Living My Own Life (Voltooid)

1. Verhuizen

• Moeder, doe mij dit niet aan •

Simara

Luid zuchtend laat ik me vallen op mijn bed. Ik ben doodop van het inpakken. Ja mijn moeder vond dat we een nieuwe start moesten maken.

Maar ik weet wel beter, ze wil gewoon papa vergeten want hij ging vreemd, de klootzak.

Ik pak voorzichtig het glinsterende doosje van onder mijn bed en schuif het deksel weg.

Ik tuit mijn lippen terwijl ik grijnzend nadenk. Wat kies je? Rood, paars, roos, blauw of groen?

Ik zucht als ik maar niet kan kiezen dus doe ik mijn ogen dicht en pak er random eentje uit.

Als ik er een heb genomen knik ik goedkeurend en schuif het deksel terug op zijn plaats en zet netjes de doos op zijn terug.

Ik open mijn raam en steek het potje in mijn zak. Ik neem de regenpijp vast en klim een stukje omhoog.

Daarna grijp ik een dikke tak vast en trek me op.

Al schuifelend werk ik me naar het raam van hem, diegene die ik dus niet zal gaan missen.

Als ik uitzicht heb op zijn raamm spied ik eens rond. Hij is er niet. Perfect.

Ik laat me zakken op zijn balkon, en om het effect leuker te maken zet ik mijn zwarte kap op.

Ik grijns en trek zijn deur open, hij is zo dom om die open te laten.

Opeens krijg ik een grote druk in mijn neus, o nee shit ik moet niezen. Ik kijk vluchtig om me heen en trek een sprintje naar buiten.

Ik bedek mij neus en nies luid, echt luid. Steeds als ik stil probeer te doen maak ik toch geluid.

Maar goed, terug naar de realiteit. Ik ga terug naar binnen en kijk nadenkend rond.

Dan plopt er een idee in mijn hoofd en gemeen grijnzend kijk ik voor me uit.

#

Ik sprint naar mijn bed en gooi de dekens over me heen, ik grits mijn wiskundeboek van de grond en neem vlug een potlood.

Ik open mijn boek op een willekeurige pagina en doe alsof ik hard werk.

Net op tijd want hij komt via mijn raam binnengestormd. Nep-verstoord kijk ik op.

'Wat moet je?' vraag ik verveeld. 'Jij! Wat heb je met mijn kamer gedaan!' schreeuwt hij. Nog een geluk dat mijn moeder en broer nog niet thuis zijn.

'Wat is er met je kamer dan?' vraag ik en tover een frons op mijn voorhoofd. Hij bijt op zijn lip en wenkt me.

Ik haal mijn schouders op en stap uit mijn bed. Als hij zijn rug naar me toe keert bijt ik hard op mijn lip om niet te lachen. 

Hij gaat ook via de boom naar zijn kamer, zo gingen we vroeger steeds naar elkaar toen we nog vrienden waren.

Ja je leest het goed, toen we nog vrienden waren, nu niet meer.

'Kijk dan' snauwt hij en strekt zijn arm om het effect te vergroten.

Ik tuit mij lippen en laat mijn ogen door zijn kamer glijden. De schuiven van zijn kast ligt eruit.

Zo meelevend mogelijk probeer ik hem aan te kijken terwijl hij mij doordringend aanstaart.

Ik kijk verder rond, maar eigenlijk weet ik al hoe het is want kom op ik heb dit veroorzaakt maar dat hoeft hij niet te weten.

Zijn matras ligt nog maar een stukje op zijn bed en zijn lakens liggen in een hoopje ernaast.

En tot slotte liggen zijn boeken door heel de kamer. 'Wie in hemelsnaam doet zoiets' roep ik uit en leg voor het effect mijn hand op mijn hart.

Ik natuurlijk maar dat is ons geheimpje

'Ik zweer het Simara, al jij dit veroorzaakt hebt-...' maar ik onderbreek hem 'ja ja ja dan kan ik hetzelfde terug verwachten maar ik heb niet gedaan' zeg ik en steek onschuldig mijn handen op.

Hij zucht gefrustreerd. 'Wie doet nu toch zo iets'

Ik.

'Ik moet gaan, het eten is klaar' voor hij nog maar iets kan zeggen verdwijn ik al uit zijn kamer.

Ik trek mijn gangster-pull uit en huppel naar beneden. We eten frietjes met kip.

Ik schuif aan en schep wat op. 'Lieverd, ga jij even met de buurjongen boodschappen doen?'

Met een zuur gezicht kijk ik haar aan. 'Moeder, doe mij dit niet aan' zeur ik. 'Jammer' mompelt ze en eet verder.

Ik zucht ik heb geen keus om met hem weg te gaan. Met mijn ex-vriendje. Alec.

-----
Tadaaaa het eerste hoofdstuk. Ik heb geen flauw idee wat ik hier van moet vinden. Het is de eerste keer dat ik een boek schrijf.

Anyways als er tips ofzo zijn, stuur me dan iets.

NAGEKEKEN