POV KATHY
Ik ben blij Ella en ik weer vriendinnen zijn. Soms is het nog een heel klein beetje awkward, maar het gaat wel over. Mijn leven is al weer een stuk positiever. Maar ik zit nog steeds wel met één ding. Ella vroeg of ik verliefd was op Jai en ik zei 'Ik weet het niet. Misschien wel.' Waarom, wáárom zei ik dat? Alsof ik zelf wilde dat ik verliefd was op Jai.
Ben ik verliefd? Ik denk het niet. Ik weet het wel zeker. Ik voel me niet als ze vertellen in die oude liefdesfilms. Ik heb geen vlinders in mijn buis of ruik aan zijn jas. Zijn jas! Die ligt nog bij mij thuis! Hij was hem vergeten in het park en ik heb hem nooit teruggegeven. Ik moet hem een keer terugbrengen. Maar als ik heel eerlijk ben zit hij wel erg lekker. Waarom zitten meisjes jassen nooit zo goed? Ze zijn altijd zo straks.
Ik besluit Jai te bellen.
'Hallo?' hoor ik aan de andere kant van de lijn.
'Hey Jai. Met Kathy. Weetje nog, toen we in het park waren en jij gad me jou jas tegen de kou? Nou ik heb hem nog.' Ik wacht even af.
'O, nog niet opgemerkt. Ik ben het huis niet uitgegaan, tenzij het echt moest,' zegt hij.
'Juist. Nou, hoe dan ook, ik denk dat ik hem wel terug moet geven. Dat is wel zo eerlijk.' Wauw, dat hoor ik mezelf ook nooit zeggen.
'Wanneer wil je hem terugbregen dan?' Dat is inderdaad wel handig om te weten.
'Uhm... wanneer kan jij?' vraag ik zonder na te denken.
Hij lacht even. 'Ik ben thuis wanneer ik wil. Ik heb toch niks te doen. Je kan hem nu ook even snel komen brengen?' Best een goed voorstel.
'Is goed. Ik kom er zo aan,' zeg ik.
'Tot zo Kathy,' zegt hij en ik hang op. Nou dat was... vaag. Hij klonk een beetje raar. Misschien iets met zijn stem? Of zijn keel? Ik zou het niet weten.
Ik pak mijn jas en zijn jas. Ik doe de mijne aan en die van hem onder mijn arm. Ik loop over de lege straten. Als ik er bijna ben besluit ik even te wachten en Ella te sms-en.
Hey, waar ben jij?
vraag ik. Een paar minuten krijg ik een sms terug.
met Shawn, hoezo?
Ik typ mijn antwoord langzaam en zorgvuldig.
Ik ga even naar jouw huis om Jai zijn jas terug te geven die ik nog had. Ik dacht ik vertel het je even x
Gespannen wacht ik op een antwoord.
Oké goed om te weten. Dankjewel voor het vertellen. PS: niet gaan flirten ofzo oké?
Ik moet lachen? Ik en flirten? O ja, hoe moet je ook alweer flirten? Ik dacht dat ik er een boek over gelezen had.
Ik en flirten? Zelfs een sinaasappel flirt beter dan ik. Wees maar niet bang, ik ga gelijk weer naar huis als je details wilt.
Ik klink een beetje bozer dan zou moeten.
Tja, sinaasappels zijn de masters. Ik ben niet bang voor jou maar voor Jai. Ik moet gaan doeiix
Jai? Wat heeft Jai hier mee te maken? Geen idee.
Ik loop door naar Ella's huis en bel aan. Het is een lange tijd geleden dat ik echt aangebeld heb bij dit huis. Ik denk dat haar ouders zijn gaan werken, want er staan geen auto's. Niet van de ouders dan. 'Kathy. Hoi, kom even binnen.' Waarom dat? Ik wil alleen maar een jas afgeven. Ik stap toch naar binnen.
'Je jas,' zeg ik. 'Ja, ja dankje,' zegt hij afwezig. 'Oeeee wat is er? Je kijkt afwezig!' Hij schudt zijn hoofd en lacht. 'Ja een beetje afgeleid bij mijn gedachten,' zegt hij. Ik word hier nieuwsgierig van. 'Oeee, maar wat denk je dan?' Ik moet ook lachen. Hij geeft geen antwoord.
Ik pak zijn schouders en druk hem tegen de muur. 'Ik zei, wat denk je dan?' Hij kijkt me ongelovig aan. 'Zeg dan, zeg dan, zeg dan.' Ik weet dat ik irritant bezig ben. 'Jezus. Kathy, rustig. Ik vertel het je wel als je me loslaat oké?' Ik twijfel. 'Beloofd?' Mijn god ik heb mijn kinderachtige bui hè? 'Beloofd,' zucht hij. Ik laat hem los.
'Gewoon een meisje,' zegt hij. Ik giechel. 'Oeeee, een meisje? Wieeeeee?' Hij lacht. 'Alsof ik jou dat aan je neus ga hangen.' 'Ik hoop van wel,' zeg ik. Ik wil het wel graag weten. 'Gewoon een meisje die ik heb ontmoet.' Als hij haar naam niet wil vertellen, goed dan. 'Vertel me iets over haar,' zeg ik. Hij geeuwt en gaat op de grond zitten. Ik ga automatisch ook zitten.
'Wat wil je weten?' vraagt hij chagrijnig. Wat? Als zijn vriend mag ik dit toch weten? Ik ben nou niet het typje dat je niet kan vertrouwen. 'Hoe ziet ze eruit?' vraag ik meteen. Hij kucht. Ja, ja, uiterlijk zeker. Maar ik wil weten of ik haar ken.
'Ze heeft blond haar en als ze lacht knijpt ze haar ogen samen. Ze is spontaan en een beetje raar. Vooral heel schattig.' Ik denk er niet bij na. 'Awwww. Ze is een lucky girl. Vindt ze jou ook leuk?' vraag ik. 'Nah, waarschijnlijk niet. En ik weet niet eens of ik haar wel echt leuk vind. Ik vind het gewoon leuk om haar te zien en als ze lacht word ik gewoon blijer.' Ik zet zo'n awww gezicht op. 'Je moet gewoon proberen haar voor je te winnen. Schraap al je moed bijeen en vraag haar op een date. Weet ik veel, speel video games, ga films kijken. Iets. Doe iets liefs voor haar. Maar niet te overdreven. Geen bloemen en chocolaatjes enzo. Dat is gewoon te veel. Plus meisjes houden niet van het verzorgen van bloemen. De meesten niet. En van chocola worden we dik en blijkbaar is het super erg om één chocolaatje te eten.' 'Vind jij het dan niet super erg?' vraagt hij. Ik denk na. 'Ik wil niet dik worden, maar ik mag wel gewoon lekkere dingen eten. Als ik pizza eet en ik ben een halve kila aangekomen, klaag ik niet hoor.' 'Kijk, dat is de spirit!' Ik lach. Dan kijk ik weer serieus. 'Serieus, geen bloemen, oké?' zeg ik. Ik weet dat iemand een keer bloemen voor Ella had meegebracht en ze had ze gewoon laten doodgaan. De meeste meisjes vergeten gewoon dat ze bloemen water moeten geven. 'Ik zou eens kijken wanneer ik haar mee uit vraag.' Ik grijns. 'Goedzo! Ze zegt zoiezo geen nee! Wie kan er nou nee tegen jou zeggen? Wie wil dat nou! Meisjes zouden blij met jou moeten zijn!' Ik glimlach. Hij bloost. Oeps, awkward. 'Hey, ik zeg dit als een goede vriendin!' Ik hoop dat dat de spanning breekt. 'Ja, ja, weet ik. Dankje.'
Het is een tijdje stil. Dan opeens... 'Jai, hoe moet je flirten?' flapt eruit. O nee, o nee, o nee, o nee! Hij kijkt op en grinnikt. 'Je wilt dat ík je vertel hoe je moet flirten?' vraagt hij. 'Dat vroeg ik net dacht ik,' zeg ik. Ik bloos, niet goed, niet goed. Dit is echt raar.
'Je begint flirten meestal als je iemand leuk vind. Eerst is het een beetje de kleine dingen. Met haar spelen,' hij tilt een pluk van mijn haar op en laat hem dan weer los, ik lach, 'of kleine handelingen, zoals iets meer dan normaal aanraken.' Hij prikt met zijn wijsvinger in mijn arm. Ik lach harder. Nu ben ik er zeker van dat een sinaasappel het beter kan dan ik. 'En dan gewoon de iets grotere dingen, zoals 'x-jes' als je berichten naar diegene verzend of heel dicht bij elkaar zijn.' Hij houdt zijn gezicht op drie centimeter afstand en trekt een gek gezicht. Ik barst uit in lachen.
'Ik probeer serieus te zijn hier Kath,' zegt hij. 'Kath?' vraag ik. 'Nog zo'n flirt move, bijnamen. Nu moet je mij dus Jezus noemen.' Ik moet harder lachen. 'Zal ik doen hoor,' zeg ik. Ik zal nooit flirten besluit ik nu. Het is niet voor mij weggelegd.
'Dat was een dag met Jai, vandaag: flirten,' zegt hij. Ik lach en kijk hem aan. Zijn chocolade bruine ogen kijken terug. Ik knipper. 'Ik moet maar eens gaan.' Ik sta op. 'Ja-ja ik denk het,' zegt hij. 'Bedankt voor de leuke les vandaag hoor.' Ik knipoog. 'Graag gedaan hoor. Als je nog wat nodig hebt hoor ik het wel.' Ik knik en zwaai naar hem. 'Doei!' zeg ik en loop naar de deur. Als ik buiten sta wil ik de deur net dicht doen. 'Wacht!' roept hij me na. Ik draai me om en kijk hem vragend aan. 'Ja?' vraag ik.
Hij pakt de deur vast en kijkt me aan. 'Bel me,' zegt hij met een glimlach. Voordat ik kan reageren doet hij de deur voor mijn neus dicht. Dat was... vreemd.
--------------------------------------------------------------------------------------
Silke niet zo zeuren! Hier is je hoofdstuk. Awww Jai vindt iemand leuk! Ik weet zelf nog niet eens wie ze is tbh. LOOOOOOL!
Xx Jenna
de GIF hiernaast is Kathy die in lachen uitbarst lol :)
