Το απαλο της χερι άγγιξε το υγρό μάγουλο της και εκει εμεινε,σκουπισε τα δακρυα της και η τζειν σηκωσε το βλεμμα της κοιταζωντας τα μελαχρινα της ματια να την κοιτάνε με στοργη ,ο τζειμς εσκυψε και εκεινος προς το μερος της αγγιζωντας το χερι της
"Πως? Πως γυρισατε πισω?" Ειπε μεσα στους λιγμους της
"Δεν μπορουσαμε μακρια σου" της ειπε η ασια καθως χαιδευε απαλα το κεφαλακι της..
Ο μανωλης εβηξε δυνατά θελωντας να τραβήξει τη προσοχή την προσοχη,η ασια και ο τζειμς γυρισαν το βλεμμα τους προς εκεινον
"Ιμανουελ??" Ειπε η ασια με ενα απαλο χαμόγελο,ο μανωλης φανερα εκνευρισμενος κοιταξε την Τζειν εντονα στα ματια,εκεινη κοιταξε τους γονεις της για λιγο και ετρεξε προς το μερος του και τον τραβηξε μεσα στο δωμάτιο
"Μανωλη ποιο ειναι το πρόβλημα σου? Κοιτα,ήρθαν οι γονεις μου επεστρεψαν πισω" εκεινος εκλεισε τα ματια του αγανακτισμενος και ψιθύρισε
"Φτάνουν,σε λιγο φτάνουν "
"Τι έγινε μανωλη τι ψιθυριζεις?"
"Διωξε τους τωρα "
Εκεινη του αφησε τα χερια με φορα και έκανε ενα βημα πισω
"Εγω διαλεξα τους γονεις μου μανωλη εκεινοι με αγαπησαν αληθινα "
"ΔΙΩΞΕ ΤΟΥΣ ΤΏΡΑ ΕΙΠΑ,ΠΕΣΤΟΥΣ ΝΑ ΦΎΓΟΥΝ " τόνισε
"Οχι μανωλη δε πρόκειται μη μου το ζητας αυτο"
Θυμωμενος κατευθυνθηκε προς τη πορτα πιάνοντας το πομολο
"Ωραια θα το κανω εγω" η τζειν μπηκε στη μεση αναπνεοντας βαρια ,η υπομονή της τελείωνε
"Αν το κανεις αυτο ξεχασε με ακους?"
"Τους εστειλαν εδω επιτηδες θα έρθουν να με σκοτωσουν ,ο κλαους έκανε κάποιον άγγελο ο οποίος ζήτησε να γυρίσουν οι γονεις σου άρα σε ξέρει καλα,ποιος μπορει να ειναι??"
Τα μάτια της άνοιξαν διαπλατα
"Ο συν? Οχι δεν μπορεί "
"Ακριβως γι αυτο εστειλε εδω τους γονεις σου τώρα πεστους να φυγουν δε θα μας βγει σε καλο"
Βγηκε εξω απο το δωματιο και πλησιασε τους γονεις της καθως τους ειδε να σηκωνονται για να φυγουν
"Τζειν,εγω και η μαμα σου θα φύγουμε τώρα,ξέρεις που θα μας βρεις" ειπε καθως εριξε ενα σκοτεινό βλεμμα στον μανωλη,πλησιασε το αυτι της και ψυθιρισε
