Την οδήγησε στο σπίτι του με τα κλειστά παράθυρα , της άνοιξε την πόρτα αφήνοντας την να περάσει μεσα πρώτη
" Βολεψου , πάω να σου φέρω κάτι να φας "
Έκλεισε την πόρτα πίσω του αφήνοντας την μόνη στο μεγάλο σπίτι , είχε έναν αρχοντικό αέρα , το παλιό ξύλο στα πατώματα θυμιζε κάστρο παλιάς εποχής , σαν αυτό στους πολέμους , ήταν όμορφο με τον δικό του μοναδικό περίεργο τρόπο μα κάτι ελυπε , ελυπε ένα γυναικείο άγγιγμα μία γυναικια φροντίδα , αυτό το σπίτι όντως έμοιαζε στον μανωλη , όμορφο μα απρόσιτο αλλά ζητούσε την αγάπη .
Άνοιξε της κουρτίνες και τα παράθυρα αφήνοντας το φως να λουσει το δωμάτιο , ήταν καθαρό μα κάπως παραμελημένο , αποφασισε να του δώσει ζωή σκουπίζοντας τα πατώματα και σκορπώντας χαρούμενα λουλούδια σε διάφορα σημεία του σπιτιού , οι βαριές κουρτίνες στο σαλόνι την κουραζαν έτσι έπιασε μια καρέκλα και ανέβηκε στο ύψος της κουρτίνας , με τα χέρια της άρχισε να τραβάει δυνατά την κουρτίνα κάτω μα ή πεισματαρα κουρτίνα είχε μαγκωθει για τα καλά στο σίδερο του παραθύρου , ή πόρτα του σπιτιού άνοιξε και μέσα μπήκε ο μανωλης κρατώντας τσαντες ζεστό φαι στα χέρια του , έκπληκτος κοίταξε τον χώρο γύρω του και τέλος έστρεψε τα μάτια του κοιτώντας την στο παράθυρο , άφησε της τσάντες στο τραπέζι και πλησίασε , στάθηκε πίσω της ενώ εκείνη ακόμα πάλευε να τραβήξει κάτω την κουρτίνα ,
Τα κατάφερε μα ή βαρια κουρτίνα τράβηξε και εκείνην μαζί , τα αντανακλαστικά του μανωλη ήταν γρήγορα και την έπιασε στα χέρια του πριν πέσει κάτω το φως απ το παράθυρο έπεσε όλο πάνω του φέρνοντας τα όμορφα χαρακτηριστικά του στο φως .
" Επίτηδες επεσες παραδεξου το "
" Ναι δεν είχα άλλη δουλειά αυτό θα κάνω τώρα !"
Την άφησε κάτω απαλά και πιάνοντας το χερι της την οδήγησε στην τραπεζαρία όπου τους περίμενε το ζεστό φαί
" Μμμ"
" Τι μμμ τζέιν ? Δεν σαρεσει το κινέζικο ? "
" Είναι το αγαπημένο μου μαααα"
" Μαα... Ότι θέλει ή βασίλισσα μου , πέστο"
" Μαααα θέλω να φάμε στο σαλόνι βλέποντας εργο !"
" ... Τι έργο ???"
" Κοίτα να δεις . Με εφερες που με εφερες εδώ πέρα , πυροβολησες τον φίλο μου απείλησες και μένα καταραμενε θα κάτσεις με υπομονή ένα δυωρο και θα δεις μαζί μου ινδικό . ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΜΑΝΩΛΗ "
Ο μανωλης σήκωσε τα χέρια ψηλά , θα της έκανε την χάρη , ήταν το λιγότερο που μπορούσε να κάνει , εκείνη πέρασε ξιστά από μπροστά του χαμογελαστή , της ανταποδωσε το χαμόγελο περνώντας μία τζουρα από το άρωμα της καθώς πέρνουσε επειτα, σήκωσε της τσάντες με το φαγητό και μεταφέρθηκε στο σαλόνι αναστεναζοντας ελαφρια
