ASLAN ve CEYLAN #Alsel#

Kuşku...

Aşkta kazanmak dedikleri, kaybetmektir birçok şeyi

Oysa sevgili... Bir tek sevgili...

Nasıl değiştirir dünyanın gerçeğini...

ASLAN VE CEYLAN

BÖLÜM 21

Kayıt cihazının tuşuna tekrar bastığında ve Rana'nın ilk cümleleri odada yankılanmaya başladığında kendisini o kadar kaptırmıştı ki arkadan gelen ses ile neye uğradığını şaşırarak oturduğu yerden sıçradı.

"Selin..."

"Ali..."

Ali'nin kendisine seslenmesi kötü bir rüyadan hızla uyanmasına sebep olurken panikle uzanıp kayıt cihazının tuşuna bastı ve daha fazla yankılanmasını istemeyerek sesi kesti. Peş peşe yutkunması ve saçlarının arasına ellerini daldırıp Ali'ye bakamaması hiç profesyonelce görünmüyordu. Kendisine yaklaşan ayak seslerini duydu, kafasını hafifçe kaldırıp onunla göz göze geldiğinde her şey yolundaymış gibi davranamayacağını fark ederek teslim olmaya karar verdi. Ne yani yolun sonuna mı gelmişti? Belki de böylesi herkes için daha iyi olacaktı...

"Kötü bir niyetim yoktu..."

Ali önce sehpanın üzerinde duran cihaza hemen sonra da Selin'e baktı. Anlamaya çalışıyordu. Neden bu kadar paniklemişti mesela? Ya da neden bu kadar savunmasız görünüyordu?

"Ne yapıyordun?"

Selin en beklemediği anda saçlarını okşayan parmakları hissettiğinde ne düşündüğünü anlamaya çalışır gibi ona odaklandı. Gülümsüyordu... İşte bu ilginçti, ortada komik olan bir şey göremiyordu.

"Ben..."

Selin Ali'nin tavırlarını inceledi uzun uzun, ne demeliydi?

"Şey..."

"Biricik yok mu?"

Konunun bu kadar hızlı değişmesi biraz şaşırtıcıydı, Selin bunun bocalamasından kendisini sıyırarak kafasını olumsuz anlamda salladı ve Ali'nin anlıyormuş gibi yanaklarını okşamasını seyretti.

"Az önce... Halamın sesini duymuş olamam değil mi?"

Teslim olmaktan vazgeçmeliydi! Şimdi değildi, az kalmıştı ama henüz değildi! Sanki dünyanın en komik şeyini duymuş gibi kahkahalara boğulup bir yandan da Ali'nin tepkilerini ölçmeye çalışırken birden duraksadı.

"Halan mı? Yani senin halan mı? Hani Rana hanım? Saçmalama istersen Ali..."

Ali de gülümsüyordu, bu fikir ona da saçma gelmişti anlaşılan.

"Çok saçma oldu sahiden..."

Selin atağa geçmesi gerekiyormuş gibi biraz daha ona yanaşıp az önce kendisine yaptığı gibi yanaklarını okşamaya başladığında alt dudağını ısırarak gözlerini kıstı.

"Biricik'in işleri işte... Benden yardım istemişti de, seni beklerken oyalanayım dedim sevgilim. Sensizliği unutmaya çalışıyordum..."

Yalan söylemekten nefret ediyordu, en çok da ona... Biricik'in yardım istediği konuyu sormamasını temenni ederek Ali'nin dikkatini dağıtmaya çalışırken biraz eğildi ve dudaklarını boynuna yasladı.

Ali'nin keyifli iniltisi keyfini biraz olsun yerine getirirken ellerini boynuna dolayarak daha çok temas sağlamaya çalıştı.

"Seni çok özledim Mavi..."