4. Πάρτι

517 76 10
                                    

Κοιτάζω απεγνωσμένα την ντουλάπα μου. Μα να βάλω το κόκκινο φόρεμα; Είναι εφαρμοστό και κοντομάνικο. Στο στέρνο σχηματίζει ένα ανάποδο Π. Και αν το φορέσω τι παπούτσια να βάλω; Σχηματίζω τον αριθμό της Κάτιας στο κινητό μου μιας και φαντάζει η μόνη σωτηρία μου και περιμένω να ακούσω την φωνή της μέσα απο το ακουστικό.
"Έλα" την ακούω τελικά να λέει με μια φωνή αναστατωμένη.
"Τι έγινε;" απόρησα "συνέβη κάτι;"
"Ναι, συνέβη. Ο Μαριάνο θα συνοδέψει την Ντίνα."
"Η Ντίνα ποια είναι;"
"Η κοπέλα καλέ από την Α' Λυκείου. Κοπέλα τρόπος του λέγειν δηλαδή. Και είναι και μικρή. Δηλαδή τώρα τον λες ή δεν τον λες παιδεραστή;" παραπονιέται.
"Ηρέμισε. Ίσως να έχουν κάποια συγγένεια. Τι παπούτσια να βάλω με το φόρεμα;"
"Μπότα! Αλλά μπότα πάνω απο το γόνατο. Αυτές τις μοντέρνες. Οκ; Πρέπει να σε κλείσω. Τα λέμε εκεί!"
"Φιλάκια" είπα ενθουσιασμένη από την πρόταση της και έκλεισα το ακουστικό.

(Υ.Γ. Μουσική βάλτε!)

Περπατάω στην είσοδο του σχολείου και μόλις ξεκίνησε να παίζει το "Closer-The chainsmoker". Οι επιδερμίδες των ανθρώπων που χορεύουν εξαιτίας του φωτισμού έχουν πάρει μπλε, μωβ και κόκκινες αποχρώσεις.

Ξάφνου, νιώθω ένα παγωμένο χέρι στην πλάτη μου.

"Αμαν ρε Κάτια! Με κοψοχόλιασες!" είπα ενώ ακόμα με έλουζε κρύος ιδρώτας.

"Σιγά καλέ. Πως τρόμαξες τόσο;"

"Λοιπόν" μου λέει "πού ταξιδεύεις πάλι; "

"Τίποτα αφερέθηκα" είπα αόριστα.

"Ας προσχωρήσουμε προς την πίστα" την έπιασα απαλά απο το χέρι και την καθοδήγησα ανάμεσα στο πλήθος. Κάποια στιγμή γύρισα και την κοίταξα για να την ρωτήσω.

"Η Κατερίνα; Η Κατερίνα που είναι;"

"Α να την! " Μου είπε και την έδειξε με το δάχτυλο της.

"Εκεί με το Μίλτο είναι" συμπλήρωσε. Το ζευγάρι μουτραβάει την προσοχή και δεν μπορώ να πάρω τα μάτια μου από πάνω τους. Προσέχω το λιτό της ντύσιμο που ωστόσο την κάνει να φαίνεται φυσικά όμορφη. Τα μαλλιά της χαλαρές μπούγκλες φροντίζουν για μια γλυκιά πινελιά. Προφανώς, η εμφάνιση της Κατερίνας είναι επιτυχία γιατι ο Μίλτος έχει μαγνητιστεί και δεν βλέπει καμία άλλη εκεί μέσα.

"Χόρεψε λίγο ξενέρωτο πλάσμα!" τσίριξε η Κάτια που ήδη λύκνιζε το κορμί της. Ωραία χορεύει σκέφτηκα. Κάτσε να δούμε μπας και την κοιτάει καθόλου ο Μαριάνο. Σκανάρω τον χώρο για Μαριάνο ενώ κουνιέμαι και εγώ λίγο, αν και όχι τόσο καλά.

ΝαταλίWhere stories live. Discover now