POV ELLA
'Jij hebt mij geruïneerd. Dat zei hij dus.' Ik kan het niet helpen maar er groeit een grote glimlach op mijn gezicht. Ja, ik luister mee naar het gesprek tussen mijn beste vriendin en haar broer. Ja, misschen moet ik dat maar niet doen. En ja, misschien willen ze dit voor elkaar houden. Maar Kathy en ik zijn beste vriendinnen en ze zou me dit soieso vertellen dus veel maakt het niet uit. Beneden hoor ik een deur opgengaan en ik sta geschrokken op. Louis' vader! Hij gaat hij reageren? Snel spring ik de trap af en begroet Jan. Hij knikt me vrolijk toe en hangt zijn jas aan de kapstok. 'Hey Ella. Leuk dat je er bent. Waar zijn Louis en Kathy?' Zijn blik gaat naar boven en hij neemt al aanstalte om de trap op te gaan maar ik verander snel het onderwerp. 'Moet ik misschien helpen met het eten?' Zijn blik gaat weer naar mij en er verschijnt een vriendelijke blik op zijn gezicht. 'Ja, graag. Ik heb pizza meegenomen. Als jij even de tafel zou willen dekken dat pak ik het uit de auto.' Ik knik en werp nog een blik naar de trap. Als ze maar op tijd uit de badkamer komen. Louis moet zelf kiezen wanneer hij het wil vertellen aan zijn vader. Als hij hem dwingt om te vertellen wat hem dwars zit raakt Louis misschien in paniek en kan het er nogal verkeerd uitkomen misschien. De deur gaat weer dicht en de heerlijke geur van versgebakken pizza verspreidt zich door de kamer. 'Roep jij Louis en Kathy even?' Ik knik en huppel naar de trap. 'Kath! Lou! Eten!' Roep ik naar boven. Meteen daarna hoor ik de deur opengaan en hoor ik Kathy nog net iets tegen Louis zeggen. 'Ik ben zo blij voor je Lou!' Tevreden knik ik en sluip weer terug naar de keuken waar Jan me verbaasd aankijkt. Meteen ga ik weer normaal lopen en vloek tegen mezelf in mijn hoofd. Hij gaat er gelukkig niet op in maar blijft me nog wel een tijdje aanstaren. Pas al ik naar hem glimlach gaat zijn blik weer naar zijn avond eten. Gelukkig komen Kathy en Louis na een paar ongemakkelijke seconden de keuken in lopen. Kathy heeft een vrolijke blos op zijn wangen maar Louis ziet wat wit. Ik geef hem een bemoedigende blik en neem een grote hap van mijn pizza. 'Hallo lieve schatten!' Jan staat op om Katy en Louis een kus te geven maar ze duwen hem allebei lachend weg. 'Pap, we zijn geen vijf meer hoor.' Ik grinnik en schud mijn hoofd terwijl ik stiekem Louis in de gaten houd. Wie was die jongen waarmee hij gezoend heeft? Ken ik hem of heb ik hem nog nooit ontmoet? Misschien kan ik wat informatie uit Kathy halen. Dan ineens gaat de bel. Iedereen houd op met kauwen en kijkt elkaar aan. Jan neemt het initiatief en staat op om de deur open te doen. Kathy en Louis kijken elkaar aan en Louis slikt even. Ik probeer Kathy's blik te vangen maar haar ogen vliegen naar de gang. We horen de deur die opgengaat en dan twee jongensstemmen. Jan begroet degene aan de deur vriendelijk terwijl wij alles mee kunnen luisteren. 'Hallo meneer. Ik ben Alex een vriend van Louis. Is hij thuis?' Het is doodstil rond de tafel. Ik eet gewoon rustig door en neem nog een slok van mijn cola terwijl Louis alleen maar witter wordt en zijn ogen onrustig heen en weer vliegen. Kathy is geschrokken gestopt met eten en kijkt angstig naar haar bord. 'Wat is er aan de hand?' Fluister ik naar Kathy. Ze kan me alleen met angstige ogen aankijken en pakt onder tafel mijn hand. De stemmen op de gang worden luider dus komen ze dichterbij. Als een een jongen met blond, wild haar binnen stapt lijkt Louis te ontploffen. Zijn ademhaling is onregelmatig en hij lijkt niet meer stil te kunnen zitten. Dan dringt het een beetje tot me door. Is dit misschien de jongen waarmee hij gezoend heeft? Ik kijk naar Kathy en ik zie aan haar ogen dat mijn vermoedens juist zijn. Dit meen je niet! Dit is wel het ongemakkelijkste moment voor Louis omdat hij nu met zijn 'vriendje', ik weet niet of ik hem al zo mag noemen, aan tafel zit. 'Louis, Alex is hier voor je.' Nee joh, Jan. HIj is hier voor de pizza. Ohmijngod. Alsjeblieft Jan, zeg het niet! Doe dit Louis nie- 'Alex, zou je misschien mee willen eten?' Alex kijkt Louis kant op dit voorzichtig nee schud. 'Nou... ik weet niet of-' Jan pakt hem bij zijn schouder en duwt hem zachtjes op een stoel. 'Tuurlijk mag het. Een vriend van Louis , is een vriend van mij'. Louis verslikt zich in een stuk pizza en neemt een grote slok water. Daar gaat het ook niet echt goed mee want hij spuugt bijna meteen weer de hele slok uit over tafel. Kathy kijkt hem medelevend aan en neemt dan weer een hap pizza. Alex heeft ondertussen ook een bord gekregen en beantwoord bescheiden de vragen die door Jan worden gesteld. Louis zit angstig mee te kijken en ik voel me erg opgelaten. Misschien is het het beste dat ik hier niet ben. Maar ik kan het nu niet maken om Kathy mee te nemen, want dan is Louis helemaal alleen maar Alex en Jan. Als ik ongemerkt aan mijn derde stuk begin kucht Louis even. We kijken hem allemaal aan, Kathy en ik zenuwachtig voor wat gaat komen. 'Pap', hij kucht weer. Dan is hij even stil. 'Bedankt voor de pizza.' Ik moet een ingehouden zucht laten ontsnappen maar verberg hem door een slok cola te nemen. Het bruine spul prikt tegen mijn gehemelte maar dat maakt me even niks uit. Jan lijkt even van zijn stuk gebracht maar glimlach dan naar zijn zoon. 'Geen dank. Dus, Alex, heb je zusjes of broertjes?' Alex' blik gaat van Louis naar Jan en weer terug naar Louis. 'Ik heb twee zusjes.' Jan knikt goedkeurend. 'En heb je ook een vriendin?' BAM. En het gesprek is weer naar het stadium 'Mega Ongemakkelijk' gegaan. Louis word rood en speelt wat met de ananas op zijn bord. Alex weet niet hoe hij dit moet beantwoorden maar heeft door dat Louis nog niks verteld heeft. 'Nee, meneer.' Jan slaat lachend op zijn rug. 'Je hoeft me geen meneer te noemen hoor jongen. Zeg maar gewoon Jan.' Alex kijkt ongemakkelijk terug en neemt nog een klein hapje van zijn pizza. Zo zitten we nog een kwartier aan tafel en stelt Jan nog een paar vragen. Kathy en ik kijken elkaar soms even aan maar laten niks merken. Dan sta ik op en bedank Jan voor het eten. 'Ik moet nu wel naar huis gaan want Jai', ik werp even een snelle blik op Kathy en laat haar daarmee weten dat dit een smoes is zodat zij Louis weg kan smokkelen van tafel, 'en ik zouden nog een film kijken. Kathy, je hoeft niet mee hoor, ik hoef alleen mijn jas te pakken.' Ik neem van iedereen afscheid en bij Louis knijp ik even extra in zijn hand. Als ik de gang in loop hoor ik Jan's stem weer. 'Waar kennen jullie elkaar van?' Mijn ogen gaan een stukje verder open en ik draai me langzaam om. Nu heb ik net nog een beetje zich op de keuken en kan ik nog net Kathy's gezicht zien. Ze staart naar iets recht tegenover haar en speelt zenuwachtig met haar handen onder tafel. 'Ik uhmm..' Alex weet niet wat hij moet zeggen. 'Pap, ik moet iets vertellen. Ik wilde het eerst nog lang niet zeggen maar nu Alex langs komt en hij naast me zit aan de eettafel kan ik het niet meer inhouden.' Hij zucht diep en Kathy geeft hem een bemoedigende knik. Ik open de deur en wil net naar buiten lopen als Louis het verlossende woord geeft. 'Pap, ik ben homo.' En dan valt de deur met een klap dicht.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Tadammm, wat een drama, drama en nog eens drama.
Ondertussen hebben wE AL 900 READS! DAYUM., hahahaha mijn nieuwe stopwoordje.
WOW, wie heeft er gisteren (maandag) naar de Olympisch Spelen gekeken? DE MULDERS EN SMEEKENS HEBBEN HET GEDAAN! hahahahah sorry, maar ik vind het gewoon zo gaaf! Goud, zilver en brons! Woohoo, op dit moment ben ik trots dat ik in NL woon haha.
Hiernaast zie je een plaatje van Ella als ze eerst naar Kathy kijkt, als Alex binnenkomt en het dan langzaam tot haar doordringt dat dit misschien wel het vriendje is van Louis.
x Silke
