Ναταλί

2. Ενημέρωση

(Μουσική και...πάμε! Ψηφίζετε, σχολιάζετε κτλ. Το κεφ. είναι πιο ήρεμο σήμερα αλλά θίγει ένα πρόβλημα. Ας ενημερωνόμαστε τουλάχιστον. Φιλιά πολλά. -Έφη)

Πρωινές ακτίνες του ήλιου περνάνε απο το παραθυρόφυλλο και φωτίζουν το δωμάτιο με ένα ζεστό, λαμπερό κίτρινο. Κοιτάω το ρολόι. Είναι δέκα το πρωί. Σηκώνομαι προσεχτικά απο το κρεβάτι ζαλισμένη ακόμα απο τον ύπνο. Προχωράω προς το μπάνιο. Βουρτσίζω ένα-ένα τα δόντια μου ενώ η οδοντόπαστα μου αφήνει μια καυτή γεύση ολόγυρα στο στόμα μου. Ξεπλένω το πρόσωπο μου και το δέρμα μου δροσίζεται. Αρχίζει να χτυπάει το κινητό μου σαν τρελό.

"Καλημέρα Κάτια. Ναι, ναι στις 11 θα είμαι εκεί" Μπιπ.

"Κλινκ κλονκ" ηχεί το κουδούνι της οικείας Παπασταύρου.

"Καλημέρα. Τι κάνεις Ναταλία;"

"Καλά είμαι κύριε Γιώργο. Εσείς;"

"Μια χαρά παιδί μου. Μην κάθεσαι στο κατώφλι. Πέρνα μέσα. Η Κάτια πάνω είναι και σε περιμένει."

Η Κάτια κοιτάει απορροφημένη την κρυστάλλινη οθόνη του υπολογιστή της. Με την είσοδο μου στο δωμάτιο πετάγεται πάνω ενθουσιασμένη και έρχεται εγκάρδια να με αγκαλιάσει. "Καλημέρα! Έλα εδώ κατασκοπεύω τον Ανδρέα με την Άννα στο facebook!"

"Ξεχνά το! Δεν μου αρέσει να ασχολούμαι μαζί τους. Εξάλλου έφερα να φάμε ντόνατ και μπισκοτάκια με γέμιση μαρμελάδα."

"Δεν πεινάω φάγε εσύ" μου απαντάει με κανένα  ίχνος εκνευρισμού. Μα τι έπαθε;  Καλά ποτέ δεν έτρωγε πολύ αλλά τουλάχιστον τα μπισκοτάκια μαρμελάδας τα τιμούσε.

"Κάτια όλα καλά; Μου θύμωσες που δεν θέλω να ασχοληθούμε μαζί τους;"

"Όχι, όχι καμία σχέση. Απλά δεν πεινάω. Όλα καλά μην ανησυχείς. Θα έρθει και η Κατερίνα. Μπορείτε να τα φάτε μαζί"

"Εντάξει" της απάντησα προβληματισμένη και αποφασισμένη να μην δώσω συνέχεια στην συζήτηση. Αλλά μέχρι να έρθει η Κατερίνα εγώ είχα φάει ήδη το ένα ντόνατ και μερικά μπισκοτάκια και είχα ανακατευτεί.

"Καλημέρα Κατερίνα!" Αναφώνησα ενθουσιασμένη αφού μπήκε στο δωμάτιο διότι μετα την επική συζήτηση με την Κάτια η τελευταία δεν έδειχνε πρόθυμη για να πει τίποτα περισσότερο.

Δύσκολες μέρες, σκέφτηκα και την δικαιολόγησα ή μήπως καθησύχαζα την συνείδηση μου; "Καλημέρα! Με πήρε ο ύπνος και άργησα. Χίλια συγνώμη αλλά νόμιζω πως δικαιολογούμαι. Έτσι δεν είναι; Σαββατιάτικο;"