ASLAN ve CEYLAN #Alsel#

Özledim

Elleri sevdim sanma hatıran şahidimdir

Ben yandım yar, sen yanma

Aşk amansız bir haindir...

ASLAN VE CEYLAN

BÖLÜM 13

Elindeki sarı zarfa odaklanmış durumda sık sık nefesler almaya başlamışken odadaki hareketlilikle havaya sıçradı. Ali tam arkasında konuşmadan onu izlerken Selin şaşkın bir ifade ile önce ona sonra da elindeki zarfa baktı.

"Ali..."

Ali bir şey yokmuş gibi gülümsediğinde Selin elindeki zarfı Ali'ye uzatıp özür diler gibi kafasını devirdi.

"Yere düşmüştü, belki önemlidir diye..."

Hala oldukça sakin bir şekilde yanında durup kendisine uzattığı zarfı büyük bir olgunlukla alırken diğer elinin yumruk olmasını engelleyemedi.

"Çok iyi düşünmüşsün."

Selin artık odan çıkması gerekiyormuş gibi hissediyordu ama hala açıklama yapması gerektiğinin de bilincinde derin bir nefes aldı.

"Ben şey... Sana bakındım ama göremedim, buranın kapısı da aralık olunca..."

Ali sessiz kalarak onun yüzünü incelemeyi tercih ederken Selin de her konuşmasında yavaş yavaş çıkış kapısına yaklaşıyordu.

Bu hikayede güvenemeyen tek kişi Selin değildi belki de? Ali'nin de şüphe duyması için sağlam gerekçeleri vardı sonuçta. Elinde hala zarfı tutarken diğeri ile Selin'in omzunu okşayıp gülümsemeye çalıştı.

"Aşağıdaydım, izleriz belki diye film ayarlıyordum."

Selin gamzelerini çıkarıp yanaklarının içini kemirirken mırıldandı.

"Çok iyi düşünmüşsün Mavi."

Ali kapının önünde duraksadığında güven veren bir şekilde Selin'e göz kırptı.

"Sen in, ben hemen geliyorum."

Onaylarcasına başını sallayıp merdivenlere yöneldiğinde Ali'nin ona yine eskisi gibi soğuk davranmamasını diledi. Bu eve geldiği ilk günden bir farkı yoktu tablonun. Yine merakına yenik düşerek kendisini berbat bir durumun içine sürüklemesine çok az kalmıştı. Kendisine küfürler ederken aşağı indiğinde, koltuğa oturup sehpanın üzerinde duran film yığınını karıştırmaya başladı belki aklı dağılırdı.

***

Odada yalnız kalması şu an tek dayanağı olabilirdi, sinirle soluyup çalışma odasının kapısını içten kitlediğinde hızla masaya fırlattığı zarfa odaklandı. Selin'in elinde gördüğünde ne düşüneceğini şaşırmış değişik bir sakinlikle kaderinin nasıl düğümleneceğini ya da çözümleneceğini beklemeye başlamıştı. Böyle bir salaklığı nasıl yapmış olmasını sorgularcasına masaya yumruğunu geçirip sinirden beliren boyun damarlarını sıktı. Nefes alamıyordu  sanki, her şeyin berbat olmasına bu kadar yaklaşmışken sakin kalamıyordu.

Lanetler okuyarak eline aldığı zarfı parçalara ayırmak istese de bunu yapmak yerine yan tarafta duran kasanın şifresini tuşladı.

"Yine her şey berbat etmek için uğraşıyorsun biliyorum baba? Ölümün bile bana huzur vermiyor! Umarım yanarsın!"

Her satırını ezberlediği hayatını karartan vasiyeti kasaya kilitleyip kendisine çeki düzen vermeye çalıştı. Şu an bunu yapabilmesi son derece zordu ama yapmak zorundaydı. Her şey düşündüğü gibi giderken, mahvolmasına asla izin vermeyecekti!