Ναταλί

18. Πρωτοχρονιάτικο δείπνο

(Βάλτε αυτό το υπέρχο κομμάτι να παίξει. Περιμένω την ψήφο σας και τα σχολιά σας, φιλιά πολλά -Έφη)

"12 και ούτε ένα τηλεφώνημα..." σιγοτραγουδάω τους στίχους του τραγουδιού απο μέσα μου. Ξεκλειδώνω την οθόνη του κινητού μου: 0 αναπάντητες κλήσεις. Μην πιάσω και τραγουδάω Παπαρίζου τώρα. Μας έγραψε και η Κάτια.

Ακούγεται το κουδούνι να χτυπάει δυνατά και ενώ πάω να ανασηκωθώ από το κρεβάτι ακούω ένα θρόισμα έξω από την μπαλκονόπορτα μου και την ίδια λάμψη που έχω δει άλλες δυο φορές. Την παραβλέπω, ωστόσο, καιεστιάζω στο ποιός είναι στην πόρτα μου πρωί πρωί; Μόνο σε δύο άτομα πηγαίνει το μυαλό μου: Ανδρέας μιας και τον έχω γραμμένο όσο και αν τηλεφωνεί και φυσικά Άνταμ.

Κατεβαίνω τα σκαλιά με προσεχτικό βήμα. Φθάνω πίσω απο την πόρτα, βάζω το χέρι μου στο πόμολο και ανοίγω απότομα την πόρτα. Ένα κλάσμα του δεοτερολέπτου πριν καταλήγω ότι είναι ο Άνταμ έτσι για να παίξω ένα παιχνίδι με το υποσυνείδητο μου. Γαμώτο, λέω απο μέσα μου, μόλις η πόρτα ανοίγει διάπλατα. Έχασα.

"Ναι γιαγιά. Σου το έχω πει ήδη πέντε φορές δεν πεινάω. Έφαγα πλούσιο πρωινό" της απαντάω ενώ την τρίβω στο μπράτσο. Αλλά δεν έχω φάει τίποτα.

"Έφερα και εγώ τόσα πράγματα" κάνει προσποιητά την θιγμένη.

"Θα φάω μόλις πεινάσω" της εξηγώ γλυκά.

"Εντάξει, δεν θέλω άλλωστε να σε πιέζω" Πίεση; Απο πού και ως πού; Δεν με έχει πιέσει καθόλου με το να με ρωτάει ανά ένα λεπτό.
"Πάω να δω την Εβίτα μέσα" αλλάζω θέμα.

"Πρόσεχε  μόνο μην βάλει μικρά πραγματάκια στο στόμα της" μου φωνάζει όταν βρίσκομαι πια στο σαλόνι.

"Εβιτάκι;" λέω χαμογελαστά.
Η μπέμπα γυρνάει και με κοιτάει. Αρχίζει να χτυπάει τα χεράκια της χαρωπά. Φοράει ένα όμορφο ροζ φουστανάκι και έχει μια κορδέλα στα μαλλιά.
Την βάζω να κάτσει πάνω στα γόνατα μου και της κάνω κουπεπέ.

"Ξέρω και άλλο κουπεπέ αλλά δεν είναι της ηλικίας" της λέω τελικά. "Μόλις μεγαλώσεις και γίνεις ολόκληρη κοπέλα θα στο πω"

"Ξαέφη" λέει σπαστά η Εβίτα.

"Ναι Εβίτα. Ξαδέρφες είμαστε. Η μαμά σου πού είναι μωρό μου;"

"Ντουλειά" απαντάει και πιάνει ένα παιχνιδάκι με χρώματα. Μικρούλι σαν ντέφι. Έτσι, αρχίζει και κάνει πολύ θόρυβο. Απομακρύνομαι από κοντά της και κατευθύνομαι προς την κουζίνα, στη γιαγιά.