Living My Own Life (Voltooid)

38. Dagdroom

Het is in een bus geschreven dus verwacht niet te veel.

*Ik vind je al heel lang leuk leuk*

Tjorven

Geschrokken kijk ik op en zie  tot mijn grote opluchting Bjarne staan, een jongen die ook in onze klas zit.

'Man, je hebt me echt laten schrikken' roep ik bijna en leg mijn hand op mijn hart die nu extra hard klopt.

Hij grijnst breed en neemt naast me plaats. 'Maar nu echt, wat heb je gedaan?' Vraagt hij en kijkt van mij naar Ace.

Alleen zijn blik op Ace blijft een beetje hangen maar kijkt uiteindelijk weer naar mij.

'Dat ik ervoor gezorgd heb dat Simara wel met me moet praten' zeg ik lichtelijk trots. Eerst kijkt hij me nog wat vragend aan maar dan grijnst hij weer.

'Mijne boy word groot' zegt hij lachend en knijpt in mijn nek. 'Ja ja ja' murmel ik en mep zijn hand weg.

Vervolgens gaat hij met Ace in een discussie over een spel op de playstation. Ik bemoei me er niet mee en begin te dagdromen.

Ik schuil onder een afdakje en kijk naar de regen die neer klettert op de grond. Ik rits mijn jas nog wat meer dicht als er een harde windvlaag opkomt. Ik trek de kap van mijn pull over mijn hoofd en steek mijn handen diep in mijn jaszakken en stap dan in de regen die me meteen doorweekt maakt, maar ik trek het me niet aan. 'Tjorven?' De stem waar het geluid van komt is zacht en trillerig. Ik hef mijn hoofd op en kijk in de sprankelende ogen van Simara. 'Simara?' Vraag ik zacht terug. Ze knikt en kijkt diep in mijn ogen. 'Ik moet je iets vertellen' zegt ze en slaat haar ogen neer. Bezorgd kijk ik haar aan. 'Ik vind je al heel lang leuk leuk' hoor ik zacht uit haar mond. Mijn ogen lichten op en mijn lippen vormen de breedste glimlach. 'Ik jou ook Sim, je wilt niet weten hoelang ik op dit moment heb gewacht' zeg ik en stap wat meer naar haar. De regen maakt me niets meer uit. Als ik doorweekt ben, ben ik doorweekt. Ik pak zacht en voorzichtig haar hoofd in mijn handen en kijk haar diep in de ogen aan. We kantelen ons hoofd allebei lichtjes en ik kan haar adem voelen die over mijn gezicht strijkt. Ik ga met mijn hoofd nog dichter en haal lippen zijn maar enkele millimeters verwijderd van de mijne. Dan wil ik de afstand overbrugen.

Ruw word ik uit mijn prachtige dagdroom gehaald. 'Man jij zat ver' lacht Ace en Bjarne lacht vrolijk mee.

'Kom, het gaat bijna bellen' zegt Bjarne die naar het uur op zijn gsm keek. Meteen denk ik aan het feit dat ik met Simara ga kunnen praten. Ze moet enkel ja tegen de leerkracht zeggen.

Ik tuit mijn lippen en dan staan we alle drie op. We begeven ons naar het lokaal en de leerkracht blikt kort naar me.

Als iedereen er is begint hij met de les. Ik kijk de klas rond uit verveling, maar eigenlijk ben ik op zoek naar Simara.

Ik wil bijna grommen van frustratie als ik zie dat Kyle naast haar zit. Ze lijken diep in gesprek te zijn over iets, met een kleine discussie.

De les gaat traag voorbij en uiteindelijk gaat de bel. Ik twijfel nu, zal ik meteen doorgaan of zal ik sloom mijn boekentas maken?

Ik geraak gefrustreerd en besluit om meteen weg te gaan, dus dat doe ik nu. Ik hoor nog net de leerkracht Simara roepen.

Ik haast me het lokaal uit en wacht in de gang op Ace en Bjarne. 'Wat hebben we nu?' Vraag ik als ze bij me staan.

'Euh geschiedenis geloof ik' zegt Bjarne. Ik knik en we sloffen naar het lokaal. Na deze les hebben we vrij, geen lessen meer dus.

Je mag naar je kamer gaan of naar de turnzaal. Ik denk dat ik vandaag naar de turnzaal ga gaan.

Ik maak soms wat aantekeningen en dan gaat de bel. Ik stop alles in mijn boekentas en sta nog even op de gang met mijn twee vrienden.

'Euh Tjorven?' Hoor ik de stel van Simara zeggen. Ik draai me langzaam om en voel hoe ik zenuwachtiger word, maar ik probeer om niets te laten zijn.

'Ja?' Vraag ik. 'De leerkracht van frans heeft gevraagd of ik je bijles frans kan geven aangezien je punten niet zo goed zijn' zegt ze en ik zie achter haar hoe Kyle me argwanend aankijkt.

'Uh ja' zeg ik een beetje verlegen. Waar komt opeens die verlegenheid vandaan? 'Dus, wanneer wil je?' Vraagt ze ongemakkelijk.

'Morgen kan ik wel' zeg ik knikkend. 'Goed, na school direct?' Vraagt ze nog waarop ik knik. Ze knikt ook nog eens en draait zich dan om richting Kyle.

Het gaat me lukken, dat weet ik zeker