39

180 6 0
                                    

[volgende hoofdstuk is hoofdstuk 40 woohoo]

POV KATHY

Heb ik dat weer. Moet ik precies weer dat zeggen. Ik meende het wel. Maar toch ben ik niet gewend van mezelf dat ik zo gemeen ben. Maar ik heb er echt genoeg van. Ik wil niet altijd het lieve onschuldige meisje zijn. Ik kan ook gemeen zijn. Ik kan ook een bitch zijn, alleen is Ella dat niet van mij gewend. En dat zijn de meeste mensen niet daarom denkt iedereen dat ze mij zo gemakkelijk kunnen bespelen en manipuleren.

Maar nu heb ik er genoeg van. Ik zet er een punt achter. Ik kan er gewoon niet meer tegen dat ik vaak degene ben die alles goedmaakt. En wie zegt dat ik het nu goed wil maken? Ik niet. Ik wil even niks meer met haar te maken hebben. Liever alleen dan met haar.

Maar er is één probleem... ik word de hele tijd achtervolgt door haar gezicht toen ik zei dat ik haar niet meer wilde zien. Het was zo'n zielig gezicht. Die grote puppy ogen en er stonden tranen in en... ach wat denk ik ook! Zo heb ik alleen maar medelijden! 

'Kathy?' Ik hoor Connor's stem achter me en ik draai om. We staan op het schoolplein en we zijn uit. Oftewel... weekend! Het is nu drie dagen geleden dat Ella en ik ruzie hadden en sindsdien heeft zij alleen maar met Shawn en zijn vrienden gezeten. Ze voelt zich vast heel cool nu.

'Connor?' zeg ik terug en ik heb gelijk spijt van mijn toon.

'Ook hallo,' zegt hij en ik ga zitten op een bankje dat er staat. Ik loop vandaag wel naar huis ofzo. Of nee wacht, Louis ging met Alex mee. Dat betekent dat ik zelf mag beslissen wanneer ik naar huis mag.

'Sorry,' zeg ik en hij haalt zijn schouders op.

'Ik wilde je vragen om me te helpen met Andy weet je wel. Ik heb haar trouwens mee uitgevraagd en ze zei ja! Hoe goed is dat?' vraagt hij en ik glimlach even. Ik doe mijn mond open om te antwoorden maar ik word onderbroken door iemand anders.

'Connor, zullen we naar huis gaa-' Ella's stem komt dichterbij terwijl ze praat en nu kijk ik haar aan. Oh geweldig. Heb ik dat weer.

'Gaan,' maakt ze haar zin af en ik blijf haar aankijken. Tot ze haar blik afwend en zich op Connor focust, mij compleet negerend. Bitch, denk ik in mijn hoofd. Als ze het echt goed zou hebben willen maken zou ze dat wel doen, maar in plaats daarvan staat ze hier met Connor te praten en mij keihard te negeren.

Connor aarzelt.

'Ik was eigenlijk nog iets aan het overleggen,' zegt hij en Ella knippert met haar ogen. Ja Ella, ik mag ook wel eens met Connor praten hoor, denk ik zelfvoldaan. Ik heb de neiging om mijn tong naar haar uit te steken, maar ik hou me in.

'Ik kan je vast ook wel helpen met Andy. Ik heb daar veel meer ervaring mee,' zegt ze en eigenlijk heb ik het gevoel dat ik beledigd moet zijn, maar eerlijk gezegd doet het me niets meer. Het kan me niets schelen wat ze van me denkt. Ik ga nu mijn eigen gang en zij ook en ik scheld haar ook niet uit tegen mijn vrienden, maar blijkbaar zij wel. Ze is gemeen genoeg.

'Ach ja Connor ik sla tenminste niemand in elkaar weet je. Als ik jou was zou ik oppassen dat je je mond houdt anders slaat ze je straks nog,' zeg ik en Ella's mond vertrekt van een grijns in een grimas.

'Kom Connor we gaan,' zegt ze en Connor staat half op.

'Het is de ene kant of de andere Connor,' zegt ze en ik kijk verbaasd. Laten we onze vrienden nou ook al een kant kiezen? Blijkbaar wel.

'Ella dat kan je niet maken,' zegt hij en toch heb ik het gevoel dat hij toch gaat kiezen.

'Echt niet? Let maar op,' zegt ze en ze loopt weg naar de fietsenstalling.

'Oh shit. Uhm... Kathy... het spijt maar ik moet-' 

'Het boeit me allemaal niks meer Connor. Ga maar lekker met haar mee. Ik ben blijkbaar niks waard. Het kan me niks meer schelen,' zeg ik en ik sta op om weg te lopen.

Ik hoor hem achter me nog sorry mompelen en ik weet dat hij nu naar Ella toe gaat. Fijn, nu voel ik me helemaal alleen. Natuurlijk laat ze Jai straks ook kiezen en omdat hij haar broer is kiest hij voor haar en dan ben ik helemaal alleen. Kan ik net zo goed meteen verhuizen naar niemandsland want dan heb ik toch geen vrienden meer.

Ik loop de school in en zie Alex en Louis op een bankje achterin de aula mompelen tegen elkaar. Ik zucht en loop naar ze toe. Ik dacht eigenlijk dat Louis al weg zou zijn, maar voor een keer is het geluk met mij.

Ik plof naast Louis neer op het bankje en hij kijkt op. 

'Kathy? Wat doe jij nou op school?' vraagt hij verbaasd en ik zie dat Alex snel zijn hand terugtrekt uit die van Louis.

'Alex doe normaal ik ga je echt niet beoordelen ofzo hoor. Doe maar alsof ik er niet ben,' zeg ik chagrijnig en Alex pakt Louis zijn hand weer vast. Ik glimlach even naar hem, maar die glimlach verdwijnt gelijk weer.

'Kath wat is er?' vraagt Louis. Dammit. Ella zei altijd dat ik altijd alles in de gate had als haar iets dwarszat, en ik denk dat dat ook in de familie zit want Louis ziet dat ook.

'Niks, laat nou maar zitten,' zeg ik geïrriteerd en ik trek mijn knieën op en sla mijn armen er omheen.

'Vertel nou maar Kathy,' zegt hij en hij kijkt me bedenkelijk aan.

'Wat jij wilt... het is gewoon dat Ella nu iedereen partijen laat kiezen tussen ons en Connor heeft voor haar gekozen en ik weet zeker dat Jai ook voor haar kiest en dan ben ik helemaal alleen en dan heb ik geen vrienden meer en dan heb ik niemand meer en dan-' Louis onderbreekt me.

'Kathy, Kathy shhh. Ik weet niet zeker of Jai voor jou of Ella kiest, maar je hebt altijd mij nog,' zegt hij en ik kijk hem aan.

'En mij,' zegt Alex uit het niks. Ik kijk hem nu aan en lach even naar hem.

'Maar waar gaan we dan nu zitten?' vraag ik en Louis kijkt even bedenkelijk.

'Kom gewoon bij mij en mijn vrienden zitten,' stelt Alex voor en ik knipper verbaasd. Bij de populaire mensen zitten? Ergens zeg ik gelijk ja! Voor mijn ego, maar ergens zeg ik ook nee. Omdat ze me arrogant lijken en ik denk niet dat ik me helemaal thuisvoel daar.

'Oké,' besluit ik dan. Ik heb toch geen andere keus? En misschien zijn ze zelfs wel aardig, je weet maar nooit. 

'Is goed dan zeg ik dat wel maandag oké? Maak jullie maar geen zorgen, alles komt goed,' zegt hij en ik sta op.

'Ik ga naar huis Lou, ik ben moe en ik wil gewoon even niks doen,' zeg ik tegen hem en ik sta op.

'Is goed Kath, ik weet niet hoe laat ik thuis ben vandaag,' zegt hij en ik glimlach.

'Oh en nog bedankt Alex,' zeg ik en ik geef hem een kusje op zijn voorhoofd.

'Geen probleem. Je bent toch een vriendin?' zegt hij en ik lach voordat ik wegloop. Dit maakt mijn humeur toch weer iets beter.

*.*.*.*.

Aangezien het vakantie is hebben we nu super veel tijd om te schrijven

GIF van Kathy aan de zijkant als ze met Alex en Louis praat.

-Jenna, xx

Our Second LifeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu