- έλα τζέιν τι θα κάνεις ?
Ή ζεστασιά του την είχε εγκλωβίσει , Η τζέιν τότε πέρασε τα παγωμένα χέρια της στο πρόσωπο του , έπειτα στον γιακά του καθώς τον τράβηξε αργα κοντά της , καθώς τα χείλη του πλησίαζαν τα δικά της ο μανωλης έκλεινε απαλά τα μάτια του μέχρι που τα στόματα τους ενώθηκαν σε μία έκρηξη συναισθημάτων, εκείνος στάθηκε ακίνητος αφήνοντας την τζέιν να κάνει την κίνηση της , του φιλούσε απαλά τα χείλη επεζε γλυκά μαζί τους με άγγιγματα γεμάτα αγάπη , χωρίς να τραβηχτεί μακριά , εσειρε τα χείλη της στο μάγουλο του και του άφησε και εκεί ένα γλυκό φιλί , ή Τζέιν ήξερε ένα πράγμα...λάτρευε να φιλάει το αξυριστο πρόσωπο του όσο τίποτε άλλο. Έπειτα βρεθηκανε να κοιτάζονται πάλι στα μάτια , τα μελαγχολικά μεγάλα του μάτια κοίταζαν ως το βάθος της ψυχής της κάνοντας το σώμα της να νιώσει ηλεκρισμο.
" Μμμ τζέιν , ωραία κινηση μωρό μου ... Ξέρεις τι σημαίνει αυτό ?"" Ότι γλίτωσα???"
Με το χερι του πέρασε τα μαλλιά της πίσω από το αυτί της , αφήνοντας το χέρι του εκεί να κρατάει γλυκά τον αυχενα της. Έσκυψε και κολησε τα χείλη του στο αυτί της όπου της ψιθιρισε
" Το αντίθετο..."
Απότομα σηκώθηκε από πάνω της έχοντας ένα σοβαρο βλέμμα, ή Τζέιν ακόμα ξαπλωμένη δεν ήξερε τι να περιμένει , δεν μπορούσε να καταλάβει τι σκεφτόταν ο Μανωλης ...
Τον κοιτούσε παραξενεμενα καθώς εκείνος ξαναξαπλωσε στο κρεβάτι λίγο πιο μακριά της δίχως να της Δίνει σημασία...
" Τζέιν , μωρό μου ? "
" Ναι?"
" Είμαι πολύ κουρασμένος χρειάζομαι την βοήθεια σου "
" Τι χρειάζεσαι να κάνω μανωλη μου?"
"Γδυσε με."
Τα μάτια της άνοιξαν ορθανοιχτα καθώς τα δικά του την κοιτούσαν παιχνιδιάρικα με ένα εξισου παιχνιδιάρικο χαμόγελο ...
Την κοίταξε με έναν τρόπο σαν να της γνέφει να έρθει πιο κοντά ...έτσι και έγινε , ή Τζέιν τον πλησίασε προσπαθώντας να του ανοίξει ένα κουμπί απο το πουκάμισο.
" Ελα τζέιν κάνε σωστές δουλειες , κατσε πάνω μου "
Δεν μπορούσε να του απαντήσει , είχε κομπλαρει .
Πέρασε το ένα πόδι της από την μία μεριά του σώματος του ενώ το άλλο έμεινε στην άλλη , ευθείς εκείνος ακούμπησε τα χέρια του στα γόνατα της .
Τα χέρια της πέρασαν στο κολάρο του πουκαμίσου του και κατεβαιναν καθώς του ξεκουμπωνε τα κουμπια
" Πιο αργά ."
Της είπε , και εκείνη υπάκουσε. Τα δάχτυλα της ξεκουμπωναν το πουκάμισο πιο αργά καθώς με κάθε κουμπί αγκιζε το δέρμα του πιο πολύ ...
" Ωραία ,,, τώρα βγάλτο μου."
Προσπαθούσε να του το βγάλει μα αυτός δεν την βοηθούσε επίτηδες αναγκάζοντας την να σκύψει μπροστά και να κολλήσει πάνω του προσπαθώντας να το κατεβάσει , με την μύτη του ζωγράφισε το περιγράμμα του λαιμού της και σταμάτησε αφήνοντας τα ανοιχτά του χείλη ακουμπησμενα στο σαγόνι της . Την βοήθησε επιτέλους σηκώνοντας ελαφριά την πλάτη του από το κρεβάτι και βγάζοντας γρήγορα τα μανίκια, ακούμπησε ξανά το σώμα του πίσω ... το πουκάμισο έμεινε στα χέρια της τζέιν ή οποία αντίς να το πετάξει στην άκρη άρχισε να το διπλωνει ομορφα
" Τι κάνεις ???"
" Η φωνή του ψυχαναγκασμου μέσα μου λέει να το διπλωσω γιατί θα ζαρωσει"
Της έριξε ένα βλέμμα αγανάκτησης καθώς άρπαξε το πουκάμισο και το έριξε κάτω έπειτα πέρασε το χέρι του στο μάγουλο της και την έκανε να τον κοιτάξει
" Εμένα θα κοιτάς...τώρα συνέχισε "
" Τι να συνεχίσω ?"
"Την ζώνη " είπε καθώς κοίταξε στιγμιαία το παντελόνι του και ξανά τα μάτια της .
Τα χέρια της γλιστρησαν στην ζώνη του όπου την ξεκουμπωσε με ευκολία
Ο μανωλης κλείνοντας τα μάτια εγυρε το κεφάλι του πίσω απολαμβάνοντας την ένταση στο δωμάτιο
Τα δάχτυλα της ξεκουμπωσαν το κουμπί του τζιν παντελονιού του μα το φερμουάρ φάνηκε να μην θέλει να κατέβει ...
" Το φερμουάρ κολλησε μανωλακι μου τι κρίμα θα μείνεις με το παντελόνι για πάντα "
" Μη χαιρεσε μωρό μου προσπαθησε λίγο ακόμα ..."
Το χέρι της τριβωταν αναγκαστικά στην περιοχή του φερμουάρ καθώς το φερμουάρ είχε πεισμωσει για τα καλά , κοίταξε το πρόσωπο του και ένα τεράστιο χαμόγελο είχε σχηματιστει στα χείλη του καθώς προσπαθούσε με όση δύναμη ειχε να μην γελασει , Του έριξε ένα ενοχλημένο ύφος " ΣΚΑΣΕ ΜΑΝΩΛΗ" , χαμογελώντας γλυκά , σήκωσε το σώμα του , το έφερε κοντά της και με μία κίνηση την τουμπαρε , βρέθηκε από πάνω της στην θέση που ήταν εκείνη πριν και με μία εύκολη κίνηση κατέβασε το φερμουάρ
" Είδες? Δεν ήταν δύσκολο "
Την σήκωσε πάνω του μακριά απ το κρεβάτι και την έβαλε να σταθεί ίσα του , έβγαλε το παντελόνι του και με μία μανία πέρασε τα χερια του κατω από την μπλουζα της , καθώς ανέβαιναν τα χέρια του στο σώμα της ανέβαινε και ή μπλούζα . Αφού της έβγαλε και την μπλουζα την ξανασηκωσε πάνω του κολλώντας την στον τοίχο , φιλούσε τα χείλη της παθιασμένα σαν να είχε να την φιλήσει χρόνια , τα μάτια του κλειστά πιεσμενα από το πάθος , το στήθος του ανεβοκατεβαίνε καθώς τα φιλιά γινόντουσαν μεγαλύτερα , δυνατότερα....οι ανάσες πιο δυνατές , τα σώματα πιο κολλητά . Τα χέρια του πέρασαν στο κολλητό της παντελόνι , τραβώντας το από πάνω της . Τα χέρια του γατζωθηκαν στα μπουτια της και τα χέρια της γύρω από τον αυχένα του , έχοντας την πάνω του την ξαναξαπλωσε στο κρεβάτι βουτώντας το σώμα του στο δικό της , με τα δόντια του άρχισε να πειράζει την τιραντα του σουτιεν της τραβώντας την κάτω αφήνοντας τον όμο της εκτεθειμένο. Άρχισε να σπέρνει αχόρταγα φιλιά στο στερνο , στους ομους και στον λαιμό της , την ήθελε τόσο και φαίνονταν στον ολοκληρωτικό τρόπο που την φιλούσε . Το χέρι του πέρασε από τον γοφό της ταξίδεψε στα πλευρά της και έφτασε πίσω στην πλάτη της όπου της ξεκουμπωσε το σουτιεν....
Άσπρα σεντόνια τους καλληψαν καθώς οι αναστεναγμόι δυναμωναν ,
"Μ.. μανωλη... μανωλη..."
" Πες το πιο δυνατά μωρό μου , φώναξε το όνομα μου να μάθουν όλοι σε ποιον ανοικεις"