*Laten we in de bosjes gaan*
Simara
Ik draai me naar de stem toe en zie Tjorven staan. Stilletjes zucht ik, ik heb hier geen zin in.
'Ik wou me komen verontschuldigen voor mijn gedrag laatst' zegt hij en komt wat dichter staan. Automatisch kruip ik wat meer in de armen van Noud.
'Het is al goed' zeg ik maar om er vanaf te zijn. 'Nee dit zeg je gewoon om er vanaf te zijn' zegt hij koppig. Ik haal mijn schouders op.
'Laat het gewoon' zeg ik, als hij echt gaat blijven doordrammen ga ik echt gefrustreerd worden.
'Hee van waar is die blauwe plek' vraagt hij fronsend en wil het aanraken maar Noud slaat zijn hand weg.
'Blijf met je poten van haar af' snauwt hij. Onschuldig heft hij zijn handen op. 'Dude ik vroeg haar enkel wat' zegt hij.
Ik trek mijn wenkbrauw omhoog. 'Gast, ik ben niet blind ofzo' kaatst Noud terug. Ik pak zijn hand vast en geef er een kneepje in.
Meteen schiet Tjorven zijn blik naar onze handen. Ahw hij is jaloers, hij denkt vast dat Noud één of andere jongen is.
'Laten we gaan' zeg ik zacht tegen hem. Ik wil niet nog meer ruzies veroorzaken. Hij knikt en werpt nog een blik op Tjorven.
Tjorven daarentegen lijkt eerder een beetje hopeloos, waar is de badboy naar toe. Ik haal inwendig mijn schouders op, het boeit me niet meer.
Over een week moet ik toch al weg zijn, moet ik meteen mijn beste vrienden verlaten.
Omdat ik daar aan denk schieten meteen de tranen weer naar mijn ogen. Het is allemaal mijn fout.
Blijkbaar zien ze allebei dat ik traanogen heb. Maar voor Tjorven iets kan doen trekt Noud me vlug mee.
Als we hem niet meer zien begint Noud te praten. 'Wat was er?' vraagt hij voorzichtig.
Ik kijk hem bedroefd aan. 'Door mijn fout ga ik mijn nieuwe beste vrienden niet meer zien'. Alweer trekt hij mij in een knuffel.
'Ik beloof het je, op een dag is alles weer goed' murmelt hij in mijn nek en slaat dan weer zijn arm om me heen om zo verder te stappen.
Ik zucht 'Ik hoop het'. Hij knikt overtuigend. 'Kom laten we in de bosjes gaan' grijnst hij. Ik grijns terug.
Al sinds we kinderen waren zijn we dol op het bos. We gaan het bos in en kijken eerst wat rond. 'We kunnen in die en die' stel ik voor en wijs twee dikke bomen aan die naast elkaar staan.
Hij knikt en pakt de rechtse dus ik de linkse. Behendig klim ik erin en plof op een tak.
Ik ben nu eenmaal een pro geworden om ergens in te klimmen, Noud daarentegen heeft wat moeite ermee.
'Zet je linkervoet iets hoger' zeg ik hem. Hij doet wat ik hem vraag. 'En nu?' puft hij. 'Grijp die dikke tak met je rechterhand en dan meteen met je linkerhand' zeg ik.
Weer doet hij wat ik zeg. 'Goed nu je optrekken'. Hij doet het en zit dan. 'Phoe we moeten dit vaker doen hoor dat ik het weer gewoon word' glimlacht hij.
Ik glimlach ook. Noud pakt zijn gsm en zet een muziekje op. Zachtjes zingen we mee. Ik pluk wat blaadjes en laat ze dan naar beneden vallen.
Ik besluit wat hoger te gaan. Het is toch een stevige boom. Ik ga als een aapje naar boven en Noud kijkt me vreemd aan waardoor ik moet lachen.
'Ik wou dat dit moment voor eeuwig duurde' zucht ik tevreden en leg mijn handen achter mijn hoofd. Hij knikt instemmend.
'Ik ook Sim, ik ook' zucht hij en doet ook zijn armen achter zijn hoofd.
'Ik ben blij dat we een goede band hebben, de meeste broers en zussen kunnen elkaar niet uitstaan' zegt hij.
'Dat dacht ik ook net' zeg ik en kijk hem aan. Hij glimlacht en sluit zijn ogen. Ik kijk hem ook glimlachend aan en sluit mijn ogen.
#
Ik word wakker omdat ik het kou heb. Ik wil me omdraaien maar kom dan tot de conclusie dan ik nog hoog in de boom lig.
Meteen grabbel ik recht en leg mijn hand op mijn hart die als een razende tekeer gaat. Als ik mij niet had vastgehouden was ik gewoon naar beneden gevallen.
Ik slik het weg en kijk naar de boom waar Noud in ligt. Correctie waar Noud zou moeten liggen.
Mijn ogen worden groter en ga elk stukje af met mijn ogen. 'Noud?' roep ik. Stilte.
Ik klauter uit de boom en klop het vuil van me af. 'Noud?' roep ik nog eens en draai een rondje rond mijn eigen as.
Waar is hij?
-----------
JE LEEST
Living My Own Life (Voltooid)
Storie d'amore~~Word nagekeken op spelfouten~~ Simara, een meisje dat niet op haar mondje is gevallen en wel eens iets durft uit te steken. Dan heb je Tjorven, een jongen die denkt dat hij heel wat is. Twee personen ontmoeten elkaar, maar loopt dit wel goed af? ...