Ο μανωλης ένιωσε ένα ρεύμα να τον διαπερνάει , ένα ρεύμα ζωής ... Τα μάτια του άνοιξαν ορθανοιχτα και ζωηρά, το καφέ τους χρώμα επεζε και γυαλυζε , ένα πλατύ χαμόγελο είχε απλωθεί στο αξύριστο πρόσωπο του και καθώς το ρεύμα πέρασε από μέσα του δίνοντας του ζωή έκλεισε αργά τα μάτια του απολαμβάνοντας την αναγέννηση του , βγαζωντας την μπλούζα του και το αθλητικό του παντελόνι άνοιξε την ξύλινη ντουλάπα του και με γρήγοραδα πετούσε όλα τα ρούχα έξω καθώς δεν έβρισκε κάτι που γουσταρε , το μάτι του σταμάτησε στην γωνιά της ντουλαπας όπου βρήκε ένα δερμάτινο μαύρο σακάκι , το έβαλε στον όμο του καθώς συνέχισε να ψάχνει την ντουλάπα , τράβηξε μία μαύρη μπλούζα και ένα σκούρο τζιν παντελόνι , έπειτα αφού ντύθηκε έβρεξε και ανακάτεψε τα μαλλιά του , Ανανεωμένος βγήκε έξω από το διαμέρισμα του με ένα τσιγάρο στο χέρι και περπατούσε γοργά , μερικοί γνωστοί τον ειδανε στον δρόμο , τον κοίταξαν στα μάτια μα ήταν σαν να μην τον αναγνωρίζουν καν . Πόσο πολύ είχε αλλάξει άραγε .
Το βήμα του χαλάρωσε καθώς πλησίαζε το σπιτι του συν , και της τζέιν...
Σταμάτησε έξω από το παράθυρο της και χρησιμοποιώντας τα χέρια του για μεγάφωνο φώναξε δυνατά το όνομα της
" ΤΖΕΙΝ , ΤΖΈΙΝ ... ΜΠΛΑ ΜΠΛΑ ΙΟΥΛΙΕΤΑ ΜΟΥ ΜΠΛΑ ΜΠΛΑ ΒΓΕΣ ΕΞΩ ΝΑ ΣΕ ΔΩ "
Το πρόσωπο της τζέιν ξεπρόβαλε από το παράθυρο ξαφνιασμένο
" ΜΑΝΩΛΗ ?"
" ΤΙ, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΜΟΝΟΛΟΓΟ ? ΡΩΜΑΊΟ ΡΩΜΑΊΟ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΡΩΜΑΊΟ ΚΑΙ ΤΕΤΟΙΑ ? "
" Μην φωνάζεις , θα σε ακούσει ο συν. "
" Ε ΚΑΙ ? ΦΟΒΆΣΑΙ ΜΗΝ ΜΕ ΑΚΟΥΣΕΙ Ή ΑΓΟΡΙΝΑ ΣΟΥ ? ΟΟΟΟΟ ΤΑΦΕ ΜΟΥ ΚΡΕΒΆΤΙ ΝΥΦΙΚΟ ΚΑΙ ΑΙΩΝΙΟ ΚΕΛΙ ΜΟΥΥΥΥ ΑΧΑΧΧΑΑΑ ΒΛΕΠΩ Ή ΣΚΥΛΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ ΚΟΥΦΟΣ ."
" Τι θες εδώ τέτοια ωρα ? Μην φωνάζεις θα ξυπνήσεις την γειτονιά ! "
" Κατεβα κάτω . "
" Τι ? Όχι . Φύγε μανωλη θα τα πούμε αλλού . " Ή Τζέιν έκανε να γυρίσει την πλάτη της ,
Το βλέμμα του αγριεψε και πλησίασε απειλητικά το παράθυρο , πέρασε το βλέμμα του γρήγορα στον τοίχο ψάχνοντας για σημεία να πιαστεί και με μερικές εύκολες κινήσεις ανέβηκε στο παράθυρο της , την άρπαξε απότομα και την γυρησε προς το μέρος του κλείνοντας της το στόμα .
" Δεν θα μου γυρνάς την πλάτη εμένα μικρή καταλαβες ? " Απότομα έσκυψε μπροστά δαγκώνοντας το κάτω χείλος της έπειτα τραβήχτηκε χαμογελώντας πλατιά
" Μάζεψε τα πράγματά σου φευγουμε από δω , δεν θα μείνεις με τον κόπρο ούτε δευτερόλεπτο ακόμα "
" Μανωλη σε παρακαλώ φύγε δεν είσαι καλά καλύτερα να μείνω με τον συν θα είμαι πιο...."
" ΠΙΟ ΤΙ , ΑΣΦΑΛΗΣ ? ΝΑΣΕ ΣΊΓΟΥΡΗ . "
Ολες αυτές οι φωνές έκαναν τον συν να τρέξει με φόρα ανοίγοντας την πόρτα της τζέιν δίχως να χτυπήσει
" Τζέιν? Τι είναι όλες αυτές οι φωνές ?....ποιος είσαι εσύ? Ει εσύ δεν είσαι ο μηχανικός?! " Με γρήγορο βήμα προσπάθησε να τον πλησιάσει ζητώντας εξηγήσεις μα με μία αδιάφορη κινηση ο μανωλης σήκωσε την μπλούζα του τραβώντας ένα μαυρο όπλο το οποίο ακουμπηξε στο κέντρο του μετώπου του συν κάνοντας τον συν να παγώσει στην θέση του κοιτώντας τον ιμάνουελ κατάματα , το βλέμμα του δεν μαρτυρούσε φόβο
