Het vergeten paard

2.25

Met een zucht plof ik op het zachte gras neer en laat me languit achterover vallen. Ondertussen is het al donker geworden en sieren helderen sterren de zwarte hemel. Langzaam sluit ik mijn ogen. Gelijk schiet Dave's gekwetste gezichtsuitdrukking over mijn netvlies. Een gevoel van schuld overspoelt me. Waarom reageerde ik zo op Dave? Hij heeft toch niets fout gedaan? Terwijl ik die vraag aan mezelf stel, weet ik eigenlijk het antwoord al. Ik had voor het eerst in tijden ergens plezier in en voelde me vrij. Ik dacht nergens aan en was alleen maar aan het genieten. Ik wilde niet dat dat gevoel van me afgepakt zou worden. Nu is alles nog erger. Gloria is verkocht, ik ben nog steeds woedend op mijn ouders en heb ruzie met Dave.

Ik ben diep in gedachten verzonken als ik een doffe plof naast me hoor. Ik open mijn ogen en kantel mijn hoofd naar de gedaante die naast me is komen zitten. In het schamele maanlicht herken ik Brad. "Je vriendje?" Brads stem klinkt hees. "Yup. Tenminste", vervolg ik. "Ik hoop dat ik hem zo nog mag noemen." Brad grinnikt en laat zich ook achterover vallen. Ik laat mijn gedachten weer de vrije loop gaan, maar na een poosje doorbreekt Brads stem mijn gedachtegang. "Ik denk dat je naar hem toe moet gaan." Verbaasd kom ik overeind. "Ik had niet verwacht dat jij dat zou zeggen. Het kwam op mij over dat je Dave een klootzak vindt." Brad haalt zijn schouders op. "Dat is ook zo. Hij is een arrogante rijke zak, maar ik weet dat het klote is om ruzie te hebben met iemand van wie je houdt. Praat met hem. Zeg wat je dwars zit, maar krop het niet op. Dat zorgt alleen maar voor problemen. Op den duur zou je anders knappen." Ik laat Brads worden op me inwerken en knik daarna. "Je hebt gelijk. Ik gedroeg me als een verwend kreng". Ik sta wankel op. "Dankje voor de avond, maar ik heb nu iets anders te doen." Ik geef Brad een knuffel. "Hier is mijn nummer. Ik vond het leuk om met je rond te hangen." Brad duwt me een briefje in mijn hand. Met een glimlach stop ik het papiertje in mijn jaszak. Ik zeg alle jongens gedag en waan me daarna de duisternis in. Op zoek naar Dave.

Na nog een kwartier rondgelopen te hebben, geef ik het op. Ik kan Dave nergens meer vinden. Normaal gesproken had ik mijn scooter gepakt en was ik naar hem toegereden, maar aangezien ik lichtelijk aangeschoten ben, lijkt me dat toch niet zo'n goed idee. Daarom pak ik maar mijn telefoon en open mijn gesprek met Dave. Al snel verzend ik een bericht:

Alles is klote. Ik heb je nodig. Ik wil met je praten. Het spijt me.Waar ben je?

Als ik na tien minuten nog steeds niets heb gehoord, geef ik het op. Zuchtend stop ik mijn telefoon in mijn jaszak. Volgens mijn horloge is het half 12. Moeheid begint toe te slaan, maar ik wil absoluut niet naar huis. Ik heb geen behoefte aan mijn ouders, eigenlijk heb ik op dit moment behoefte aan niemand. Het duurt dan ook niet lang voordat mijn benen vanzelf een bepaalde kant op beginnen te lopen.

Stilletjes loop ik het terrein op. Alles is donker, op een paar noodlampen na. Alle paarden zijn in diepe slaap. Snel schiet ik het goede gangpad in en loop richting Gloria's stal. Wanneer ik bijna bij haar stal ben hoor ik zachtjes gehinnik en een lach verschijnt op mijn gezicht. "Hey, meisje." Langzaam maak ik de staldeur open. Wanneer Gloria's prachtige hoofd zich naar mij toedraait, overspoelt een verdrietig gevoel me weer. Voor ik het weet lopen de tranen weer over mijn wangen. Zachtjes laat ik me in het warme hooi vallen. Gloria volgt nieuwsgierig mijn bewegingen. "Wat moeten we nu toch doen? Ik weet het allemaal niet meer, Gloria." Ondertussen blijven mijn tranen maar komen en ik probeer het snikken te onderdrukken. Gloria buigt haar hoofd naar me toe en laat me haar zachtjes aaien. Even later zakt ze voorzichtig door haar benen en legt haar hoofd op mijn schoot. Na een tijdje drogen mijn tranen op en overspoelt vermoeidheid me. Het duurt dan ook niet lang totdat ik me weg voel zakken in een diepe, onrustige slaap, met het zachte gehinnik van Gloria op de achtergrond.

EINDELIJK weer een nieuw hoofdstuk :p