(YAAAS hoofdstuk 40 haha )
POV ELLA
Ach ja Connor, ik sla tenminste niemand in elkaar weetje. Als ik jou was zou ik oppassen dat je je omnd houdt anders slaat ze je strak nog
Wat een kutopmerking! Hij blijft in mijn hoofd rondspoken en maakt overal een bende van. Terwijl ik mijn tranen van boosheid probeer in te houden doe ik pogingen om mijn sleutel in het slot van mijn fiets te steken. Als het me niet lukt leun ik zuchtend tegen mijn fiets aan en verberg ik mijn gezicht in mijn handen. 'Ella?' Connor's stem laat me opschrikken maar ik blijf staan waar ik sta. 'Het is allemaal zo'n grote rotzooi.' Ik voel twee armen om me heen en leun voorover. 'Het komt wel goed. Het komt altijd goed.' Ik schud mijn hoofd. 'Nee, deze keer niet. Ze heeft me echt verstoten.' Connor zucht en haalt mijn handen weg. 'Waarom moest ik kiezen?' Mijn stem kraakt als ik hem antwoord geef. 'Ik wil gewoon zeker weten dat er ook mensen zijn die om mij geven en me niet meer alleen laten zodra het moeilijk word.' Nu ik het zeg heb ik pas door hoe wanhopig ik ben en voel ik me schuldig. 'Je mag gewoon teruggaan naar Kathy hoor. Maakt me niks uit.' Ik draai me weer om en probeer nu weer de sleutel in het slot te steken, met succes. Ik rij snel mijn fiets achteruit en gooi mijn tas om het stuur heen. 'Nee, Ella. Ik weet dat ik bevriend ben met Kathy maar jij bent al mijn beste vriendin sinds.. weet ik veel. Ik kan je niet zomaar laten gaan.' Ik sta stil en draai me om. Een eenzame traan zoekt een weg op mijn wang en ik zucht. 'Bedankt,Con. Je bent geweldig.' Mijn stem hapert en als ik me weer omdraai zie ik Kathy Alex een kus op zijn voorhoofd geven en weglopen. Als ze mijn kant op kijkt sla ik mijn blik af en laat mijn hoofd zakken. 'Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen. Tegen haar doe ik zo bitchie als het maar zijn kan en tegen de rest doe ik maar wat.' Connor loopt naar me toe en drukt een kus tegen mijn wang. 'Je kunt altijd bij mij terecht, dat weet je toch hè?' Ik knik en zet een voet op de trapper. 'Dat weet ik.' Ik geef hem een kus terug en fiets weg van het schoolplein. Alleen.
Zo zachtjes mogelijk probeer ik de deur open te doen. Jai is thuis en als ik het naar mijn kamer kan maken ben ik veilig. Ik heb hem al sinds de ruzie kunnen ontlopen en dat houd ik graag zo. Als ik me omdraai staat er iemand in de deuropening. Frick nuggets. Jai heeft zijn armen over elkaar heen geslagen en kijkt me verdrietig aan. 'Wat is er nou, El?' Ik zucht, hang mijn jas op en wil naar boven lopen. Maar Jai heeft andere plannen want hij trekt me terug. 'Laat me los, Jai.' Hij kijkt me spottend aan. 'Ga je me anders slaan?' Godverdomme. Waarom moet iedereen me daarmee pakken. 'Als je me nu niet loslaat zul je wel zien wat er gebeu-' Ik word onderbroken door de deurbel. Ik grijp die kans en ruk me los. Als Jai opendoet ben ik al op de helft van de trap en bijt ik op mijn nagels. Het maakt me niet uit wie er aan de deur staat want ik ben weg. 'Hey lieverd.' Fuck me. En raad is wie er nu weer is? Ik draai me langzaam om en probeer zo arrogant mogelijk te kijken. 'Alles goed? Fijn dat het week-' Een zucht verlaat haar lippen. Haar blonde haar zit in een losse staart en hangt aan een kant over haar schouder. Ze heeft haar jas nog aan en ze heeft nieuwe schoenen aan. Het zijn blauwe vans. Ik staar ernaar en vouw mijn handen achter mijn rug. 'Wat doe je hier?' Terwijl ik staar praat ik tegen haar. 'Ik ben hier voor Jai.' Natuurlijk. Niet dat ze hier voor mij kwam ofzo, want ja, het is Kathy. 'Ik wil niet dat je hier komt.' Jai hapt naar adem. 'Ella, doe normaal. Ze is wel mijn vriendin hoor.' Ik ga met mijn blik over Kathy's gezicht. Een voldane uitdrukking is daarvan af te lezen, en het maakt me echt heel geïrriteerd. 'Dus? Ik wil niet dat ze hier is. Dan gaan jullie maar lekker naar haar huis. Hier komt ze niet meer.' Jai balt zijn vuisten en zet een stap dichterbij. 'Hoe durf je? Het is mijn vriendin en die van jou!' Ik lach vals en doe alsof ik een traantje wegpink. 'Ja, tuurlijk. Rot is lekker op zeg. Dat kind is geen vriendin van mij meer.' Kathy's gezicht breekt en haar lip trilt een beetje. Misschien omdat ze boos is, misschien omdat ze verdrietig is. Het maakt me geen hol uit. 'Je moet kiezen. Het is zij', en ik wuif wat in Kathy's richting, 'of ik.' Een zenuwachtig gevoel komt in mijn maag, maar ik druk het weg. Ik weet dat ik Jai hier ontzettend veel pijn mee doe, maar het kan niet anders. Er moeten keuzes gemaakt worden. Jai draait zich langzaam om naar Kathy en pakt haar handen. HIj trekt haar naar zich toe en kust haar zachtjes. Even heb ik het gevoel dat hij voor mij kiest maar dan zie ik haar glimlachen. Jai doet de deur open en duwt Kathy zachtjes naar buiten. 'Ik ga. Je ziet maar hoe je eruit komt.' En met die woorden verlaat mijn broer het huis en slik ik zacht.
