The Walking Dead

1.Vergane dagen

Op een kleine straat reed een bruine auto, die achtervolgt werd door een politieauto. De bruine auto kantelde van de weg af en er sprongen 2 mannen uit met geweren in hun handen. De politie auto stopte overdwars op de weg en er kwamen 2 agenten uit. Een man met kort blond haar en een man met zwart haar.
'Ik roep om versterking.' zei de man met het zwarte haar.
'Doe maar, geef me dekking.' zei de andere man en hij liep van de auto weg en probeerde dichterbij de bandieten te komen, zodat hij ze beter kon raken.
Op dat moment begonnen de mannen te schieten. 
'Rick, pas op!' riep de man met het zwarte haar.
'Geef me dekking Shane.'
Shane schoot een van de mannen neer en werd door de andere man in zijn hand geschoten. 
'Rick!' riep hij.
De bandiet schoot in Ricks schouder en hij viel bewusteloos op de grond.

Rick lag op zijn rug in een ziekenhuis bed.
'Waar ben ik?' zei hij zacht.
Hij stapte uit bed en riep om de zuster, maar er kwam niemand. Hij struikelde en viel op de grond. Hij stond weer op en liep de deur uit. Hij zag lampen knipperen en allemaal draden uit het dak hangen. Hij zag aan het einde van de gang een deur met daarop: 'Niet openen, allemaal dood.'
Hij krabde aan zijn hoofd en liep verder de gang door naar de kantine. Hij deed de deur open en zag allemaal mensen staan.
'Kan iemand mij helpen?' vroeg hij, maar niemand reageerde.
Iedereen stond hem raar aan te staren en ze gromden en kreunden. Toen kwamen ze opeens allemaal op hem af. Rick sloot de deur en rende naar de lift. De deur ging open en er viel een man bovenop hem. Hij duwde de man van zich af en rende terug naar zijn kamer. Hij deed zijn politiepak aan en rende de trap af naar buiten.
Hij liep naar een auto, daar lag een rottend lijk in. Rick liep verder en zag een vrouw naast een fiets liggen. De vrouw was ook al zo'n raar wezen, maar ze had geen benen meer. Er rolde een traan over Ricks wang. Hij pakte de fiets op en fietste weg.

Hij kwam bij zijn huis aan, gooide de fiets op de grond en zag dat het huis helemaal kapot was. Er reden nergens auto's en er lag allemaal rommel op de grond. 
De deur van het huis stond open.
'Godsamme.' zei Rick boos. 
Hij liep naar binnen en zag dat alles leeggeroofd was en het was een grote puinzooi, maar er was niemand.
Hij liep door zijn tuin  en keek naar het huis ernaast wat er veel beter uitzag en er stond een auto voor het huis. Plotseling kreeg Rick een klap op zijn achterhoofd met een schep en alles werd zwart.

Rick werd wakker in het huis naast het zijne en zag een man met eten lopen. 
'Huh?' kraamde Rick uit. 
De man keek om en zei: 'Ah, je bent wakker. Precies op tijd voor het eten.' 
'Wacht even. Wat gebeurt er hier?'
Rick ging aan tafel zitten tegenover een klein jongetje.
'Sorry voor die bult.' zei de man. 'Mijn zoon sloeg je met een schep.'
'Wat?' vroeg Rick. 'Waar heb je het over?'
'Hij dacht dat je zo'n ding was.'
'Zo'n ding?' vroeg hij. 'Je bedoelt zeker zo'n monster uit het ziekenhuis.'
'Dat dacht hij, maar het spijt hem enorm.'
'Hoe is dit alles gebeurt?' vroeg Rick. 'Wat is er gebeurt?'
'Wacht eens even.' zei de man. 'Wil je zeggen dat je het niet weet?'

Rick legde het hele verhaal uit aan de man.
'Na twee weken gingen alle media de lucht uit en heb ik niks meer gehoord. Die dingen zijn overal en ze hebben nog steeds geen oplossing gevonden. We slaan ze meestal op het hoofd, dat is meestal genoeg om ze echt dood te krijgen.' legde de man uit.
Rick zat gefascineerd naar hem te kijken.
'Ze zeiden dat we naar de grote steden moesten, maar hier voelde ik me veiliger.'
'Mijn schoonouders  wonen in Atlanta, daar zijn mijn vrouw en zoon vast ook.'
'Ze maken het vast goed.'
'Dus, zonder auto kom ik nooit in Atlanta.' zei Rick. Hij hield een sleutel in zijn hand en zei:'Ga je mee winkelen?' 
Rick liep met de man en de jongen naar buiten en ze stapten in de auto die voor het huis stond en ze reden weg. 

Ze kwamen aan bij het politie bureau.
'Dus je bent agent?' vroeg de man.
'Ja.' antwoordde Rick.
'Dacht ik al, omdat je zei dat je was neergeschoten. Vind je het niet erg dat mijn zoon en ik in het huis van je buren wonen?' vroeg hij.
'Ik zal je niet arresteren als je dat soms bedoelt.' zei Rick.
'Bedankt.'
'Jij hebt het daar netjes gehouden. De Thompsons zullen je dankbaar zijn als ze terug komen.'
'Ik waardeer het enorm, dat we mogen blijven. Weet je?' vroeg de man. 'Ik heb je naam nog niet eens gevraagd.'
'Rick. Agent Rick Grimes. En jij?'
'Morgan Jones en dit is kleine Duane.' zei hij en hij keek naar zijn zoontje.
'Fijn dat je me een lift wou geven. Je hebt me enorm geholpen.' zei Rick.
'Ik ben allang blij dat ik iemand heb om mee te praten.'
Rick liep naar een bureau en deed de la open. Hij pakte er een revolver uit. 
'Wat heb je daar?' vroeg Morgan.
'Het leek me handig als ik die meenam. Voor het geval dat.'

Rick liep naar een andere deur en Morgan en Duane liepen achter hem aan. Ze liepen de kamer in en zagen allemaal wapens aan de muur hangen en in de la's liggen.
'Wow.' bracht Duane uit.
'Neem maar wat mee, als een klap met een schep al werkt.' zei Rick en hij liep de deur uit.
'Bedankt ik neem deze twee.'
'Heb je genoeg patronen voor ons beiden?' vroeg Rick.
Rick had nu een politie pak aan en een hoed op.
'Dat pak zit je als gegoten.' zei Morgan.
'Ja, ik had een extra pak in mijn kluisje.' zei Rick.
'Nog bedankt voor alles Rick. We gaan weer naar ons huisje.'
'Graag gedaan. Hier heb je de sleutels voor de auto naast de deur. Die is beter dan die roestbak van jou.'
'Dank je Rick..' 

Morgan en Duane liepen naar buiten en Rick liep achter ze aan.
'Je weet niet half hoeveel dit voor ons betekend.' zei Morgan.
Duane stapte in de auto. Toen klonk er geklik. Er stond een zombie tegen een hek te duwen. Rick duwde zijn pistool tegen het hoofd van de zombie en op het moment dat hij wou schieten duwt Morgan het pistool naar beneden.
'Hij kan ons niks maken.' zei Morgan. 'Spaar die kogel maar voor later.'
'Dank je Morgan.' zei Rick.
'Tot ziens dan maar.' 
'Natuurlijk. We zijn buren. Hou mijn huis in de gaten, oké?'
'Oké.'
Morgan en Duane reden weg en Rick stapte in. Met de auto reed hij terug naar de vrouw naast de fiets.
Hij schoot haar in haar voorhoofd en er rolde een traan over zijn wang. Hij stapte weer in de auto en reed weg.