45

142 5 1
                                    

Wat moet ik vandaag aan doen? Ik ga vandaag met de meiden winkelen en ik heb geen idee wat ik aan moet doen.

Na meer dan een half uur heb ik dan eindelijk mijn outfit bij elkaar. Ik heb een naveltruitje met daaronder zwarte skinny jeans en Nike gympen. Mijn haar hangt los en ik zie er nog best wel goed uit. Een beetje nieuwe stijl, dat wel. Maar ik vind het wel wat. En mijn make-up is ook wat donkerder dan normaal.

Ja, ik vind het wel wat.

Ik loop naar beneden en vind Louis. Hij staart voor zich uit en ik merk het eerst niet eens.

‘Hey Lou! Wat een leuke dag hè?’ zeg ik en ik krijg even geen antwoord. Ik ben bezig in de keuken dus zie ik niks wat achter me gebeurd.

‘Heel leuk,’ zegt hij sarcastisch en ik draai me om. Hij ziet er niet al te best uit.

‘Louis, gaat het wel?’ vraag ik en hij haalt zijn schouders op. Ik ga naast hem zitten en kijk hem aan. Zijn ogen zijn niet rood, hij heeft dus niet gehuild. Maar hij ziet er wel verlamd uit. Alsof hij geen emoties meer heeft.

‘Nee het gaat helemaal niet! Laat me fucking met rust oké?’ zegt hij en ik kijk hem verbaasd na als hij de kamer uit rent. What the fuck? Waar ging dat nou weer over? Heb ik iets verkeerds gedaan? Ik vroeg toch alleen maar iets? Ik weet bijna wel zeker dat er iets gebeurd is maar hij wil niet vertellen wat.

Ik hoor mijn telefoon afgaan en ik loop naar de keuken om hem op te nemen. Omdat ik best wel heel erg lui ben zet ik hem op speaker en wacht tot iemand begint met praten.

‘Hallo?’ zegt iemand en ik glimlach. Het is Joyce.

‘Hey Joyce,' zeg ik vrolijk en ik leun tegen het aanrecht aan.

'We zijn er bijna, bij je huis. Ben je zo buiten?' Ik glimlach. Ze vergeten me echt niet. Ik heb echt het gevoel dat ik nu wel deel ben van hun groepje. Hoewel ik Merel nog niet echt aardig vind.

'Jep, ik sta er. Tot zo!' Ik hang op en loop naar de gang om mijn schoenen aan te trekken. Het zijn oude gymoed, maar who cares? Ik en elk geval niet. Ze zitten lekker en daar gaat het om. Ik strik mijn veter en trek mijn jas aan. Het is mijn zwarte leren jasje, maar hij staat er wel leuk bij.

Ik pak mijn tas en sleutels en open de deur. Ze komen net aanrijden en ik glimlach. Als ik de deur achter me op slot heb gedaan loop ik naar de auto toe en open de achterportier. Joyce zit ook op de achterbank en Bella rijdt. Merel zit daarnaast en rookt een sigaret. Ik doe mijn best om niet de hoesten en te kokhalzen. Ik kan echt niet tegen roken. Gelukkig heeft ze een raampje open gedaan.

'Hoi Kath!' zegt Joyce en ik ga naast haar zitten. Ik word gelijk vrolijker. Dit kan nog eens een heel leuke dag gaan worden ook!

'Heb je er een beetje zin in Kathy?' vraagt Merel en ik knik.

'Ja hoor! Het is zo aardig dat ik mee mag.' 

'Nou, je bent nu onze vriendin en vriendinnen doen alles samen en vertellen elkaar alles, toch?' zegt Bella en ik krijg een warm gevoel van binnen. Het voelt zo goed om geaccepteerd te worden.

'Maar vertel eens Kathy. Hoe zit het met jou en, je liefdes leven?' vraagt Merel die op een ander onderwerp overgaat.

'Niks bijzonders. Al sinds kerstmis een vriendje, Jai,' zeg ik en ik moet glimlachen bij de gedachte aan Jai. Ik mis Jai. Ik heb hem al te lang niet gezien.

'Als in Jai die bij Bruno in de klas zat? Iemand van negentien?' zegt Merel en ik knik weer.

'Ja, het is een lang verhaal. Maar hij is Ella's broer. Maar hij is lief en chill. Hij heeft me zelfs een promise ring gegeven!' zeg ik en ik laat hem zien aan Joyce. Ze glimlacht en laat haar vingers over de ring glijden.

Our Second LifeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu