POV ELLA
Om half zeven haal ik je op. Heb je er zin in? Trek wel iets warms aan, haha. x Shawn
Ik kan het nog steeds niet geloven. Shawn komt me ophalen omdat we op een date gaan. Hoe raar is dat? Eigenlijk heb ik geen idee wat we gaan doen. 'Trek iets warms aan'. Wat zou dat dan betekenen? Ik haal mijn schouders op.
Connor heeft me al een paar keer gesms't om te vragen of ik er zin in had en wat ik aandoe. Hij mag dan wel geen smaak hebben, maar hij wil toch altijd wel weten wat ik aandoe. Ik heb gekozen voor een paar donkere skinny jeans en een beige trui met zwarte figuurtjes erop. Mijn haar zit in een staart en ik heb alleen wat mascara op. Het is kwart over zes dus ik moet opschieten want ik heb mijn tas nog niet klaargemaakt. Snel pak ik mijn donkerbruine handtas en doe daar mijn mobiel, portemonnee en wat kauwgom in. Als ik op de klok kijk is het vijf voor half en loop ik naar beneden. Jai zit op de bank tv te kijken en kijkt op als ik binnenloop. 'Heb je er zin in?', vraagt hij geïnteresseerd. Ik knik blij en laat mijn adem ontsnappen. Als sinds de eerste keer dat ik Shawn zag heb ik op dit moment gewacht. Misschien gaan we wel zoenen ofzo. Natuurlijk heb ik wel een eerder vriendje gehad en weet ik hoe dit werkt, maar toch ben ik zenuwachtig. Hopelijk merkt hij dat niet, anders is het best wel gênant. Ik schrik op als de bel gaat en veer meteen overeind. Jai knipoogt naar me en geeft me nog een kus op mijn wang voor ik naar de deur loop. 'Veel plezier samen!' Ik draai me om en kijk hem vernietigend aan.
Als ik de deur opendoe schiet ik in de lach. Shawn staat breedlachend voor me met een grote muts op en handschoenen aan. 'Wat heb jij nou aan?', ik sla mijn hand voor mijn mond om niet keihard te gaan lachen. Het is winter en hij heeft een muts op?! 'Nou, ik had wel een andere begroeting verwacht.' Hij knipoogt naar me. Meteen voel ik me rood worden. 'Maar waarom heb je dat aan?', mijn stem klinkt erg verlegen. Shawn merkt het denk ik, want hij glimlacht naar me. 'Ella, ik neem je mee schaatsen.' Mijn mond valt bijna open van verbazing. Maar dan snap ik het. Hij neemt me mee naar de ijsbaan die het hele jaar open is. Ik grinnik en pak mijn jas. 'Dan zal ik deze wel mee moeten nemen.' Grap ik. Shawn lacht en mijn hart slaat over. Wat is hij lief. 'Is het goed als ik je met de auto meeneem?', vraagt hij. Ik knik en loop naar buiten. Met een klap sla ik de deur achter me dicht en loop achter Shawn aan. Een grijze auto staat voor de poort. 'Ik mocht de auto van mijn vader lenen', bekend Shawn. Zie ik het nou goed? Bloost hij nou. Ik grinnik en doe de poort open.
Als een echte heer houdt Shawn de deur van de auto open en ik stap breedglimlachend naar binnen. Even later komt hij naast me zitten en zet de auto aan. 'Wil je wat muziek?', vraagt hij na 5 minuutjes rijden. Ik knik en staar naar hem terwijl hij de radio aanzet. Een liedje van Rihanna komt door de speakers en ik beweeg een beetje mee. Als Shawn dat ziet glimlacht hij en stelt een paar vragen over mijn hobby's en school.
'Zo, hier zijn we dan. Heb je je jas bij?', Shawn kijkt me vragend aan en doet dan de deur open. Ik knik en stap ook uit. Meteen voel ik de wat warme wind langs mijn gezicht gaan en moet mezelf inhouden om niet keihard te gaan lachen. Hoe komt hij erbij? Schaatsen in de zomer. 'Wat is er? Je zit zo te lachen?', Shawn grinnikt en kijkt me aan. Ik haal mijn schouders op. Moet ik zeggen dat ik het grappig vind dat we gaan schaatsen? Of denkt hij dan dat ik het niet leuk vind? 'Ik heb er zin in.', probeer ik. Ik kan echt niet liegen. Nou, eigenlijk lieg ik niet. Want ik heb er super veel zin in, maar ik lieg toch omdat ik zeg dat ik lach omdat ik er zin in heb, terwijl ik eigenlijk iets anders vond. Shawn knikt en laat me voorgaan. 'Ik ook.' Als ik zijn hand op mijn rug voel kijk ik opzij en zie Shawn verlegen naar de grond staren. Ohmijngod, hij heeft zijn arm om me heen geslagen. Ik zucht diep en kan een glimlach niet onderdrukken.
Als wij binnen zijn gekomen, haalt Shawn een paar schaatsen voor ons. Het is ondertussen wel kouder geworden in het gebouw dus ik trek mijn handschoenen aan. Mijn jas is nog niet nodig omdat ik mijn trui aan heb. Ik kijk op als er een paar schaatsen voor mijn voeten gelegd worden. Ik kijk op en glimlach. Shawn trekt zijn schoenen uit en stapt in de schaatsen. Ik doe hetzelfde en sta daarna op. Het staat heel erg onstabiel op deze schaatsen dus ik leun gevaarlijk naar voren. Omdat ik bijna val, houd ik me vast aan Shawn die ook opgestaan is. Omdat ik ineens zijn arm vastpak, kijkt hij geschrokken op maar glimlacht dan. Hij trekt ook zijn handschoenen aan en pakt daarna mijn hand. Hij knijpt er even in en drukt daarna zachtjes een kus op mijn wang. Van schrik val ik weer bijna en komt er een piep uit mijn keel. 'Kijk uit', Shawn moet keihard lachen en trekt me mee de schaatsbaan op. Ik heb eigenlijk nog nooit geschaatst. Een keer toen ik 7 was, maar dat is al 10 jaar geleden. Sindsdien heb ik nooit meer op schaatsen gestaan. En natuurlijk, als ik één stap op het ijs heb gezet, ga ik al bijna op mijn bek. Helemaal niet gênant hoor. Ik maak een snoekduik naar de houten rand maar grijp mis en maak een rare draai om mezelf staande te houden. 'Godver...', vloek ik zacht in mezelf en ik kijk links van me. Shawn ligt dubbel van het lachen en kan bijna niet meer omhoog komen. Omdat het er zo lieflijk uitziet moet ik ook lachen. Al snel gaat dat over in de slappe lach en staan we voor 5 minuten aan één stuk door te lachen. Als de tranen over mijn wangen lopen kan ik eindelijk stoppen. Shawn kijkt me aan. 'Wat ben jij hilarisch. En schattig'. Voegt hij er snel aan toe. Ik bloos en zeg hetzelfde tegen hem. Hij kijkt verrast en pakt daarna mijn hand weer. 'Volgens mij heb jij nog nooit geschaatst. Maar dat kan ik ook fout hebben', hij knipoogt naar me en probeert een paar meters vooruit te komen. Hij beweegt heel soepel, terwijl ik eruitzie als Pinokkio. 'Ja, daar heb je gelijk in. Ik kan er helemaal niks van'. Ik moet weer lachen en houd Shawn nog wat strakker vast. Hij heeft het door en slaat zijn arm rond mijn middel. 'Zo hoop ik dat je een beetje kan blijven staan, want ik wil niet dat je op je gezicht valt.' Ik glimlach maar probeer het te verbergen in mijn trui.
