Λίγοι μήνες πέρασαν και ή Τζέιν είχε γυρίσει πίσω στην καθημερινή της ζωή , έτσι προσπαθούσε τουλάχιστον. Αυτός ο άντρας της φάνηκε τόσο γνώριμος μα δεν ξέρει γιατί και από που τον θυμάται τόσο έντονα .
Από μία συγκεκριμένη ηλικία ενιωθε ένα κενό μέσα της να βραζει , σαν κάτι να λυπει , τα είχε όλα μα το συναίσθημα του κενού μεγάλωνε κάθε μέρα ...όσπου είδε την φιγούρα αυτού του άντρα , το κενό μέσα της εξαφανίστηκε όσο ήτανε δίπλα του όσο μύριζε το άρωμα του , αυτό το περιέργως γνωστό άρωμα . Και τώρα εξαφανίστηκε. Γλυστρισε από τα δάχτυλα της σαν νερο
Ή τζέιν εδειωξε ξαφνικά όλες της σκέψης της και έβαλε ένα χαμόγελο στο πρόσωπό της , ήταν τα γενέθλια της καλής της φιλης και έπρεπε να είναι χάρουμενη για μία τέτοια μέρα . Θα βγαινανε μαζί έξω το βράδυ για να γιορτασουνε . Ή τζέιν ετοίμασε τα ρούχα της ισιωσε τα μαλλια της με την βοήθεια της γειτονησας της και βάφτηκε ελαφρα . Φόρεσε ένα μαυρο φόρεμα που της έφτανε λίγο πιο πάνω απο το γονατο και σανδάλια με όμορφες πέτρες . Έβαλε μουσική και χόρευε όσο περίμενε την φίλη της , έκανε σβούρες και γελούσε μόνη της , ξαφνικά ανατριαχισε ολόκληρη και έμεινε ακίνητη όταν ένιωσε ένα χέρι στο δικό της και ένα βλέμμα καρφωμένο πάνω της , γυρησε σε όλο το δωμάτιο μα δεν ήταν κανένας εκεί. Ήταν έτοιμη να πάθει κρίση αλλά χτυπησε το κουδούνι του σπιτιού της και καθώς σκέφτηκε πως είναι τα γενέθλια της κολλητης της , δεν ήθελε να κάνει κάτι για την στεναχωρισει, οπότε ηρέμησε τον εαυτό της πήρε μία βαθιά ανάσα κοίταξε μία τελευταία φορά τον εαυτό της στον καθρέφτη και βγήκε έξω χαμογελώντας.Ή νύχτα παιρνουσε όμορφα όσπου η φίλη της αποφάσισε να πάνε σε ένα κλαμπ για να πιουνε κάτι. Ή τζέιν δεν ένιωθε ποτε της άνετα σε τέτοιους χώρους ούτε της άρεσε να πίνει αλλά για να μην χαλάσει χατήρι είπε ναι. Που ξέρεις , σκέφτηκε, ίσως θα είναι ωραία .
Όπως είχε φανταστεί ή τζέιν , ή πολυκοσμία ήταν απαραδεκτη και ή ατμόσφαιρα αποπνικτική μα πήρε το ποτό της ( ένα ελαφρύ κοκτέιλ) κάθισε σε μία γωνια του μπαρ και άκουγε την μουσική καμαρωνοντας την φίλη της που χόρευε χάρουμενη στην πίστα του κλαμπ .
Την προσοχή της απεσπασαν καμπωσες αντρικες φωνές που ερχόντουσαν από την άλλη άκρη του μπαρ ... Δεν μπορούσε να ακούσει καθαρά τι έλεγαν πάντως από το τρόπο που μιλούσαν φάνηκε να τσακώνονται . Εστειασε την προσοχή της σαυτους όσπου είδε καθαρά το πρόσωπο αυτουνου που φώναζε περισσότερο .
Ήταν ο Ιμανουελ , εκείνη βέβαια δεν το ήξερε , αλλά άθελά της κάρφωσε το βλέμμα του σαυτον .
Ο Ιμανουελ πιάστηκε στα χέρια με έναν από το μπαρ ..κρατούσε ένα μεγάλο μπουκάλι αλκοόλ στα χέρια του μα φανταζε σχεδον άδειο , ήταν μεθυσμένος. Τους Έσπρωχνε όλους πίσω βγάζοντας οργή δαίμονα και πίνοντας ταυτόχρονα , σήκωσε λίγο το κεφάλι του ασυναίσθητα κοίταξε στο μέρος της το βλέμμα του τον πρόδωσε δεν περίμενε να την δει εκεί και για λίγο κοιταχτηκανε σαν να ξέρουν ο ένας τον άλλον αιώνες.... , ο κόσμος που ενωχληθηκε από την φασαρία έκαναν παράπονα στον μάνατζερ με αποτέλεσμα τεσσερις σεκιουριταδες εμφανίστηκαν και πήραν τον Ιμανουελ σηκωτο έξω .
Τον πετάξανε έξω από την είσοδο του μπαρ , ο Ιμανουελ σηκώθηκε μισομεθυσμενα και έφτιαξε την μπλούζα του φωνάζοντας" ΕΙ ΜΠΑΤΣΟΙ. ΤΟ ΠΟΤΟ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ? !!?ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΑ ΡΕΕΕ"
Ξαφνικά το μισοτελειωμένο μπουκάλι βρέθηκε να πετάει εξω από την πόρτα και προσγειώθηκε στα πόδια του σπάζοντας σε δεκάδες μικρά κομματάκια. " Με υποχρεωσατε !" Κλώτσησε θυμωμενα την πόρτα πήρε μία βαθιά ανάσα και κάθισε σε ένα παγκάκι ακριβώς απέναντι Θαβωντας το κεφάλι του ανάμεσα στα χέρια του . Ή Τζέιν τα είδε όλα , τον κοιτουσε εδώ και ώρα , ανυσιχησε γιαυτον και ντροπαλά βγήκε από το μπαρ για να τον πλησιάσει , να δει αν είναι καλά .... Στάθηκε αρκετά μακριά του
" Κύριε ??? Είσαι καλά? Σε χτύπησαν πολύ?"
Σήκωσε ελαφρά το κεφάλι του και την κοίταξε
" Κύριος? Ξέρεις , δεν είμαι και τόσο μεγαλος , θα μπορούσα να είμαι αγόρι σου " είπε καθώς άναψε ένα τσιγάροΠροσπέρασε την τελευταία του πρόταση ...
" Πως θες να σε πω , γεια σου συντεκνε ???"
" Τι λες για το ' γεια σου ομορφε ?' " της έδωσε ένα στραβό χαμόγελο δείχνοντας τα άσπρα δόντια του .
Ή τζέιν κοίταξε αλλού αγανακτισμένη " Ξες κάτι , μάλλον δεν χρειαζεσαι την βοήθεια μου καλύτερα να πάω μέσα "
Πήγε να γυρησει την πλάτη της σαυτον και να παει μέσα μα με το πρώτο βήμα ένιωσε έναν τρομερό πόνο στο πόδι της , δεν είχε δει τα γυαλία από το μπουκάλι και μερικά κομμάτια γλυστρησαν κάτω από το παπούτσι της πληγωνοντας το πόδι της .
"ΑΑΑΑΑΑΑ"
"ΤΖΕΙΝ" Ο Ιμανουελ έτρεξε πάνω της και την σήκωσε στα χέρια του εκείνη αυθόρμητα πέρασε τα χέρια της γύρω από τον λαιμό του για να μην πέσει .
"Πως..πως ξέρεις το όνομα μου?"
" Σου είπα να προσέχεις αναθεμα σε τι θα κάνω με σένα "
Τα μάτια της άνοιξαν ορθανοιχτα και κοίταξαν τα δικά του
" ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ?, ΕΣΥ ΠΟΥ ΜΕ ΕΣΩΣΕΣ ΣΤΟ ΣΟΚΑΚΙ ? "
Δεν της απάντησε , μονάχα προσπάθησε να την πάρει μέσα μα εκείνη τον σταμάτησε "ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΠΕΡΊΜΕΝΕ , σε ξαναρωταω , πως ξέρεις το όνομα μου??? "
Έπρεπε να Σκαρφιστει ένα ψέμα γρήγορα
" Σε έχω δει στην γειτονιά , έτυχε να ακούσω το όνομα σου , απλά σε θυμηθηκα εντάξει? Τώρα άσε με να σε πάρω μέσα "
Οι πληγες της πονουσαν και εκείνη από αντίδραση εσφιξε περισσότερο τα χέρια της γύρω του . Εκείνος ξαφνιασμένος έκανε το ίδιο . Την εσφυγγε όσπου την άφησε κάτω σε μία καρέκλα για να περιμένει τον γιατρό , δίχως να της πει αντίο γυρησε να φύγει μα πρόλαβε και του έπιασε το χέρι . Γυρησε και την κοιταξε .." Μην φύγεις πάλι , μείνε λίγο"
Κάθισε δίπλα της και εκείνη πρόσεξε πως το μάτι του ηταν μελανιασμενο από τον τσακωμόΕκείνος γέλασε χαμηλόφωνα και ή φωνη του την έκανε να ανατριαχισει
" Δεν μου λες μικρή,. Είναι γραφτό μας οπότε συναντιωμαστε να τρώω ξύλο ? "
Εκείνη ντροπαλά κοίταξε κάτω "συγνώμη "
Με το χέρι του της σήκωσε το πηγούνι ώστε να τον ξανακοιταξει " Τι λες ?? Αν είναι αυτό το τίμημα που θα πληρώνω για να σου μιλάω αξίζει το κάθε χτύπημα .....
Ώρα να φύγω τζέιν. Θα τα ξαναπουμε μικρη"