ειχε την Τζειν στην αγκαλια του ,ευθεις τα ματια του βουρκωσαν βλέποντας την εικόνα που πάντα ηθελε καιρό τώρα
"Τζειν σου μοιαζει η μικρή πολυ"
"Εγω παλι νομίζω ότι μοιάζει σε σένα μανωλη έχει την μύτη σου"
"Εεε σε μενα μοιάζει πειρε το όνομα και την χάρη από την γιαγιά της "ειπε η ασια πειραζοντας τους
Η τζειν εκλεισε τα ματια της και κοιμηθηκε στον ώμο του καθώς ενοιωθε τοσο αδυναμη ήθελε μοναχα να ειναι στην αγκαλια του και να αφήσει το χρονο να πάρει τον πονο μακρια τους...
Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.
