Lieve lezers,
Dit was het dan. Het einde van Het Vergeten Paard. Ik heb getwijfeld of ik nog een hoofdstuk moest schrijven, maar voor mijn gevoel is het goed zo. Het verhaal heeft een mooi, gelukkig einde en dat wil ik zo houden.
Ik wil jullie bedanken voor het lezen van mijn verhaal en natuurlijk voor jullie geduld. Ik weet dat ik jullie soms heel lang heb laten wachten voor een nieuw hoofdstuk.
Bedankt lieve lezers!
JE LEEST
Het vergeten paard
MaceraWat als je hele leven om paarden draait? Hoe moet je dan reageren als je van je ouders niet meer mag rijden vanwege een dom ongeluk? Dit overkomt Lola. Na lang zeuren mag Lola op de manege werken van haar ouders. Op de manege is een pad waar nieman...
