BESNA

8.BÖLÜM

Kızların yavaşça uzaklaşmalarını izledim ve Ayten Hanım'a dönüp soğuktan uyuşan ellerimi birbirine sürttüm.

 ''Ben odama çıkabilir miyim?'' diye sordum ve Ayten hanım tüm sevecenliğini yüzünde gördüm.

''Tabi ki hayatım zaten birazdan da Melis gelir,tanışırsınız.Hem benimde eve gitmem gerekiyor.'' deyip beni öptü ve el sallayarak demir kapıdan çıktı.

Arkamı dönüp asansöre doğru yürüdüm. Asansöre binip 4e bastım ve çıkmasını beklemeye başladım. Asansör 2de durdu ve kapı açıldı. Kahkaha atan 2 kız kapı açılmasıyla sustu ve bana dikkatle baktı. Aslında baktı demek doğru olmazdı küçümser bakışlarıyla süzdüler demek daha doğruydu. Ne yapacağımı bilemediğim için rahatsızca gülümseyip ''merhaba '' dedim. Kısa boylu olan kız sadece yapmacık bir gülümsemeyle yetindi .Diğeri yüzüme  bakmaya zahmet bile etmemişti.

 4.kata geldiğimizde indim ve daha kapı kapanmadan bir kahkaha koptu. Bunun benim hakkımda olduğunu anlamak pekte zor değildi.Bunu yüzüme karşı yapmak zorundalar mıydı?

Koridorda yürürken içimi bir sıkıntı kapladı. Kapılara bakarak ilerliyordum. İsimlerimiz bile çok ayrıydı.Onların ki gösterişli ve kulağa normal geliyordu.Nasıl uyum sağlayacaktım ben bu halimle onlara?

Kafamı kaldırıp Melis yazan odanın önünde durdum. Kilidi açıp içeri girdim. Kendimi benim yatağım olduğunu tahmin ettim yatağın üzerine attım. Aklıma Melis'in de o kızlar gibi olma ihtimalinin yüksek olduğu geldi. Sonuçta onlar bu havada bile ince çoraplar, kısa kazaklar giyerken benim üstümde siyah bol pantolon krem uzun kazak vardı. Benim kıyafetlerime tiksinerek bakmaları,gülmeleri normaldi.

 Ben bu düşüncelerle boğuşurken biri içeri girdi. Direk oturur pozisyonu aldım ve tırnaklarımla oynamaya başladım. Yumuşak bir kız sesi telefonla konuşuyordu.

''Tabi ki hayatım bende seni seviyorum,çok öptüm'' tarzı bir şeyler söyledi ve beni gördüğünde telefonu kapattı. Sarı ve çok güzel saçları vardı. Gözlerinin ise uzaktan bile parlak mavi olduğu belli oluyordu.Üstünde siyah tayt ve kahverengi mont vardı. Beni görünce bir an duraksadı ,gülümseyip gülümsememek arasında kaldı. Rahatsız edici bakışmamıza son vermek için konuşmayı denedim.

''Şey merhaba ben Besna'' diyebildiğime şükrettim. Çünkü yeni insanlarla tanışmakta hiç iyi değildim. Hele ki kız bana şaşkın bakışlarıyla bakarken.

Beklediğimin aksine gülümseyerek yanıma geldi ve sarıldı. Parfümünün güzel kokusu burnuma geldi. Kendini geri çekip konuştu.

''Şey başta biraz şaşırdım. O yüzden tepki veremedim. Bir an bir arkadaşıma çok benzettim de '' dedi ve özür diler bir yüzle bana baktı.Benzetmesi sorun değildi, değil mi?

''Yok ,şey önemli değil. Yani memnun oldum'' dedim ve beceriksizce gülümsedim.

 ''Açıkçası bu birkaç gün içinde oda arkadaşımın nasıl biri olacağı hakkında düşünüyordum. O yüzden karşımda görünce şaşırmam normal değil mi? Ben Melis bu arada.'' dedi gülümsedi.

 ''10.sınıfsın değil mi? '' diye ekledi ve merakla yüzüme baktı. Daha sonra ellerini çırptı ve yüzünü buruşturarak devam etti.

''Aa bir dakika ,okuldan önce bana biraz eski hayatından,eski yerinden bahsetsene. Bu konularda çok meraklıyımdır da '' dedi ve güldü.Yatağıma,yanıma gelip oturdu.

''10.sınıfım. Küçük bir köyden geliyorum. Yani buraya tamamen yabancıyım. İşte burs sayesinde buralara geldim.Anlatacak pek bir şey yok '' dedim ve omuz silkip gülümsedim. Montunu çıkardı ve yatağa bıraktı.