Together, You and I

31

CHLOE'S POV

Lumingon agad sa ‘kin si Dianne nang makita si Gabi sa loob ng elevator. She’s wearing her black dress. Mabuti na lang hindi ako nagsuot ng itim ngayon kundi baka nagmukha kaming may aattendan na burol.

Sasara na sana ulit ang pinto pero mabilis yun na pinigilan ni Gabi. She rolled her eyes when she met mine. “Aren’t you going in?” Inis niyang tanong.

“Madame, we could take the next ride,” bulong sa ‘kin ni Dianne.

Gusto 'ko sundin yung sinabi niya. Pero alam 'ko na kapag ginawa 'ko yun, rerehistro sa makitid na utak ng bad news na yon na apektado pa rin ako sa kanya. 

“It’s fine.” Sagot ‘ko bago pangunahan ang pagpasok sa loob ng elevator.

Dianne went inside the elevator too. Nasa harapan ako, nasa tabi ‘ko naman si Dianne at nasa likuran namin si Gabi. Walang naglilikha ng ingay sa ‘min hanggang sa bumaba na ang elevator sa basement. I thank God for keeping that woman's mouth shut. Baka kasi hindi ako makapagtimpi at makwelyohan 'ko na naman. Kawawa si Dianne, if ever.

Dahil kami ni Dianne ang nasa unahan ay kami ang unang lumabas sa 'ming tatlo nang bumuka na ang elevator. That felt too long and the air was quite bad. May kasabay kaming bad news, hindi na nakakapagtaka yon.

"Where is he?" Tinanong 'ko na lang dahil nakasunod pa rin sa 'min ang bad news. Balak din ba niyang puntahan si Chris?

"This way, Ma'am,"

Dinala niya ako hanggang sa makapasok kami sa manufacturing ng company. Ang daming machines. I think this is where the workers do those famous clothes of Monet Comp. 

Bawat hakbang 'ko, sinusubukan 'kong takpan ng walang emosyon 'kong mukha ang presensya ni Gabi sa likuran 'ko. Her heels are loud. Masakit sa tenga. Pansin 'ko rin ang dissatisfaction ni Dianne dahil sa babaeng nasa likuran namin. 

I can't blame her. Ang pangit ng ugali ng isang 'yan. Last time we met, nagkagulo. 

"Here is it," huminto kami sa isang bridge na nagco-connect sa isang malaking office sa dulo. "Sire is inside with Carla," 

Tumango ako at nauna nang maglakad papunta sa opisina. Sa bawat pag-iingay ng heels 'ko ay humihinto ang mga workers just to greet me. 

Kakatok na sana ako pero binangga ako ng babae na nasa likuran 'ko. "You're so slow," she whispered before opening the door and entering first.

Nagkatinginan kami ni Dianne, she looked stressed out. Kinamot niya ang noo bago umiling, "madame, I think it's best to leave. She's here," 

I took her concern into consideration kasi baka nga talagang magkagulo kami. Mahirap na. “Alright,” 

Pero hindi pa man kami nakakaalis ay bumukas muli ang pinto ng opisina at lumabas si Chris, kasunod niya si Carla na tumalon agad nang makita ako. “Maman!”